Wat eet de ijsbeer? Het lievelingskostje van de ijsbeer is de rob. Urenlang kan hij bij een ademgat wachten, totdat zijn slachtoffer adem komt halen. Daarnaast eet een ijsbeer vis, walrus en walvis, maar ook vruchten in de periode dat hij op het land leeft.
De pasgeboren ijsbeertjes zijn al twee weken oud en groeien erg hard! Wanneer ijsberen worden geboren, wegen ze ongeveer 600 gram. Samen met mama blijven ze ongeveer 3 maanden in het hol totdat ze groot en sterk genoeg zijn om naar buiten te gaan.
De welpen (gemiddeld 2) worden tussen november en februari geboren. IJsbeer welpen wegen tussen de 450 en 600 gram bij hun geboorte. Ze zullen vanaf de geboorte tot ongeveer midden april in het sneeuwhol blijven en van de moedermelk leven.
Er zijn meestal 2 jongen, die in december of januari in een sneeuwhol worden geboren. Een enkele keer worden één tot vier welpen geboren. Bij de geboorte zijn de jongen ongeveer 600 gram zwaar en 25 centimeter lang.
IJsberen leven 'solitair', alleen. Het mannetje gaat in de lente (april, mei) op zoek naar een vrouwtje zonder kleintjes, om te paren.Als dat lukt, worden baby ijsberen geboren in de winter.
De leeftijd een ijsbeer bepalen door middel van het doorsnijden van een tand van de desbetreffende ijsbeer: het kan echt. De tanden van het dier worden namelijk ieder jaar iets dikker. Door middel van het tellen van de jaarringen van de tand, kan je bepalen hoe oud de beer is.
Maar hoe zit het dan wel? IJsberen eten geen pinguïns. Dat kan ook helemaal niet want ze komen elkaar nooit tegen. Dat komt omdat pinguïns op de Zuidpool wonen en ijsberen op de Noordpool.
De meeste ijsberen wegen 400 tot 680 kilo, maar er zijn uitzonderingen van bijna 1000 kilo! De ijsbeer wordt tussen de 20 en 25 jaar oud en kan zo'n 2,5 meter worden.
Sommigen van hen zijn “heer van de Noordpool” of “oude man in de pelsmantel”. Vrouwelijke ijsberen baren typisch twee welpen, die meer dan twee jaar bij ze blijven tot ze zelfstandig kunnen jagen en overleven. Vrouwtjes krijgen geen hulp van hun eenzame mannelijke vrienden.
Ze brullen, bijten en slaan erop los. IJsberen communiceren met geluiden en met hun lichaam. Zijn ze bang, dan sissen en grommen ze.
Omdat de ijsbeer niet het hele jaar door voedsel kan vinden, slaat hij vet op om het enkele maanden te kunnen uithouden zonder eten. Soms kan hij wel 4 maanden lang helemaal niets eten!
Smeltend zeeijs door klimaatverandering
Ondanks dat ijsberen goede zwemmers zijn, redden zij het natuurlijk niet om zonder ijs te overleven op de Noordpool.
Zelfs onder hun poten zit haar. Daardoor glijden ze niet uit op het ijs. Hun oren en staart zijn heel klein, zodat die niet kunnen bevriezen. Dat wil niet zeggen dat de ijsbeer niet tegen warmte kan: ook in zijn natuurlijke leefgebied krijgt de ijsbeer te maken met warmere temperaturen.
De gemiddelde ijsbeer verbrandde 13.200 calorieën per dag. Om gewoon maar op gewicht te blijven, zouden ze elke 5 tot 10 dagen 1 zeehond moeten vangen. Maar dat is niet echt gelukt. Vijf van de negen beren verloren zelfs gewicht in plaats van bij te komen, vier verloren 1,3 tot 2,5 kilogram per dag.
De ware ijsbeer zwemt een tot meerdere keren per week in openlucht, van oktober tot maart, in het eigenlijke ijsberenseizoen, hoe koud het dan ook is. De meeste ijsberen zwemmen uiteraard ook in de zomer, maar zij blijven het hele jaar door gewoon buiten zwemmen. Het zijn echte buitenmensen.
IJsberen hebben geen natuurlijke vijanden. Ze zijn zelf sterke, intelligente en geduldige jagers en staan bovenaan de voedselketen in het noordpoolgebied. IJsberen kunnen urenlang blijven wachten boven het ademgat van een zeehond in het ijs, tot er een zeehond opduikt.
De ijsbeer is zowel overdag als nachts actief. Hij gebruikt zijn energie spaarzaam en rust veel. Ook is de ijsbeer een bijzondere goede zwemmer die vele kilometers maakt. Hij kan enkele meters diep duiken, twee tot drie kilometer per uur halen en soms wel 80 seconden onderwater blijven.
35.000 euro is voor heel veel mensen heel veel geld. Zoekt u iets goedkopers?
De grootste vijanden van de pinguïn in zee zijn vooral orka's, zeeluipaarden en haaien. Op het land moeten de pinguïns de eieren goed in de gaten houden, want deze kunnen geroofd worden door de verschillende vogels. Daarnaast zijn ook katten, honden en ratten gevaarlijk voor pinguïns.
Als een ijsbeer op zoek is naar voedsel, doet hij dit meestal alleen. Ze jagen in het water of op het ijs. Wanneer zij op het ijs jagen hebben zij een goede camouflage (schutkleur) in de sneeuw. De vacht ziet er sneeuwwit uit, maar eigenlijk is hij doorzichtig.
Van oudsher worden in het Noordpoolgebied ijsberen gegeten. Niet alleen zou het ijsberenvlees gezond zijn voor het lichaam, ook onze geest zou er beter van worden. Zo is de ijsbeer dus eeuwenlang op het bord van de Noordpoolbewoners te vinden geweest.
IJsberen zijn erg gevaarlijke roofdieren. Roofdieren voeden zich door andere dieren op te eten. Ze zijn slim, snel en beresterk. Een ijsbeer is erg groot.
Er is een moment dat een ijsbeer langere tijd slaapt
Vanaf november brengt ze de rest van de winter door in een sneeuwhol dat ze zelf graaft. In het voorjaar, rond maart, worden de jonkies geboren, in het door mama goed verwarmde sneeuwhol onder de grond.
Doordat de haren hol zijn, kan de ijsbeer de zonnewarmte als het ware 'opzuigen' (net als een rietje) en dan vasthouden. Onder de huid zit een dikke vetlaag die er ook voor zorgt dat de ijsbeer warm blijft. Een ijsbeer ziet en hoort net zo goed als wij mensen.