Door scoliose kun je de wervelkolom moeilijker bewegen en soms beperkt dat ook de werking van de longen. Vooral op latere leeftijd kan scoliose leiden tot pijn en vermoeidheid. Daarnaast vinden patiënten het lastig dat hun rug er anders uit ziet dan die van anderen.
Scoliose, oftewel een abnormale kromming van de rug, komt voor bij ongeveer 3% van de mensen. Als u een milde vorm heeft, beïnvloedt dit uw dagelijks leven mogelijk niet. Maar bij een ernstige vorm kunt u pijn hebben en kan het uw normale activiteiten beperken.
Gevolgen van scoliose:
Dit kan vaak leiden tot een levenslange handicap van de patiënt. Door de verbuiging van de wervelkolom worden ook de heup- en kniegewrichten getroffen door vroege tekenen van slijtage. Een gevolg hiervan kan een gestaag toenemende bewegingsbeperking van de aangetaste gewrichten zijn.
Een scoliose behandeling kan bestaan uit verschillende onderdelen: Observatie: de orthopeed controleert de scoliose regelmatig door een rugonderzoek. Oefentherapie: er worden speciale oefeningen voorgeschreven om de ademhaling en conditie te verbeteren. Bracebehandeling: de verkromming wordt gecorrigeerd met een korset ...
Wandelen ondersteunt het herstel van de tussenwervelschijven. Overdag zorgt beweging ervoor dat je tussenwervelschijven samendrukken, waardoor je het vocht verliest dat in deze schijf zit. Deze schijven zouden als schokdemper voor je wervelkolom moeten functioneren.
Als de scoliose langdurig blijft bestaan kunnen vroegtijdig afwijkingen aan de gewrichten van de wervelkolom optreden. Een scoliose kan problemen geven bij staan, zitten of bewegen. Het is ook mogelijk dat door de scoliose pijnklachten ontstaan, of dat u door een extreme scoliose moeite heeft met het ademhalen.
Naast de therapie is sporten in het algemeen belangrijk, al is er geen sport die de scoliose kan verminderen. Wetenschappelijk onderzoek wijst uit dat 2-3x pw sporten naast de gymles op school aan te raden is. Er zijn diverse onderzoeken gedaan naar de relatie tussen sport en scoliose.
Op volwassen leeftijd kan een al van kinds af aan bestaande scoliose erger worden door degeneratie (bijv. artrose), ook kan er een scoliose ontstaan door o.a. botontkalking. Soms zien we dat een functionele scoliose die veroorzaakt wordt door bijvoorbeeld een beenlengte verschil erger wordt door degeneratie.
De behandeling van scoliose is afhankelijk van de kromming in uw rug, uw leeftijd en andere factoren. Als de kromming moet worden gecorrigeerd, is een corset meestal de eerste optie. Veel mensen hebben echter scoliose die zo ernstig is dat een operatie nodig is.
Kenmerken scoliose
De voornaamste kenmerken van scoliose zijn houdingsafwijkingen of vormafwijkingen van de wervelkolom: Houdingsafwijking: functioneel en dus corrigeerbaar door actieve spierwerking of correctie van beenlengteverschil. Vormafwijking: structureel en dus niet corrigeerbaar.
In de meeste gevallen (80 procent) van scoliose bij kinderen is de oorzaak onbekend. We noemen dit idiopathische scoliose. Er zijn aanwijzingen dat erfelijke factoren een rol spelen. Ongeveer 4 procent van de 10-14-jarigen krijgt een scoliose.
Wist u dat uw slaaphouding van invloed is op uw scoliose? Mensen met een scoliose draaien minder vaak en liggen vaker op hun rug. Vaak liggen ze ook op 1 zijde prettiger. Maar slapen op 1 zijde heeft een negatief effect op de scoliose.
Om snelle vermindering van klachten als gevolg van de scoliose op te laten treden is het lopen op de kybun schoenen een directe oplossing.
Een goed matras voor uw scoliose moet de vergroeide wervelkolom zo goed mogelijk ondersteunen en geen extra druk op uw rug uitoefenen. Om dit waar te maken, moeten de juiste materiaal worden gebruikt. Een matras gemaakt van een combinatie van traagschuim en koudschuim is optimaal.
Tijdens de behandeling is het doel om de balans in het lichaam te herstellen, waardoor de wervelkolom zijn kromming verliest of minimaliseert/stabiliseert. We kunnen hierbij zowel werken op de mobiliteit van spieren en gewrichten, als ook op de fasciale structuren rondom de organen.
Neuromusculaire scoliose ontstaat op jonge leeftijd. De ziekte is chronisch en wordt steeds erger. Er is sprake van een onbalans in de spieren die zich naast de wervelkolom bevinden. Deze spieren houden de wervelkolom in vorm, wanneer één van de spieren minder kracht heeft kan de wervelkolom krom worden.
Bij jongeren is de scoliose specifieke oefentherapie vooral gericht op de juiste houding en het voorkomen (en zo mogelijk corrigeren) van de toename van de verkromming. Bij volwassenen zijn de oefeningen vooral gericht op verbetering van hun houding en ademhaling, en vermindering van klachten.
We spreken pas van een scoliose als de kromming meer dan 10 graden is. Als de wervelkolom naar één kant kromgroeit, met dus één bocht, spreken we van een C-vormige verkromming. Als de wervelkolom naar twee kanten kromgroeit en dus twee bochten heeft, spreken we over een S-vormige verkromming.
Een scoliose-operatie kan nodig zijn, als de bocht te groot is voor een brace of ondanks een brace toeneemt. Bij een bocht boven de 45-50 graden adviseren we in het algemeen een operatie.
Toch is er altijd een heel kleine kans dat het ruggenmerg of de zenuwen beschadigen. Hierdoor kunnen de armen of benen verlamd zijn of pijn doen. Dit komt gelukkig bijna niet voor. De mogelijkheid bestaat dat de gecorrigeerde bocht in de wervelkolom niet goed vastgroeit.
'Hoe meer je beweegt, hoe minder last,' zegt manueel geneeskundige Leo van Deursen. Hij onderzocht pijn bij rugpatiënten en promoveerde hierop. Van Deursen concludeert dat patiënten met lage rugpijn het beste kunnen fietsen.
De oorzaak
Idiopathische scoliose ontwikkelt zich tijdens de groei en begint tussen de leeftijd van 9 en 15 jaar. Op oudere leeftijd kan scoliose ontstaan door slijtage van de rug of ingezakte wervels. Een aangeboren kromming van de wervelkolom, bijvoorbeeld door een niet goed gevormde wervel, is veel zeldzamer.
Een scoliose is een zijwaartse bocht van je wervelkolom. Soms is deze scoliose al sinds je geboorte aanwezig, maar in de meeste gevallen ontstaat een scoliose bij gezonde jongeren en net voor de puberteit. Dat is meestal tussen de 10 en 15 jaar en bij meisjes eerder dan bij jongens.