SLE staat voor systemische lupus erythematodes. SLE is een auto-immuunziekte. Bij een auto-immuunziekte maakt het lichaam ontstekingseiwitten aan, die schade aan weefsels en organen kunnen veroorzaken. SLE wordt gekenmerkt door periodes van weinig tot geen ziekteactiviteit, afgewisseld met periodes van actieve ziekte.
Afwijkingen aan huid, haar, nagels en slijmvliezen
rode huidvlekjes, uitslag, wondjes of rondvormige afwijkingen; overgevoeligheid voor zonlicht (zonneallergie); wondjes of aften in uw mond en neusslijmvliezen; afwijkingen op de huid onder uw hoofdhaar en/of haaruitval (plaatselijk of over het hele lichaam);
Sommige mensen met systemische lupus hebben een verhoogd risico op het ontstaan van stolsels in de bloedvaten. Hierdoor kan trombose of een longembolie ontstaan. De kans hierop is vooral aanwezig als je speciale antistoffen in je bloed hebt, de zogenaam- de antifosfolipiden antistoffen.
Bij sommige mensen met SLE raken ook organen, zoals de nieren, het hart, de hersenen of de longen, aangetast. Ook klachten van de bloedvaten komen voor, en er kunnen stolsels in de bloedsomloop ontstaan. Dit kan tot ernstige problemen leiden. Gelukkig zijn deze klachten tegenwoordig meestal goed te behandelen.
Een vroege diagnose en een doeltreffende behandeling maken dat de meeste patiënten met SLE een normale levensverwachting en een normaal levenspatroon kunnen hebben. SLE komt vooral voor bij vrouwen en begint meestal tussen 20- en 40-jarige leeftijd. Ongeveer 30 op de 100.000 mensen in Nederland heeft SLE.
Cutane lupus is niet te genezen. Wel kunnen de klachten verminderen bij gebruik van een ontstekingsremmende pijnstiller of reuma-remmend medicijn. Afhankelijk van de ernst van de klachten schrijft de arts medicatie voor huidafwijkingen voor. Daarnaast kunt u de zon het beste zoveel mogelijk vermijden.
Gewrichtsklachten komen vaak voor bij mensen met systemische lupus (SLE). Bij gewrichtsklachten krijg je vaak last van pijn en ontstekingen. Heb je een ontstoken gewricht, dan doet het gewricht pijn, is stijf, dik en warm.
Waarom bewegen bij systemische lupus (SLE)?
Voor mensen die kampen met een milde/inactieve tot matige vorm van systemische lupus, en die daarnaast geen schade hebben aan andere organen, wordt lichaamsbeweging wel aanbevolen in combinatie met een gezonde levensstijl (bv. stoppen met roken) en medicatie.
Andere oorzaken van een auto-immuunziekte:
Een belangrijke tweede oorzaak is chronische stress. Als de stress-as, dat wil zeggen het hormonale systeem dat vanuit de hersenen en de hypofyse de bijnieren aanstuurt voor een chronisch verhoogde aanmaak van cortisol zorgt.
Bij ernstige klachten, is er een kans dat je niet meer kunt blijven werken. In dat geval kun je mogelijk (gedeeltelijk) arbeidsongeschikt worden verklaard. Als je veel last hebt van je klachten en werken lastiger wordt, ga dan naar je arts.
SLE staat voor systemische lupus erythematodes. SLE is een auto-immuunziekte. Bij een auto-immuunziekte maakt het lichaam ontstekingseiwitten aan, die schade aan weefsels en organen kunnen veroorzaken. SLE wordt gekenmerkt door periodes van weinig tot geen ziekteactiviteit, afgewisseld met periodes van actieve ziekte.
Er ontstaan rode of paarsige plekken die meestal in het gezicht, bovenzijde rug en op de borst zitten. Soms lijkt het centrum van deze plekken wat te genezen. Er is vaak geen schilfering van de huid. Weinig mensen ontwikkelen ook systemische lupus erythematosus (SLE).
Om de diagnose SLE te kunnen stellen is bloedonderzoek noodzakelijk. Daarom wordt er bloed afgenomen. Een verpleegkundige of een medewerker van het laboratorium neemt een of meerdere buisjes bloed bij je af.
Het meest kenmerkend zijn de ANA (antinucleaire antistoffen) en anti-ds-DNA-antilichamen (antilichamen tegen dubbelstrengs DNA), die je bij bijna alle kinderen met SLE in het bloed kunt zien. Ook zie je een tekort aan witte bloedcellen (leukopenie), bloedarmoede en een verhoogde bezinking (uiting van ontsteking).
Lupus erythematodes (LE) of Cutane Lupus erythematodes (CLE): onderverdeeld in 'acute cutane lupus erythematodes' (ACLE), subacute cutane lupus erythematodes (SCLE) en chronische cutane lupus erythematodes (CCLE) ook wel chronische discoïde lupus erythematodes (CDLE) genoemd.
Deze stoffen noemen we auto-antistoffen. Hierdoor kunnen ontstekingen ontstaan in weefsels, zoals de huid, bindweefsel, gewrichten, de nieren, zenuwen en bloedvaten. SLE is een reumatische bindweefselontstekingsziekte.
Verloop drug induced lupus erythematodes
Gebruik je statinen (cholesterolverlagende medicijnen) of biologische medicijnen, dan is de kans op deze vorm van lupus groter. Als je stopt met het 'verdachte' medicijn en de klachten verdwijnen, weet je zeker dat je drug induced lupus hebt.
SLE is de afkorting voor de ziekte Systemische Lupus Erythematodes, beter bekend als Lupus. SLE is een auto-immuunziekte waarbij het afweersysteem (immuunsysteem) zich tegen het eigen lichaam keert.
Je wordt naar de reumatoloog verwezen door je huisarts als je gewrichtsklachten hebt. De huisarts kan de reumatoloog vragen om een diagnose te stellen. De eerste taak van een reumatoloog is meestal om de diagnose te stellen.
SLE is niet te genezen. Er zijn wel behandelingen die de ziekte rustiger kunnen maken.
SLE kan vaker voorkomen in de familie. Erfelijke factoren spelen een rol bij het ontstaan van de ziekte. Studies laten zien dat 10% van de kinderen met SLE een familie lid hebben die ook SLE heeft.
In de meeste gevallen spelen bij een auto-immuunziekte chronische ontstekingen van de organen of gewrichten een rol. Ook symptomen als vermoeidheid, depressie, pijnklachten en een algeheel ellendig gevoel hangen samen met dit type aandoeningen.
Systemische lupus erythematodes (SLE) is een chronische auto-immuunziekte die aan verschillende organen ontstekingen veroorzaakt (vooral de huid, de gewrichten, het bloed, de nieren en het centraal zenuwstelsel). Chronisch betekent dat de aandoening lange tijd kan aanhouden.