Ze staan erom bekend een groot aantal verschillende ziektekiemen, bacteriën en ziekteverwekkers op hun lichaam te dragen. Ook kunnen ze ziektes als salmonella overbrengen via hun ontlasting, urine, braaksel en soms speeksel. Deze ziekten kunnen worden overgebracht door geïnfecteerde open wonden of inademing.
Kakkerlakken beten lijken op muggenbeten, maar ze zijn wat groter. De plek van de beet wordt rood en zwelt wat op. Krab je aan de beet? Dan kan de zwelling toenemen.
De kakkerlak scoort hoog als het gaat om beesten die we eng én vies vinden. Toch vormt het beest voor mensen nauwelijks een gevaar. Ze zijn niet giftig en ze leven niet van menselijk bloed. Er gaan jaarlijks veel meer mensen dood aan een muggenbeet, maar van een mug in de badkamer zal niemand gaan gillen.
Kakkerlakken dragen vele bacteriën, schimmels en virussen met zich mee. Onderzoek heeft uitgewezen dan op een kakkerlak soms wel 40 ziekte verspreidende bacteriën meeliften waaronder Polio, E. coli, salmonella en shigella (dysentrie bacteri).
Kakkerlakken zijn vooral 's nachts actief. Overdag vluchten ze weg van licht en verbergen ze zich meestal in donkere, warme en vochtige ruimten, naden en kieren. Ze houden van temperaturen van 20 tot 30°C en voldoende vochtigheid.
Je maakt gewoon een sopje van zeep en water wat dun genoeg is om met een plantenspuit te verstuiven. Dit goedje spuit je over de kakkerlakken, vooral over het hoofd en de buik. Een aantal druppels kunnen de kakkerlak al doden.
Waarschijnlijk heb je weleens gehoord dat je een kakkerlak nooit mag doodtrappen. Bij het doodtrappen van kakkerlakken zou er namelijk een geur vrijkomen die andere kakkerlakken aantrekt. Daarnaast zouden bij het doodtrappen een heleboel eitjes vrijkomen, welke enkele maanden later uitkomen. Dit is een fabel!
Warme en donkere plekken
Kakkerlakken zijn 's nachts actief. Ze zijn op zoek naar vochtig en zoet voedsel. Vinden ze dat niet, dan eten ze ook afval, huisstof, vetvlekken of zelfs textiel en papier. Overdag verschuilen kakkerlakken zich op warme donkere plekken, bij voorkeur achter de koelkast in de keuken.
Een kakkerlak is klein en heeft een plat lijf, waardoor hij zich overal gemakkelijk een weg doorheen baant en zich snel verspreidt naar andere ruimtes. Hij heeft 2 zwarte lengtestrepen op zijn borstschild en is 1 tot 1,5 cm lang excl. voelsprieten. Ze vliegen alleen bij zeer hoge temperaturen.
Plaats een vochtige dweil
Kakkerlakken houden van vocht, dus de kans is aanwezig dat ze 's nachts in de dweil kruipen. De volgende morgen veeg je de beestjes op: met dweil en al. Trap ze vervolgens dood en verpak de lijkjes in plastic zakjes. Werp die zo snel mogelijk weg!
De Kakkerlak komt wereldwijd voor en zelfs tot binnen de poolcirkel in Scandinavië. De meeste soorten blijven klein maar vooral in de tropen komen ook grotere soorten voor. In de tropen komen veel meer soorten voor en de grootste worden meer dan tien centimeter lang.
Kakkerlakken kun je ook ruiken, al heb je er wel een geoefende neus voor nodig. Ze verspreiden geur om met elkaar te communiceren. Om elkaar te roepen, elkaar te 'versieren' of om elkaar te waarschuwen voor gevaar. De geur die de beestjes verspreiden is wat weeïg en zoet als van iets dat al een poosje ligt te rotten.
De kakkerlak heeft kannibalistische neigingen als het voedselaanbod schaars is. Natuurlijke vijanden: o.a. kikkers, hagedissen, slangen, spinnen, mieren.
Door de snelle voortplanting van dit ongedierte kan er heel snel een kakkerlakkenplaag ontstaan. Vrouwtjes kakkerlakken dragen een eipakket van zo'n 30 eitjes. De nimfen die hieruit komen zijn na 5 vervellingen volwassen en gaan zich ook direct voortplanten.
Over het algemeen komen kakkerlakken je huis binnen omdat ze op zoek zijn naar fijne schuilplaatsen die, als het even kan, ook nog in de buurt liggen van plekken waar wat te eten valt. Het gebeurt ook wel eens dat kakkerlakken met mensen meereizen uit verre, exotische oorden, in de koffer.
Kakkerlakken bewegen zich voort met hun krachtige poten. Hiermee kunnen de kakkerlakken zeer goed sprinten en zelfs springen. Kenmerkend aan de Duitse kakkerlak zijn de donkere strepen op het halsschild en lange antennes die veel in beweging zijn.
Kakkerlakken zijn supersnel.
Maar dan ook echt snel. Kakkerlakken zijn de prooi voor veel roofdieren, dus snelheid is hun enige verdedigingsmechanisme. Deze kruipende insecten kunnen snelheden behalen van 1,5 meter per seconde. Om dit in perspectief te plaatsen; het menselijke equivalent is ruim 300 kilometer per uur!
Bovendien zijn kakkerlakken uitstekende klimmers. Dankzij een soort zuignapjes op hun poten kunnen kakkerlakken verticaal naar boven klimmen en zelfs ondersteboven lopen.
Als u wel een kakkerlak doodtrapt met een ei pakketje is de kans zeer minimaal dat de eitjes nog in takt zijn. Ook eitjes die in theorie onder uw schoenen kunnen blijven plakken zullen dit niet overleven. Vanzelfsprekend is het wel verstandig achtergelaten eipakketjes te verwijderen.
Kakkerlakken laten eitjes los
Het doodtrappen op zich maakt dus niet zoveel uit. Het enige waar je op moet letten, is dat je daarna zowel de dode kakerlakken als de gedropte eitjes opruimt. Anders kunnen deze eitjes inderdaad na een tijdje nog uitkomen.
Kakkerlakken eitjes herkennen
Een eipakket ziet eruit als een klein kokertje met ribbeltjes. Het is bruin tot zeer donkerbruin van kleur en dient om de eitjes tegen allerlei invloeden van buitenaf te beschermen. Een volwassen kakkerlak (dit is altijd een vrouwtje) kan een eipakket op willekeurige plekken afzetten.
Kakkerlakken zijn heel erg sterke diertjes: ze kunnen tot wel 2 maanden zonder eten, maar slechts 1 à 2 weken zonder water. De kakkerlak kan een tijdje zonder hoofd leven, net zolang tot hij sterft door een gebrek aan water. Kakkerlakken verspreiden geursignalen, wat op zijn beurt soortgenoten aantrekt.
Er zijn voldoende voorbeelden op het internet te vinden die Dubia-kakkerlakken voeren aan hun dieren: zoals aan kikkers, Schorpioenen, tarantulas sommige insectenetende vogels, (waaronder kippen) salamanders enz. Een dubia kakkerlak is een insect en alle dieren die insecten eten, kunnen ze dus eten.
We moeten wel eerlijk zijn, ze worden niet erg oud. De gemiddelde levensduur van een Amerikaanse kakkerlak is ongeveer een jaar. Maar ze komen al wel heel lang voor op deze planeet. Een universiteit in Amerika heeft bewijs gevonden dat kakkerlakken al meer dan 300 miljoen jaar zouden bestaan.