Daarnaast heeft het ongeveer 120 miljoen staafjes. Deze cellen helpen ons om in het donker te kunnen zien en we nemen er dingen mee waar 'vanuit onze ooghoeken'. Als het schemerig of donker is werken alleen de staafjes in het oog. Met de staafjes kunnen we geen kleuren en details zien.
Kegeltjes functioneren optimaal bij fel licht. De andere lichtgevoelige cellen, de staafjes, functioneren daarentegen beter bij flauw licht. Kegeltjes maken kleurwaarneming mogelijk en hiermee is het zicht scherper en kunnen sneller veranderingen in het beeld worden waargenomen dan met staafjes.
De kegeltjes zijn de cellen waarmee kleuren waargenomen kunnen worden.
De staafjes (ongeveer 100-120 miljoen) registreren licht en donker en zijn vooral belangrijk bij het zien in het donker (lage lichtintensiteit). Ze zijn verdeeld over het netvlies, maar zijn niet aanwezig in het centrale deel van het netvlies (fovea).
Elk oog bezit ongeveer 120 miljoen staafjes en ongeveer 6 miljoen kegeltjes. Ze zijn weliswaar over het hele netvlies verdeeld maar in het midden bevinden zich per vierkante mm meer cellen dan aan de rand van het netvlies. Je ogen moeten dan ook continu bewegen om al de onderdelen van de omgeving scherp te kunnen zien.
De staafjes zijn bijzonder lichtgevoelig en zorgen ervoor dat we in het donker kunnen zien. Ze absorberen echter het licht allemaal even sterk, waardoor ze geen onderscheid kunnen maken tussen golflengte en intensiteit – en daarmee ook niet tussen kleuren.
Monoculair dieptezicht Ook met slechts één oog is het mogelijk diepte te zien. Dit komt doordat de hersenen ook leren afstanden in te schatten. Wanneer dingen zich verder weg bevinden zijn ze vaak kleiner, waziger en minder zichtbaar. Onze hersenen kunnen dit herkennen als 'ver weg'.
Bij een enucleatie wordt het oog verwijderd maar blijven de oogspieren wel behouden. De operatie wordt onder narcose verricht. Het oog wordt verwijderd en er wordt een implantaat in de oogkas geplaatst waaraan de oogspieren weer worden vastgehecht.
Als je 's avonds werkt is het beter om je scherm zo donker mogelijk te zetten. Door in het felle licht van je computerscherm te kijken terwijl de rest van de kamer donker is, verslechtert je nachtzicht aanzienlijk. Geef je ogen regelmatig ontspanning. Door vaak pauze te nemen hou je je ogen gezond en sterk.
Pakken we die laatste waarde, dan komen we uit op 78 megapixel per oog wat nodig is voor haarscherp zicht, of 9324x8400 pixels, uitgaande van bestaande schermformaten. Die factor 30 is dan opeens een factor 60 geworden.
Omdat honden geen fovea hebben (een gebied in het oog met 100% kegeltjes), wordt geschat dat hun oog voor detail tot 6 maal minder goed is dan dat van de gemiddelde mens. Honden kunnen 's nacht veel beter zien dan de mens om twee redenen: Ze hebben veel meer staafjes (deze zijn nodig om 's nacht te kunnen zien).
Neitz bevestigde dat honden daadwerkelijk kleuren kunnen zien, maar veel minder kleuren dan normale mensen. In plaats van de regenboog als violet, blauw, blauwgroen, groen, geel, oranje en rood te zien, zouden honden het als donkerblauw, lichtblauw, grijs, lichtgeel, donkerder geel (soort bruin) en heel donker zien.
Met de kegeltjes zien we kleuren en kunnen we details zien van dingen recht voor ons. Er zijn drie soorten kegeltjes die elk gevoelig zijn voor een bepaalde kleur: rood, groen of blauw. De kegeltjes werken met elkaar samen, waardoor bijna iedereen alle kleuren kan zien.
Dit is te zien wanneer de ogen gesloten zijn en deze naar de achterkant van de oogleden kijken. In een lichte kamer ziet men een donkerrode kleur doordat een kleine hoeveelheid licht de oogleden binnendringt en de kleur aanneemt van het bloed waar het doorheen geschenen is.
In het netvlies van het oog zitten staafjes en kegeltjes. Die vangen licht op. De kegeltjes zijn lichtgevoelige cellen die details en kleuren kunnen waarnemen. Met de staafjes zien we in de schemering.
Achterin het oog, aan de binnenzijde, ligt het netvlies (retina). Het netvlies bevat twee soorten lichtgevoelige cellen: kegeltjes en staafjes. Die zetten het licht om in elektrische signalen die vervolgens naar de hersenen worden gestuurd. Dit gebeurt dus via de oogzenuw (nervus opticus).
Bij nachtblindheid ziet u niets of bijna niets in het donker, terwijl u bij voldoende licht wel goed ziet. In het netvlies liggen twee soorten lichtgevoelige cellen: kegeltjes en staafjes. De kegeltjes gebruikt u als het licht is. Ze zorgen ervoor dat u scherp ziet en kleuren kunt onderscheiden.
Meestal hebben onze ogen geen problemen met het aanpassen aan verschillende lichtomstandigheden. Het maakt niet uit of je op de golven in Mexico surft in de volle zon of een vampier bent die in de schemering jaagt.
Behandeling. Nachtblindheid is niet te genezen als het om een erfelijke aandoening gaat. In het beste geval blijft de toestand stabiel, maar meestal verergert het. Het is wel belangrijk regelmatig een oogarts op te zoeken.
Je ogen uit je oogkassen niezen is onmogelijk
Sterker nog, het is onmogelijk om je ogen eruit te niezen. Je ogen zitten met oogspieren behoorlijk goed vast in je oogkassen. De ruimte in je neus is bovendien niet verbonden met iets achter je ogen of je oogkassen.
De zenuwen in je neus die signalen naar je hersenen sturen voor een niesreflex, liggen dichtbij de zenuwen die nodig zijn voor het dichtknijpen van je ogen. Beide reflexen zijn waarschijnlijk met elkaar verbonden en daarom knijp je automatisch je ogen dicht als je niest. Het kan trouwens wel, met open ogen niezen.
Een oppervlakkige beschadiging van het hoornvlies geneest binnen 1 tot 2 dagen. Ook na de genezing mag u nog een paar dagen niet in uw oog wrijven. Het hoornvlies kan anders opnieuw beschadigen.
Als u plotseling met één oog niet kunt zien, mag u tijdelijk niet rijden. Uw hersenen hebben tijd nodig om te wennen aan kijken met één oog. Dit geldt ook als u één oog moet afdekken omdat u dubbelziet. Na minimaal 3 maanden mag u weer rijden.
Als één oog niet meer (goed) werkt, heeft dat invloed op het leven. Naast (mogelijke) angst dat er iets met het goede oog gebeurt, ervaren mensen problemen in het dagelijks leven. Zo is bij diepte zien de verwerking van informatie door twee ogen van essentieel belang.
niet goed op de regel schrijven, regel kwijtraken. hinder van glimmende oppervlakken. moeite hebben met het zien bij weinig schaduw (slechte verlichting)