Kangoeroe is een verbastering van het woord gangurru, dat afkomstig is uit het Guugu Yimidhirr, een Aboriginaltaal. In deze taal is het de naam voor de grote zwarte kangoeroe. Tijdens de eerste ontdekkingsreis van James Cook (1768-1771) zagen de Engelsen in het noordoosten van Australië deze kangoeroes rondspringen.
De Engelsen verbasterden die naam tot kangaroo en namen deze term in gebruik als naam voor allerlei buideldieren in Australië, Tasmanië en Nieuw-Guinea. Het Nederlands heeft kangoeroe ontleend aan het Engels, maar aanvankelijk werd het woord als kangaroe gespeld.
Kangoeroes (Macropodidae) zijn een familie van buideldieren die voorkomen in Australië en Nieuw-Guinea. Daarnaast zijn ze ingevoerd op Hawaï en in Engeland en Nieuw-Zeeland. De naam Macropodidae betekent "grootpotigen", wat verwijst naar hun enorme achterpoten.
Bij de informele enquêtes die ik erover hield, op het internet en daarbuiten, bleek een solide meerderheid te kiezen voor kang[ə]roe. Dat is ook logisch: de lettergreep is onbeklemtoond, en ombeklemtoonde lettergrepen zijn het liefst een toonloze [e].
Het meervoud van kangoeroe is 'kangoeroes'.
Kangoeroe is een verbastering van het woord gangurru, dat afkomstig is uit het Guugu Yimidhirr, een Aboriginaltaal. In deze taal is het de naam voor de grote zwarte kangoeroe. Tijdens de eerste ontdekkingsreis van James Cook (1768-1771) zagen de Engelsen in het noordoosten van Australië deze kangoeroes rondspringen.
De grote kangoeroe kan wel 90 kilo wegen het is vooral een graseter en leeft op de vlaktes van Australië. De boomkangoeroe; leeft vooral in de en eet bladeren en lianen. Leven vooral in tropische wouden. De voorpoten zijn krachtiger ontwikkeld en de achterpoten zijn veel minder typische springpoten.
De joey, zoals Australiërs een jong van een kangoeroe noemen, is er in ongeveer drie minuten. In de buidel zoekt het een van de vier tepels op en begint meteen met drinken. De tepel zwelt op, en klemt zich vast in het bekje van de joey.
In tegenstelling tot andere zoogdieren hebben buideldieren namelijk niet één maar twee baarmoeders. Na deze maand wordt er een kleine kangoeroe geboren. Door de vagina verlaat het jong de baarmoeder naar de buitenwereld. Het jong is dan niet groter dan een klein roze wormpje van ongeveer twee centimeter.
Een pasgeboren kangoeroe is maar een paar centimeter. Hij is kaal en roze, en weegt nauwelijks één gram. Meteen na de geboorte grijpt het jonkie de vacht van de moeder vast en klautert naar boven naar de buidel.
De rode reuzekangoeroe leeft in een groep van 8 tot 10 kangoeroes. Deze groep heet een “roedel”. Als er op een plek veel eten is, troepen ze met meerdere roedels samen, soms tot 1500 dieren!
Kangoeroevlees is niet alleen gezond omdat het weinig vetten bevat, het is ook nog eens beter voor het milieu dan schapen- en rundvlees. Een kangoeroe drinkt namelijk veel minder water dan schapen en koeien.
In Australië leven naar schatting tussen de dertig en veertig miljoen kangoeroes, van meer dan 55 verschillende soorten. Daarom is de kans dat u een kangoeroe ziet zeer groot. U komt de dieren voornamelijk in het wild tegen in de landelijke delen van Australië.
Een oproep aan Australiërs om vaker kangoeroe te eten is niet onomstreden, aangezien het buideldier het nationale symbool is van het kleinste continent op aarde. Toch is er reden voor, want het aantal kangoeroes is de laatste jaren geëxplodeerd van 27 miljoen in 2010 tot bijna 45 miljoen vorig jaar.
Het grootste buideldier, de kangoeroe, is bij zijn geboorte een boonvormig 'voorwerp' met een gewicht van nog geen gram en een lengte van minder dan één centimeter. Niets in dit jong doet vermoeden dat het kan uitgroeien tot een reus van bij de zeventig kilo en ruim twee meter.
Het vrouwtje is na 14 tot 22 maanden geslachtsrijp, het mannetje na 2 jaar. Kangoeroes worden gemiddeld zes tot zeven jaar oud, maar kunnen een leeftijd van 20 jaar bereiken.
Een wallaby koopt u bij een fokker. Let goed op of alle dieren er gezond en schoon uitzien, levendig zijn en of de huisvesting schoon is. U kunt een wallaby kopen vanaf ongeveer 200 euro. Voor 25 kilogram kangoeroebrokken betaalt u vanaf zo'n twintig euro.
Bekend is dat kangoeroes leunen op hun staart om in balans te blijven bij het stilstaan. Zo lijken ze op hun staart te zitten. Lopen doen ze met vijf in plaats van vier ledematen, zoals de meeste andere zoogdieren.
Zo kreeg de staat New South Wales afgelopen weekend af te rekenen met zware overstromingen. Een man kon tijdens het noodweer zelfs filmen hoe enkele kangoeroes alle moeite hadden om door de ondergelopen straten te zwemmen. De opmerkelijke beelden werden gemaakt door Gaven Hempstead uit Lake Conjola.
Buideldieren zoals de koala en de kangoeroe waren er al een tijdje en leefden eerst ook in de andere landen. Daar werden ze verdrongen door de hogere zoogdieren die zich toen begonnen te ontwikkelen. In Australië konden de buideldieren wel overleven.
Buideldieren hebben echter twee baarmoeders, elk met een eigen eileider en baarmoederhals. Een tweede reden heeft te maken met het endocriene systeem. De hormonen die betrokken zijn bij de ontwikkeling van een foetus zijn anders dan de hormonen die het mogelijk maken dat een bevrucht eitje zich nestelt na een paring.
Ze moeten vechten en het recht om te paren verdienen. De grijze reuzen kangoeroe vertoont polygyne seksueel gedrag, waarbij een enkel mannetje met meerdere vrouwtjes paart, terwijl de vrouwtjes maar met één mannetje paren.
Deze dieren kunnen namelijk allebei niet makkelijk achteruit lopen. Dit symboliseert het streven naar vooruitgang van de Australische samenleving. Kangoeroes onderscheiden zich van hun soortgenoten door hun aparte manier van 'hoppen' en de grote, sterke achterpoten.
De kangoeroe is een planteneter, hij eet dus alleen planten en geen vlees. De kangoeroe eet vooral gras en bladeren. Ze eten geen bladeren omdat dat moeilijk is te verteren.