Doordat de paarden in elkaars buurt staan, kunnen ze elkaar steeds goed horen. Het eten van ruwvoer is een rustig geluid. Hinniken en gillen duidt op onrust. Ook dit is een manier om elkaar te leren kennen.
Zie je het gebeuren in de wei, met andere paarden? Dan heb je kans dat het een belangrijke rol in de communicatie onderling speelt. Bijten kan voor paarden veel verschillende functies hebben. Ze doen dit om te spelen, affectie te tonen, dreigen of om het andere paard een bepaalde actie uit te laten voeren.
Dit is een defensieve manier van begroeten. Ook kan een paard gillen als een reactie op plotselinge pijn. - Kort briesen.
Gillen is een typisch verschijnsel bij agressieve interacties tussen paarden, bij seksuele ontmoetingen wanneer de merrie protesteert tegen de toenaderingspogingen van de hengst en wanneer een merrie die nog niet of nauwelijks melk geeft, bezwaar heeft tegen aanrakingen in de buurt van haar pijnlijke tepels.
Paarden ruiken aan elkaar en bij wederzijdse genegenheid blazen de paarden lucht uit de neusgaten richting de neusgaten van de ander. Soms hummen en hinniken ze ook. Wanneer ze elkaar afwijzen zie je dat ze gaan gillen, een aanvallende houding aannemen of slaan met de voorbenen.
Een schreeuw is over het algemeen een hoge, luide en lange vocalisatie. Sommige paarden hebben echter lagere stemmen. Schreeuwen worden over het algemeen gehoord in situaties van toenemend conflict tussen twee paarden . Een doodsbang paard kan ook schreeuwen.
starre houding van het hoofd en de oren, weinig beweging. oren naar achteren. geen reactie op de omgeving. anhedonie; het niet meer kunnen ervaren van plezier (dit zie je bijvoorbeeld terug doordat depressieve paarden weinig interesse meer hebben in suiker)
Hinniken: Het hinniken van een paard is vergelijkbaar met de vraag "waar ben je?" Het schelle geluid helpt paarden hun kuddegenoten te vinden . Nicker: Intiemer, het hinniken is een "kom hier"-signaal. Paardeneigenaren kunnen merken dat hun paarden naar hen hinniken tijdens het voeren. Paarden hinniken ook naar anderen in hun kudde.
Paarden drukken hun welbevinden uit door af en toe te briesen, vol genot te kauwen en vooral door de aparte lichaamsdelen samen te bewegen. Ogen: zachte uitdrukking, glanzend. Lippen: in het spel met andere paarden wordt de bovenlip vaak verlengd.
Als ze elkaar aardig vinden en hun plaats in de hiërarchie kennen ten opzichte van het andere paard en dat prima vinden, is het snuffelen aan de neuzen gewoon een vriendelijke begroeting. Als een of beide paarden gillen en schoppen na het snuffelen aan de neuzen, is dat hun manier om te proberen vast te stellen wie de baas is .
Als je paard hinnikt, is hij al gestimuleerd en (zelfs als hij normaal gesproken slaperig is) zul je extra aandacht moeten besteden aan het hanteren en berijden van hem. Dit geluid kan angst of zelfvertrouwen uitstralen, afhankelijk van de toon van het gehinnik en de lichaamstaal die erbij hoort.
Begroet het paard, waar je op mag rijden, vriendelijk: het paard wordt rustiger en vertrouwensvoller, wanneer je het aait en met vriendelijke stem spreekt. Benader het paard nooit van achteren: houd oogcontact en voldoende afstand. Geef het paard geen voer uit de hand, anders zoekt het je hele lichaam naar eten af.
Een paard kan laten zien dat hij je mag door naar je toe te komen, zachtjes te knabbelen of te likken, ontspannen oren te hebben, en door je te volgen of te gehoorzamen tijdens het werken met hem.
Als het paard je zachtjes met zijn hoofd duwt, is dit een verzoek. Heb je misschien een lekkere wortel in je tas? Het hoofd omhoog trekken is daarentegen meer een defensieve houding.
Paarden bijten om verschillende redenen, naast natuurlijke verkenning. Agressie, dominantie, genegenheid, spelen en pijn kunnen uw paard motiveren om u te bijten.
Boos, narrig, dreigen, bokken, slaan, steigeren, oren op onweer, inhouden, tegen de hand komen, zwiepen met de staart, verstarren… Je paard kan op allerlei niet-bedoelde manieren reageren als je je been aanlegt.Dit ontstaat vaak langzaam aan, en wordt steeds heftiger.
Ze hinniken en snuiven
Sommige paarden zijn van nature luidruchtiger dan andere, maar over het algemeen is een zacht gehinnik een teken van een blij, ontspannen paard. Een zacht gesnuif is ook een teken van ontspanning – u zult dit misschien opmerken als uw paard eenmaal ontspannen is tijdens uw rit.
Lichaamstaal begrijpen:
Let op hun oren, ogen, staart en lichaamshouding om te weten hoe ze zich voelen. Door subtiele signalen op te pikken, kun je je aanpassen aan hun behoeften en gemoedstoestand. Dit toont je paard dat je echt naar hem luistert en bevordert het gevoel van begrip en wederzijds respect.
Hinniken Een hard, hoog geluid dat bedoeld is om grote afstanden te overbruggen en contact met de kudde te krijgen en te houden. Nickering (uit het Engels: een zacht gehinnik) Een stil, zacht gehinnik, bijna een uitblazen. Wordt vaak als begroeting gebruikt. Ook merries en hengsten doen dit om hun interesse te uiten.
Als je naar een onbekend paard toe gaat, moet je niet direct z'n neus aaien. Dat is zoiets als een onbekende direct op de mond zoenen. Aai eerst schouder en hals, laat hem aan je ruiken en win vertrouwen, voordat je neuzen gaat aaien. Straffen op de neus is uit den boze.
Een paard dat graag bij je is, je als zijn maatje ziet en je vertrouwt, zal inderdaad ook tijdens het rijden beter meewerken! Het is dus zeer goed om verder te kijken dan alleen maar het rijden. Een paard dat geen vertrouwen heeft in de persoon naast hem, zal dat zeker niet hebben als diezelfde persoon op hem zit.
Het lichaam wordt bijvoorbeeld minder weerbaar en sneller vatbaar voor ziektes. Paarden kunnen staand slapen. Echter, ze kunnen niet staand in de REM-slaap komen. Dat kan alleen maar als ze liggen, omdat het ontspannen van het totale lichaam hiervoor essentieel is en dat kan alleen maar liggend.
Wanneer een getraind paard gefrustreerd raakt door de ruiter, kunnen de signalen subtiel zijn, zoals het schudden van zijn hoofd of het spannen/hol trekken van zijn lichaam, of zo overduidelijk als het zwiepen van de staart, schoppen of ronduit weigeren te doen wat de ruiter vraagt .
Het lijkt misschien eerst schattig, een beetje zoals een hond of kat die tegen je aan stoot voor genegenheid. Een paard doet het om je uit de weg te lokken, of om zichzelf aan je te krabben .
Een stressgevoelig paard zal meer plassen en mesten. Daarnaast zal een gestrest paard eerder schrikken en snel vluchtgedrag vertonen, ook als er eigenlijk geen reden is om te vluchten. Daarnaast luistert het paard minder goed en gaat hij gedrag vertonen dat je niet van hem gewend bent, zoals bokken.