Als een behandeling daar niet genoeg helpt, kan uw huisarts of specialist u verwijzen naar het UMCG Pijncentrum. Ook uw behandelaar in het UMCG kan u naar ons doorverwijzen.
Soms kan de pijn zelfs toenemen. Als dit niet snel verbetert, dan raden we u geen tweede behandeling aan. Tijdens een controleafspraak bespreekt de verpleegkundige of de specialist het resultaat en mogelijke verdere behandeling met u.
U mag pijnstillers nemen, zoals Paracetamol. Als dit niet voldoende helpt, kunt u contact opnemen met uw huisarts. Diabetespatiënten merken soms dat hun bloedsuiker enkele dagen verhoogd is.
Een zenuwblokkade wordt uitgevoerd met behulp van stroom, verhitting, kou of een ontstekingsremmer. De behandeling kan 2 tot 4 keer per jaar gedaan worden.
Deze krachtsvermindering komt door het gebruik van een verdovingsvloeistof en blijft aanwezig zolang de vloeistof werkzaam is. Dit duurt ongeveer 6 uur. Het kan voorkomen dat het 3 tot 10 dagen duurt voordat de behandeling effect heeft. Daarom kan het langer duren voordat uw pijnklachten minder worden.
Na een proefblokkade of langdurige zenuwblokkade kan tijdelijk krachtverlies en uitval van gevoel optreden. Daarom is het belangrijk dat u met begeleiding naar het ziekenhuis komt. De verpleegkundige zal eerst samen met u lopen om te beoordelen hoe dit gaat.
pijn door aanraking. pijn door temperatuurswisselingen. brandende of stekende pijn. evenwichtsstoornissen, vooral bij het lopen op een oneffen ondergrond of in het donker.
Nadat de pijn geleidende zenuw is opgespoord, kan een definitieve zenuwblokkade worden uitgevoerd. Dit wordt gedaan door verhitting, koude (vriezen), of met een speciale vloeistof. Een definitieve zenuwblokkade kan langere tijd pijnvermindering geven en zo nodig worden herhaald als de pijn toch terugkeert.
Een beknelde zenuw in de rug wordt ook wel zenuwcompressie genoemd. Dit resulteert in pijn rondom de aangedane zenuw en uitstralende pijn, afname in kracht en tintelingen in het gebied dat de zenuw aanstuurt. De locatie van de beknelde zenuw bepaalt waar de klachten optreden.
Het doel van een zenuwblokkade is het uitschakelen van de gevoelszenuw van de facetgewrichten. Hierdoor wordt de pijn, die uit deze gewrichtjes voortkomt, geblokkeerd. De werking van deze behandeling is ongeveer 1-2 jaar. Het effect is na 6-8 weken te meten.
De behandeling kan herhaald worden als de pijn weer terugkomt. De zenuw kan ook behandeld worden met Pulserende Radiofrequente Stroom (PRF). Deze behandeling heeft als doel de pijngeleiding in de zenuw te beïnvloeden om de pijn te verminderen.
Hierdoor wordt de pijngeleiding van de zenuw sterk afgeremd. Het kan echter 6-8 weken duren voordat het resultaat beoordeeld kan worden. De controleafspraak wordt dan ook na die periode gepland. Meestal is het resultaat langdurig (6-12 maanden).
Het is bijgevolg mogelijk dat de denervatie, ondanks een positieve proefbehandeling, onvoldoende beterschap biedt. Wanneer er wel beterschap is en indien de pijn na verloop van tijd terugkomt, kan de denervatie herhaald worden. Indien de pijn terugkomt na meer dan één jaar, is een nieuwe proefbehandeling noodzakelijk.
Er gelden geen speciale leefregels of beperkingen. Het resultaat van een epidurale injectie is pas merkbaar na enkele dagen tot weken. De specialist spreekt met u af wanneer u terug moet komen op de polikliniek om het resultaat van de behandeling te bespreken. Het is mogelijk dat u napijn krijgt.
Na een cortisone-injectie in een gewricht is het belangrijk dat je dat gewricht 24 uur laat rusten en gedurende de eerste week niet intensief belast (niet sporten). Het is mogelijk dat je de dag zelf wat meer pijn hebt in het gewricht. Hiervoor neem je best een pijnstiller op basis van paracetamol.
Zenuwpijn is tintelende, prikkelende, branderige pijn. De zenuw kan ontstoken zijn, zit klem of is beschadigd. De pijn blijft vaak weken tot maanden. Bij zenuwpijn helpen pijnstillers vaak minder goed.
Na de behandeling kunt u last hebben van pijn. Deze pijn kan enkele weken aanhouden. U kunt hiervoor eventueel een pijnstiller innemen, bijvoorbeeld paracetamol. Lees voor gebruik eerst de bijsluiter.
De Pijnkliniek is een multidisciplinair referentiecentrum. We bieden mensen die lijden aan chronische pijn individuele begeleiding aan. Die begeleiding is evidence-based en biopsychosociaal. We kijken dus niet alleen naar het medische, maar besteden ook aandacht aan psychologische en sociale factoren.
Zenuwpijn kan erger worden of pijnscheuten geven: bij aanraken, kou of wrijven. Probeer daarom de huid niet aan te raken, niet te wrijven en te voorkomen dat de huid koud wordt. Sommige mensen vinden het wel prettig om de pijnlijke plek warm te maken of juist koud. Dat kan helpen om de pijn minder te maken.
Medicijnen tegen zenuwpijn
Deze medicijnen helpen soms bij neuropathie: amitriptyline of nortriptyline (bij ouderen) duloxetine of venlafaxine. gabapentine of pregabaline.
Limiteer of vermijd ook de inname van fastfood en suiker.
Kies voor water in plaats van frisdrank, en kies voor gezonde snacks zoals een stuk fruit, groente, of magere yoghurt. Probeer meer thuis te koken en minder af te halen.
Soms kiest de neuroloog ervoor om de zenuw te (laten) blokkeren door een injectie met een verdovingsmiddel in combinatie met een ontstekingsremmer vlakbij de zenuw. Langdurige zenuwpijn wordt tegenwoordig ook behandeld met elektrische zenuw- of ruggenmergstimulatie.
Langdurige (chronische) pijn is het voornaamste symptoom van zenuwpijn. De pijn kan constant aanwezig zijn of in aanvallen optreden. Gewone pijnstillers helpen vaak niet tegen de pijn. Wrijven op de plek van de pijn maakt de pijn vaak erger.