Bewijs bedreiging
Wanneer het gaat om bedreiging van een burger, is er meer bewijs nodig. In dat geval eist de wet dat dat er naast de aangifte minimaal nog een ander bewijsmiddel ligt. Dat kan een verklaring van een getuige zijn, of een ander bewijsmiddel, zoals opname gesprek, videobeelden.
Op bedreiging staat een strafmaximum van twee jaren of een geldboete van de vierde categorie (2021: € 21.750,-). Volgens de richtlijnen van de rechtspraak wordt, afhankelijk van de aard van de bedreiging, gewoonlijk een straf opgelegd van tussen de € 250,- boete tot een gevangenisstraf van vier maanden.
Als iemand dreigt je iets aan te doen, kan dat hevige emoties opwekken en kan je veiligheidsgevoel een deuk krijgen. Dat is een normale reactie. Bedreigingen kunnen op verschillende manieren (mondeling, schriftelijk, online, …) worden geuit en zijn soms zeer subtiel.
Je moet dan wel bewijzen leveren van de ernst en urgentie van de bedreiging, en aangifte doen bij de lokale politie. Je kunt vragen om de persoon een beperking op te laten leggen, zodat die moet stoppen met specifiek gedrag, of je kunt de rechter vragen om een contactverbod.
Strafbare bedreigingen
Bedreiging met openlijk in vereniging geweld plegen tegen personen of goederen, Bedreiging met geweld tegen een internationaal beschermd persoon of diens beschermde goederen.
Straf bedreiging
Bedreiging is een misdrijf waarop naar de wettelijke omschrijving een maximale gevangenisstraf van 2 jaar is gesteld. Dit betekent echter niet dat u ook echt (zo lang) gevangenisstraf krijgt. In de meeste gevallen zal er bij een veroordeling wegens bedreiging een geldboete worden opgelegd.
Aangifte doen van bedreiging bij de politie
Wanneer je bedreigd wordt met ernstig geweld tegen jou, je omgeving of goederen, kun je hiervan aangifte doen bij de politie. De politie zal er alles aan doen om de dreiging te stoppen en stelt jouw veiligheid voorop.
In het wetboek van strafrecht wordt onderscheid gemaakt tussen drie soorten bedreigingen: Mondelinge bedreiging. Schriftelijke bedreiging. Bedreiging met een terroristisch misdrijf.
Straffen bedreiging met een wapen
Als het enkel blijft bij het tonen van een mes, moet u denken aan een werkstraf van ongeveer 60 uren. Bij een vuurwapen stijgt de werkstraf naar 150 uren. Wanneer er sprake is van recidive binnen 5 jaar, moet u denken aan gevangenisstraffen van 5 weken tot 5 maanden onvoorwaardelijk.
De maximale straf, is twee jaar gevangenisstraf of een geldboete van € 20.500. Wanneer de bedreiging schriftelijk gebeurt en de bedreigde voorwaarden worden gesteld, is de maximale straf 4 jaar gevangenisstraf. Bedreiging met een terroristisch misdrijf kan worden gestraft met een maximale gevangenisstraf van 6 jaar.
In geval van een strafbare bedreiging, wordt dit voorgelegd aan een rechter. Dit geldt voor verbale bedreigingen: Verbale – EUR 250 boete. Een bedreiging tegen bijvoorbeeld een politieagent of het personeel van het openbaar vervoer kan verhoogd worden met 33% tot 100%.
Aangifte van bedreiging of intimidatie doe je als iemand je bedreigt met de dood, met ernstig letsel, verkrachting of aanranding. Je kunt op verschillende manieren bedreigd worden. Bijvoorbeeld op werk, op straat of via social media.
Veel intimiderend gedrag is al strafbaar. Denk daarbij aan bedreiging en stalking. Intimidatie door het gebruik van persoonsgegevens is in de praktijk vaak niet strafrechtelijk aan te pakken.
Wat gebeurt er na de melding of aangifte? Het slachtoffer kan bij zijn aangifte doorgeven dat hij op de hoogte wil blijven van de voortgang. Zoals het opsporen en aanhouden van de dader door de politie en wat het Openbaar Ministerie (OM) gaat doen. Het slachtoffer kan de voortgang via het slachtofferloket volgen.
De politie is in de meeste gevallen verplicht om uw aangifte op te nemen. Als u vindt dat de politie niet meewerkt bij uw aangifte, kunt bij de politie zelf een klacht indienen.
Welke straf kan worden opgelegd? Maximale straf: vier jaar gevangenisstraf of een geldboete van € 20.500,-. Met de juiste verdediging zal een dergelijke straf nooit worden opgelegd. Neem contact met ons op zodat we samen naar de best mogelijke oplossing kunnen zoeken: 035-3038110.
Door aangifte te doen laat je de politie weten dat er een misdrijf is gepleegd. Zij kunnen dan een onderzoek starten naar het strafbare feit. Dit is nodig om de dader te vinden. Ook heb je meer kans op schadevergoeding als je aangifte doet.
Ouders, leerlingen en personeelsleden van een school kunnen een klacht indienen bij de klachtencommissie. De commissie moet een klacht vertrouwelijk behandelen en moet binnen 4 weken reageren. Op basis van het advies van de klachtencommissie kan het schoolbestuur maatregelen nemen.
Als je klacht indient, zal de politie je verhoren. Je klacht wordt genoteerd in een proces-verbaal (PV). Een PV is een document waarin de politie alle nuttige informatie over de gebeurtenis beschrijft.
Ben jij bedreigd via social media of op straat? Loop er dan niet alleen mee rond! Ga langs een politiebureau, daar kan je eventueel aangifte doen. Probeer al je (online) berichten te bewaren, dit kan je gebruiken als bewijs.
Van eenvoudige belediging is sprake als een dader een ander mondeling, schriftelijk of door een feitelijkheid opzettelijk aanrand in eer of goede naam. Voorbeelden van eenvoudige belediging zijn het grof uitschelden van iemand, het opsteken van een middelvinger of het spugen in het gezicht.
Belediging wordt normaal gesproken enkel bestraft indien er aangifte is gedaan. De maximumstraf die de rechter kan opleggen is drie maanden gevangenisstraf of een geldboete van de tweede categorie (3.900 euro). De uiteindelijke gevangenisstraf of geldboete zal afhangen van de ernst van het gepleegde delict.
er is geen bewijs of onvoldoende bewijs. het belang van de aangifte is te klein. Dat kan bijvoorbeeld het geval zijn bij een gestolen fiets. er is al te veel tijd verstreken sinds het strafbare feit is gepleegd.
Iedereen mag bij de politie aangifte doen van een misdrijf. Ook minderjarigen (jonger dan 18 jaar). Doe je als kind jonger dan 13 jaar aangifte? Dan nemen we altijd contact op met de ouders of verzorgers.