Te veel ijzer in de lever kan leiden tot een vergrote lever, leverfalen, leverkanker of levercirrose (=vorming van littekenweefsel in de lever). Te veel ijzer in het hart kan leiden tot een onregelmatige hartslag en hartfalen. Te veel ijzer in de alvleesklier kan leiden tot diabetes.
Bij hemochromatose (ijzerstapeling) is sprake van teveel ijzer in het lichaam. Dit kan het gevolg zijn van bijvoorbeeld inname van grote hoeveelheden ijzersupplementen, bepaalde vormen van bloedarmoede of veelvuldige bloedtransfusies. Deze vormen noemt men secundaire hemochromatose.
Aderlaten kan nodig zijn als u te veel ijzer of rode bloedcellen in uw bloed heeft. Te veel ijzer wordt ook wel hemochromatose of ijzerstapeling genoemd. Het kan schadelijk zijn voor uw lichaam als er te veel ijzer in het bloed zit. Door de aderlating kan weefselschade minder worden, of kan schade minder snel ontstaan.
Als de ziekte niet wordt behandeld slaat als eerste de lever extra veel ijzer op. Dat kan uiteindelijk leiden tot leverschade. Ook andere organen kunnen worden aangedaan. Helemaal zonder behandeling kan de ijzerstapeling op termijn zelfs dodelijk zijn.
Patiënten met een PV hebben vaak symptomen zoals hoofdpijn of moeite met scherp zien, hevige jeuk na het douchen en – heel opvallend – soms ernstige pijn in de voeten of vingers, waarbij dan een rood-blauwe verkleuring is te zien. Deze pijn heet erytromelalgie.
Te veel ijzer kan namelijk schadelijk zijn voor de lever en als je meer dan 45 milligram ijzer per dag binnenkrijgt, kan dit tot acute maagdarmproblemen zorgen. Door deze hoeveelheid ijzer, neemt ook de kans op leverkanker en diabetes type 2 toe.
Uit dat onderzoek bleek dat een hogere inname van antioxidanten, vitaminen, ijzerchelerende voedingsstoffen en meervoudig onverzadigde vetzuren verband hield met lagere ijzergehaltes in de hersenen en een beter werkgeheugen.
Een halve liter bloed bevat 200 tot 250 mg ijzer in de vorm van hemoglobine (de rode bloedkleurstof). Bij de meeste patiënten tappen we elke week 500 ml bloed af. Om één gram ijzer uit het lichaam te verwijderen zijn dus 4 tot 5 aderlatingen nodig. In het beenmerg worden de bloedcellen weer vlot aangemaakt.
Zuivelproducten zoals melk, kaas en yoghurt bevatten weinig ijzer. Ze kunnen ook de ijzeropname in pillen en voedingsmiddelen die tegelijkertijd worden ingenomen, verminderen.
Wellicht vraag je je af of bloed dan ook smaakt en ruikt naar ijzer? Omdat ijzer deel uitmaakt van bloed kan dit dus. Voor mannen is een ijzerwaarde tussen de 14 en 35 micromol per liter normaal, voor vrouwen is het normaal om tussen de 10 en 25 micromol per liter ijzer in het bloed te hebben.
Polyfenolen zitten in (rode) wijn, koffie en groene- en zwarte thee. Deze polyfenolen belemmeren de ijzeropname. Drink thee en koffie daarom vooral buiten je maaltijdmomenten om of kies bijvoorbeeld voor gemberthee, citroenthee of kruidenthee tijdens de maaltijd.
Als je te veel ijzer in je bloed hebt, bijvoorbeeld door ijzerstapelingsziekte, is het goed om ijzerarm te eten. Vermijd voedsel waar veel ijzer in zit, bijvoorbeeld rood vlees en neem bij je maaltijd geen vruchtensap, of fruit met veel vitamine C.
Overtollig ijzer hoopt zich op in organen in het hele lichaam, inclusief de hersenen. IJzerdisregulatie in de hersenen wordt vaak geassocieerd met neurodegeneratieve ziekten zoals de ziekte van Alzheimer en de ziekte van Parkinson (PD) .
Te veel ijzer in hersencellen kan bijdragen aan Alzheimer en dementie .
Daarom is het belangrijk dat de hoeveelheid ijzer in de hersenen strikt gecontroleerd wordt. Te weinig ijzer leidt tot zuurstoftekort in de hersencellen, waardoor ze afsterven. Daarnaast kunnen de zenuwen hun taken niet meer uitvoeren, waardoor de verschillende hersencellen niet meer kunnen communiceren.
Te veel ijzer in de lever kan leiden tot een vergrote lever, leverfalen, leverkanker of levercirrose (=vorming van littekenweefsel in de lever). Te veel ijzer in het hart kan leiden tot een onregelmatige hartslag en hartfalen. Te veel ijzer in de alvleesklier kan leiden tot diabetes.
Om hemochromatose te behandelen, wordt het overtollige ijzer uit het lichaam verwijderd. Bij de erfelijke vorm is aderlating de veiligste en meest doeltreffende behandeling. Eén keer per week wordt 500 ml bloed afgenomen tot de waardes in het bloed aanvaardbaar zijn. Dat kan twee tot drie jaar duren.
Als u dagelijks gezond, gevarieerd en matig eet en bovendien zorgt voor voldoende lichaamsbeweging, kunnen de schadelijke gevolgen van overtollig ijzer in het lichaam beter bestreden worden.
Polycythemia Vera is een zeldzame ziekte waarbij mensen teveel bloed aanmaken. Het bloed wordt daardoor stroperig en het stroomt moeilijker door de kleine bloedvaten. Dit geeft een hogere kans op trombose.
Bij de meeste patiënten tappen we elke week 500 ml bloed af. Om één gram ijzer uit het lichaam te verwijderen zijn dus 4 tot 5 aderlatingen nodig. In het beenmerg worden de bloedcellen weer vlot aangemaakt.
De enige vloeistof die bloed kan verdunnen is water, wat meteen het gevaar van een overdosis water verklaart. De medicijnen die men 'bloedverdunners' noemt, doen niets ander dan het stollingsproces tegengaan, waardoor het bloed makkelijker weg kan stromen.