Er kan niet namens hem worden getekend, want in ons staatsbestel heeft de Koning in functie geen plaatsvervanger. Dit betekent dat het
De minister neemt door zijn handtekening te zetten de staatsrechtelijke verantwoordelijkheid voor het besluit. Het medeondertekenen van wetten en Koninklijke Besluiten door een minister wordt contraseign genoemd. Pas nadat de Koning en een minister het wetsontwerp hebben ondertekend, krijgt het de status van wet.
De invoering van het contraseign is derhalve van groot belang geweest voor het leerstuk van de onschendbare Koning en de ministeriële verantwoordelijkheid. Voor de rechtsgeldigheid van een besluit is het daarom noodzakelijk dat niet alleen de Koning ondertekent, maar ook één of meer ministers en/of staatssecretarissen.
Toelichting. Een wetsvoorstel wordt pas wet als de Koning het wetsvoorstel heeft 'bekrachtigd', nadat de Eerste en de Tweede Kamer met het wetsvoorstel hebben ingestemd. Dat betekent dat de Koning zijn handtekening onder het wetsvoorstel heeft gezet.
De koning vormt samen met de ministers de regering. Sinds 1848 staat in de Grondwet dat de koning onschendbaar is, en dat de ministers verantwoordelijk zijn. De koning kan dan ook niet gedwongen worden af te treden naar aanleiding van een politieke handeling; een minister wel.
De Nederlandse koning heeft volgens de Grondwet grote politieke macht. Hij kan wetten of benoemingen tegenhouden en zelfs het kabinet naar huis sturen. In de praktijk oefent de koning zijn macht op subtielere wijze uit.
De Grondwet bepaalt dat de Koning ministers en staatssecretarissen benoemt en ontslaat en dat zij ten overstaan van het staatshoofd worden beëdigd. Uit hoofde van die grondwettelijke rol én op verzoek van de Tweede Kamer, kan het staatshoofd bij kabinetsformaties regelmatig geïnformeerd worden over de gang van zaken.
De Koning vormt samen met de ministers de regering. De Koning is het staatshoofd en heeft op grond hiervan een aantal formele taken. De Koning is staatshoofd van het Koninkrijk der Nederlanden, dat naast Nederland bestaat uit de landen Aruba, Curaçao en Sint Maarten.
Hij is tevens minister van Algemene Zaken. De minister-president draagt de ministeriële verantwoordelijkheid voor het optreden van de leden van het Koninklijk Huis. Daarnaast vertegenwoordigt hij Nederland in de Europese Raad. Sinds 14 oktober 2010 vervult Mark Rutte deze functie.
In enkele gevallen vindt intrekking echter pas plaats op het moment dat het wetsvoorstel de Eerste Kamer al heeft bereikt. Redenen voor intrekking kunnen zijn: nieuwe inzichten die het wetsvoorstel overbodig maken, het optreden van een nieuwe regering (wisseling van coalitie) of ernstige kritiek vanuit de Eerste Kamer.
Levenslange gevangenisstraf is de zwaarste straf die rechters in Nederland kunnen opleggen. De straf staat op het plegen van heel zware misdrijven, zoals bijvoorbeeld moord, terroristische daden of een aanslag op de regering of koning.
De Staten-Generaal, bestaande uit de Eerste Kamer en de Tweede Kamer, vormen het parlement van Nederland en zijn het hoogste bestuursorgaan. De Staten-Generaal hebben, tezamen met de regering, de wetgevende macht in Nederland. Het is een overheidsorgaan dat zijn bevoegdheden heeft gekregen op basis van de Grondwet.
Naar Nederlands recht is een schriftelijke overeenkomst hoe dan ook niet verplicht (behoudens een aantal uitzonderingen). Ook zonder jouw handtekening te plaatsen kan je dus worden gehouden tot wat door de partijen werd overeengekomen. Bewijsrechtelijk stuit dat wel tegen een aantal problemen aan.
De Grondwet bepaalt dat de Koning en één of meer ministers of staatssecretarissen alle wetten en Koninklijke Besluiten ondertekenen. Het Kabinet van de Koning legt deze stukken dagelijks aan de Koning voor en informeert hem over de inhoud ervan.
De Grondwet bepaalt in artikel 82 dat wetsvoorstellen 'door of vanwege de Koning' kunnen worden ingediend.
Willem-Alexander en Máxima hebben drie kinderen: Catharina-Amalia der Nederlanden (geboren in 2003) Alexia der Nederlanden (geboren in 2005) Ariane der Nederlanden (geboren in 2007)
Mark Rutte (Den Haag, 14 februari 1967) is een Nederlands politicus. Sinds 14 oktober 2010 is hij minister-president van Nederland en minister van Algemene Zaken en daarmee de langstzittende minister-president in de Nederlandse geschiedenis.
Tussen 1588 en 1795 heette Nederland de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden. Ook de Verenigde Provinciën of de Zeven Verenigde Gewesten waren gangbare benamingen voor Nederland in deze tijd. Tussen 1795 en 1801 werd Nederland de Bataafse Republiek genoemd.
Nederland is ook een democratie, met een parlementair stelsel. Nederland wordt daarom ook wel een parlementaire democratie genoemd. Een land met een parlementaire democratie heeft een parlement met rechtstreeks gekozen volksvertegenwoordigers.
Kroonprins Willem-Alexander heeft jaren de ziekte van Bes-nier-Boeck gehad. Hij is ervan genezen, heeft de Rijksvoorlichtingsdienst (RVD) meegedeeld. De ziekte van Besnier-Boeck kan erg vervelend zijn en zelfs tot de dood leiden....
Koning heeft geen afwijkend paspoort
Of hem altijd om zijn paspoort wordt gevraagd, weten we nu nog niet zeker. Grappig genoeg staat er in het paspoort gewoon vermeld dat het is uitgegeven 'in naam van Zijne Majesteit de koning der Nederlanden'. In naam van hemzelf dus.
Het vermogen van Willem-Alexander wordt in totaal geschat op zo'n 47 miljoen. Hij heeft dit opgebouwd door vastgoed, investeringen en een aandeel in Shell.
De koning(in) van Nederland is onschendbaar. Volgens artikel 42 van de Grondwet zijn de ministers verantwoordelijk voor het (politieke) handelen van de koning. Dus doet Willem-Alexander iets dat niet door de beugel kan, dan kan het parlement de ministers daarvoor ter verantwoording roepen.
Het kabinet-Rutte III werd beëdigd op 26 oktober 2017 en diende op 15 januari 2021 ontslag in. Dat was naar aanleiding van het kindertoeslagenschandaal.
Taken van de Koning
bekrachtigen van internationale verdragen; beëdiging van ministers en staatssecretarissen en van andere hoge functionarissen; ceremonieel voorzitterschap van de Raad van State; jaarlijks op de derde dinsdag van september uiteenzetten van het beleid dat de regering wil voeren (de Troonrede).