Het borststuk van vlinders bestaat net als bij andere insecten uit drie segmenten die in het volwassen stadium versmolten zijn. Ieder segment draagt één paar poten, het middelste segment draagt de voorvleugels en het achterste borststuksegment draagt de achtervleugels.
Van eitje tot vlinder
Uit de eitjes komen jonge rupsen: mannetjes en vrouwtjes. Meestal is dit onderscheid niet te zien. Een deel van deze rupsen groeit uit tot 'volwassen rups' en gaat verpoppen. Tenslotte kruipt er een vlinder uit de pop.
Reumer schreef een fascinerende zin: 'Vlinders hebben weliswaar een simpel zenuwstelsel, maar zoiets als hersenen ontbreekt volledig en slim zijn ze dus niet. ' Toevallig weten wij precies wat deze diertjes bespaard is gebleven, maar je vraagt je wel af hoe zij, hersenloos, door hun dag heen komen.
De hoofdstructuur van de vleugel is gemaakt van dunne laagjes chitine, een eiwit dat ook de buitenste "schil" van het lichaam vormt. Deze lagen zijn zo dun dat je er doorheen kunt kijken. Ze zijn bedekt met duizenden kleine schubben, die het licht reflecteren en de buitengewone kleuren en patronen creëren die we zien.
Om deze sensoren goed te laten werken, voorziet het lichaam ze actief van insectenbloed en zuurstof. Dit gebeurt via een klein extra 'hart' in de vleugel. Dit pompt het bloed door de vleugel heen, zodat het goed verdeeld wordt. Delen die belangrijk zijn, krijgen zo genoeg bloed.
Verreweg de meeste vlinders worden beschouwd als onschuldige en nuttige dieren omdat ze bestuivers zijn die niet kunnen steken of bijten.
Een aantal soorten vlinders kan geluiden opvangen met de antennes en dienen dus als gehoor, niet alle vlinders kunnen geluiden horen, bij vlinders die dat wel kunnen zijn er viert typen gehoororganen waar dit er één van is.
Vlinders zoals het koolwitje of citroenvlinder zijn vaak in groepjes aan de rand van een (regen) plas te vinden om te drinken. Ook drinken vlinders van waterdruppels op bladeren of ander vocht.
Naast de opvallende vleugels van veel soorten zijn ook de grote, samengestelde ogen van de vlinder heel opvallend. Deze ronde bollen, met honderden kleine, zeshoekige facetten, bevinden zich aan de zijkanten van de kop. Daartussen steken twee lange antennen, die bij dagvlinders altijd eindigen in een knopje.
De roltong of proboscis van een vlinder of diverse andere geleedpotigen is een buisvormige, oprolbare tong waarmee nectar uit de bloem kan worden opgezogen, of ander vloeibaar voedsel, zoals sap van zacht rottend fruit, urine, mest, of vocht van dode dieren.
Vlinder, als de vlinder in jouw leven verschijnt dan geeft de vlinder jou de boodschap mee van transformatie. Komt de vlinder in jouw leven dan laat deze je weten dat er een nieuw begin heel dichtbij is. Een transformatie naar een leven in liefde, vreugde en gezondheid, Elk dier brengt een boodschap mee.
Maar om op je vraag te antwoorden: 's nachts (of bij slecht weer) hangen vlinders onder blaadjes in bomen of struiken, of ze kruipen in holletjes tussen stenen of andere voorwerpen om er een slaapje te doen.
Hoe oud een vlinder wordt, is heel verschillend. De citroenvlinder kan meer dan een jaar oud worden (als vlinder). Dat komt omdat de citroenvlinder ook in de winter vlinder is, en geen eitje, rups of pop. De meeste vlinders worden veel minder oud, ongeveer twee tot drie weken.
Een vlinder plant zich voort door eieren te leggen. De eitjes van een vlinder zijn piepklein. Tussen de 0,2 en 2,6 millimeter groot. Uit de eitjes komen larven gekropen, de rupsjes.
Vlindervleugels vertonen een enorme variatie aan kleurpatronen, zowel tussen soorten als binnen één soort. De kleur van vlindervleugels heeft verschillende functies, zoals bescherming tegen predatoren, partnerherkenning en thermoregulatie.
Elke vlinder heeft z'n favoriete bloem of plant. Ze drinken van de nectar die in bloemen zit. Daarom kun je die vlinders goed lokken met suikerwater, dat is net zo zoet als nectar. Sommige soorten - zoals de atalanta - houden meer van rottend fruit.
Hun vleugels zijn erg kwetsbaar. Als ze beschadigd raken, herstellen ze niet meer. Dus kijken mag, maar aanraken niet… Metamorfose Vlinders zijn leuk en mooi, maar hun kinderen zorgen voor overlast.
Ook vlinders hebben vijanden. Dagvlinders worden vaak opgegeten door vogels en de grote vijanden van de nachtvlinders zijn vleermuizen en spinnen.
In het vlinderproject van de Whizzkids kunnen we mooi zien hoe vlinders van eitjes, via rupsjes en poppen, tot koolwitje worden. De kinder zorgden zelf voor eten en hielden de kooi schoon. Zo kwamen ze er achter dat vlinders en rupsen flink poepen.
Zoals: In februari - Dagpauwoog. In maart - Boomblauwtje; Gehakkelde orelia; Dagpauwoog; Kleine vos; Citroenvlinder. In april - Klein koolwitje; Boomblauwtje; Gehakkelde orelia; Bond zandoogje; Dagpauwoog; Kleine vos; Distelvlinder; Landkaartje; Koninginnepage; Citroenvlinder; Klein geaderd witje.
Als ze in een rechte lijn zouden vliegen zijn ze voorspelbaar en dus makkelijker te pakken. Bovendien hebben ze een reden om te vliegen: mannetjes om vrouwtjes te vinden en vrouwtjes om eitjes af te zetten. Ze zijn dus op zoek en dat zie je aan hun vlieggedrag.
Op rouwkaarten zie je nog al eens een vlinder afgebeeld. Dat is niet zo gek omdat de vlinder dan een symbool is voor de menselijke ziel die zich heeft losgemaakt van het dode stoffelijke lichaam en haar weg vervolgt in het hiernamaals.
Er zijn uit Zuid Amerika wel nachtvlinders bekend die bloed drinken, maar deze hebben een stevige korte roltong, waarmee ze ook wondjes kunnen maken.
Grootste vlinder
Tussen alle kleurrijke bloemen en vlinders in de Vlindertempel, kan je ook de grote atlasvlinder tegenkomen. Deze vlinder kan een spanwijdte bereiken van 25-30 centimeter en behoort tot de grootste vlinders ter wereld.