Pijnboompitten zijn een enorm goede bron voor vitamine E. 100 gram bevat maar liefst 62% van de ADH! Vitamine E helpt je cellen gezond te houden omdat het fungeert als antioxidant in je lichaam. Daarnaast speelt het ook een rol in je celstofwisseling.
In pijnboompitten zitten relatief veel proteïnen. Ze kunnen dan ook dienen als vleesvervanger, maar niet te vaak; ze zijn ook erg vet en dus calorierijk. Verder bevatten de pijnboompitten vitamine B1, B2, B3 en veel vitamine E.
Pijnboompitten zijn als ze geroosterd zijn veel lekkerder van smaak. Ongeroosterd zijn ze namelijk smaakloos en flauw. Door de pitten te roosteren krijg je een mooie, egale bruining. Wel moet je goed op blijven letten, want soms zit er maar een minuut tussen ongaar en verbrand.
Arbeidsintensief
Pijnboompitten zijn de zaden van de dennenboom. Om de zaden uit de den te krijgen is veel werk nodig. Er zijn tijdens de oogst dus veel mensen nodig, om veel pijnboompitten te kunnen oogsten. Dit is een van de redenen dat pijnboompitten duurder kunnen zijn dan andere noten, pitten en zaden.
Er zitten 92 kilocalorieën in 1 eetlepel (15 gram) pijnboompitten. Wil je weten hoe het zit met de andere voedingswaarden in 'pijnboompitten'? In onze caloriechecker hieronder kom je te weten hoeveel vet, verzadigd vet, eiwit, koolhydraten, suikers en vezels erin zit.
De standaardwaarden voor pijnboompitten worden in 100 gram weergegeven. Je kunt ook een andere waarde opgeven tussen de 1 en 500 gram om daarvan de voedingswaarde te laten berekenen. Dit kan je doen door de schuifbalk te bewegen. Een portie pijnboompitten komt overeen met 50 gram.
Vanaf: € 3,50. 50 Gram 180 Gram 500 Gram 1 KG.
Als je het risico niet wilt lopen, dan kan je het best de Italiaanse pijnboompitten kopen. Meestal staat het op de verpakking waar ze vandaan komen. Het nadeel is dat ze een stuk duurder zijn én moeilijker te vinden. Als je toch de Chinese voorgeschoteld krijgt, kan je letten op het uiteinde van de pitten.
De pijnboompit is het zaadje van een den. En om precies te zijn van de boom met de botanische naam 'Pinus'. De zaden groeien in de kegelvrucht, tussen de houtachtige schubben. Door met geplukte dennenappels te schudden, komen de pijnboompitten los.
Je kunt ze hooguit voorzichtig tussen een notenkraker breken en voorzichtig eruit halen als je ze heel wilt houden. Maakt het niet uit of ze er heel uitkomen omdat je ze toch fijnmaakt voor de pesto bijv. dan kan je de schil ook met de hamer kapot tikken of minder omzichtig in een notenkraker kraken.
In pesto, geroosterd in slaatjes, … ze smaken overheerlijk. Pijnboompitten zijn de eetbare zaden van dennenbomen van het geslacht Pinus.
De gepelde pit is het eetbare gedeelte. Ze worden verwerkt in bijvoorbeeld pesto's, maar ook geroosterd door een salade zijn ze smakelijk. Toch zit er een nadeel aan het nuttigen van pijnboompitten. U kunt 1 tot 2 dagen na het eten last krijgen van een bittere of metaalachtige smaak in uw mond.
Zet het vuur middel-laag en doe de pitten in de pan. Schud de pan regelmatig, zodat de pijnboompitten aan alle kanten geroosterd worden. Blijf dit doen totdat de pitten licht van kleur beginnen te veranderen. De pitten gaan van blank, naar bruin en daarna, wanneer je niet oplet, ook heel snel naar zwart (verbrand).
Waarom zijn walnoten gezond? Net als alle noten leveren walnoten ijzer, vitamine E en vitamine B1. In noten zit veel onverzadigd vet. Het eten van ongezouten noten beschermt tegen bepaalde hart- en vaatziekten.
Voedingsstoffen. Pesto beschikt over vitamine A. Vitamine A helpt bij het behouden van een goed gezichtsvermogen, gezonde huid en tandvlees en is het betrokken bij de weerstand. Naast vitamine A zit er ook vitamine C in pesto.
Hou de koekenpan scheef zodat de olie en de pitten goed gemengd worden. Tijdens het bakken continue de pitten omscheppen. Als de olie begint te borrelen, haal je de pan van het vuur. Laat de pitten nog 30 seconden in de olie staan, en laat de pijnboompitten daarna uitlekken op keukenpapier.
Laat de dennenappels in de zon drogen tot de dennenappels open springen en de donker gekleurde zaden (met daarin de pijnboompitjes) geoogst kunnen worden. Je kunt ook onder een dennenboom een kleed leggen en de boom voorzichtig heen en weer schudden. De bruine langwerpige zaadjes vallen dan als vanzelf uit de boom.
De naam pijnboom is eigenlijk toepasselijker dan grove den. Het is afgeleid van het Latijnse woord pinus wat vlot betekent, maar misschien ook van Pinus, het vriendinnetje van de Griekse god Pan. Hij werd ook wel mastboom genoemd want men gebruikte het hout vroeger voor boten en vlotten.
De pijnboompit is het zaad van een den (Pinus). Er zijn ongeveer twintig dennensoorten waarvan de zaden groot genoeg zijn om geoogst te worden voor de verkoop. De pitten die in de handel zijn komen van vier verschillende dennensoorten.
Een milde reactie kan zijn: uitslag of roodheid in het gezicht of over het lichaam, buik- pijn, spugen, diarree. Een ernstige reactie kan zijn: zwelling van tong, mond of gelaat benauwdheid, vermin- derd bewustzijn.
De pijnboompitten zijn de zaden van de parasolden, een boom welke vooral langs de Middellandse zee groeit. De zaden komen vooral uit Siberie (ronde pijnboompitten), en uit turkije en pakistan.
Bewaar pitten op een koele, donkere en droge plek. Ze zijn gevoelig voor schimmels. Bewaar ze in een goed afgesloten bakje. Ze kunnen namelijk gemakkelijk geuren opnemen van ander sterk geurend voedsel.
Ook bevat een tomaat maar weinig calorieën, slechts 19 calorieën per 100 gram.
Pijnboompitten kun je droog, en dus luchtdicht verpakt ongeveer 3 maanden bewaren. Bij voorkeur in een keukenkast, en donker bewaren. Eventueel kunnen de pitten ook ingevroren worden.