'Het is vaak een combinatie van ingehouden spanning of stress en onvervulde behoeften waardoor woede of boosheid ontstaat. Het moederschap is een enorme transitie, er zijn zo veel veranderingen, waarbij dingen soms ook niet zo gaan zoals je van tevoren had verwacht.
Maar de waarheid is dat moederwoede een symptoom is. Soms is het een symptoom van mentale gezondheidsproblemen, zoals PPD, PPA of burn-out . Soms is het een symptoom van slaapgebrek en onvervulde behoeften. En soms is het een symptoom van moederschap in een maatschappij die ons niet waardeert of steunt.
Onderzoek. Karen vervolgt: 'In dit onderzoek wordt uitgelegd dat boos worden vaak een onderliggende oorzaak heeft: je voelt je onbegrepen, onbelangrijk, onzichtbaar of machteloos tegenover anderen. En vervolgens moeten de mensen van wie je houdt het ontgelden.
Moederschap verandert de dynamiek en focus van je leven en heeft een fysieke, emotionele, sociale en financiële impact op je. Woede is vaak geworteld in angst of vrees . Goed voor kinderen zorgen is geen geringe inspanning. De meeste moeders hebben het gevoel dat de last ervan op hun schouders rust.
Als je je ooit zo hebt gevoeld, weet dan dat je niet de enige bent. Schreeuwen is vaak een reactie op stress, overweldiging of frustratie . We zijn mensen en moeder zijn is een zware, non-stop baan.
Ze personifieert haar woede - ze ziet het als een persoon, zodat ze het in een nieuw licht kan benaderen . Door dit te doen, kan ze zichzelf vergeven en zichzelf ook op een dieper niveau leren kennen. We kunnen ook terugdenken aan de tijd voordat we moeders waren en nadenken over welke triggers we toen hadden voor woede.
Als je je constant op je hoede voelt of het gevoel hebt dat één klein ding je kan laten knappen, dan is dat een teken dat er iets groters aan de hand is. Meestal is er een onvervulde behoefte (bijv. fysiek, emotioneel, sociaal of intellectueel).Soms kan woede een rode vlag zijn van onderliggende depressie of angst .
Schreeuwen voelt misschien als een goede manier om gehoord te worden omdat het zo luid is. Maar het kan leiden tot angstgevoelens, een negatief zelfbeeld, verwarring en verdriet.Het kan op de lange termijn ook een impact hebben op de geestelijke gezondheid en het welzijn van kinderen.
Postpartum woede kan iedereen treffen die onlangs bevallen is. Het komt het meest voor in de eerste zes weken tot een jaar na de bevalling .
Een goede moeder wordt gezien als iemand die onvoorwaardelijke liefde, steun en toewijding biedt aan haar kinderen. Ze zorgt ervoor dat haar kroost gezond en veilig is, terwijl ze hen de ruimte geeft om te groeien en te ontwikkelen.
Als je kind altijd of heel vaak boos is, dan is er meestal een onderliggende oorzaak. Je kind voelt zich bijvoorbeeld niet veilig, ervaart veel stress op school of heeft conflicten met vriendjes.Ook het temperament van je kind speelt een rol. Het ene kind wordt sneller boos dan het andere kind.
Wat te doen als je moeder boos op je is. Bied haar oprecht je excuses aan, op een respectvolle, kalme toon . Geef toe wat je hebt gedaan en luister naar haar reactie. Als je niet weet hoe je moet beginnen, zeg dan zoiets als: "Het spijt me echt dat ik je van streek heb gemaakt."
Wanneer je ouders emotioneel afwezige zijn geweest, betekent dit dat je ouders er niet voor jou zijn geweest op emotioneel vlak. Nu niet en vroeger niet toen jij kind was. In een gezonde situatie is een ouder aanwezig. Huil je, dan troosten ze je.
Een heel belangrijke tip voor het oplossen van een ruzie met je ouders: zorg dat je spreekt vanuit jezelf. Geef aan hoe JIJ je ergens bij voelt en skip de beschuldigingen richting je vader of moeder. Hoe schuldig ze ook lijken in jouw ogen, spreek vanuit de ik-persoon. Zo voorkom je dat de ander zich aangevallen voelt.
Geestelijk geweld
Alle vormen van geweld tegen een kind zijn kindermishandeling. En er is nog een vorm van geweld die ook schadelijk is voor kinderen. Als je ouders elkaar slaan, elkaar uitschelden of gemene dingen naar elkaar schreeuwen, en jij bent daar bij, dan is dat ook kindermishandeling.
Een parentale burn-out is een toestand van fysieke, emotionele en mentale uitputting die wordt veroorzaakt door de constante stress van het ouderschap. Niet te verwarren met normale ouderlijke stress, die vaak tijdelijk is.
Jongere kinderen schreeuwen als ze overweldigd worden door emoties , zelfs over dingen die voor een volwassene klein lijken. Kinderen schreeuwen als ze een driftbui hebben, als ze aandacht willen of als ze hun zin willen krijgen. Maar vaak is het gewoon omdat ze niet weten wat ze anders moeten doen in reactie op hun situatie.
Als je je overweldigd of emotioneel gespannen voelt , ben je misschien eerder geneigd om snel geïrriteerd te raken door je moeder. Vroegere wrok of bagage: Vroegere ervaringen en onopgeloste problemen met je moeder kunnen ook bijdragen aan gevoelens van irritatie.
Moederwoede kan eng aanvoelen vanwege de onverwachte komst en de intensiteit waarmee het wordt gevoeld. Moederwoede symptomen zijn onder andere het gevoel overmand te worden door woede of frustratie, verbaal of fysiek uitvallen, het gevoel hebben de controle over je emoties te verliezen en het gevoel te hebben dat je op het punt staat te ontploffen .
Je kunt woedeaanvallen ervaren als je psychische klachten hebt, maar ook zonder vastgestelde diagnose is een aanval goed mogelijk. De aanleiding is in veel gevallen stress of een trauma.Maar ook andere factoren spelen een rol.Karakter en aanleg spelen een rol bij woedeaanvallen.
Boosheid en woede zijn vaak reactie op onrecht. Het onrecht dat jou wordt aangedaan, of ooit is aangedaan. Het kan ook voorkomen dat je boos wordt over onrecht dat je om je heen ziet. Op je werk, of zelfs in je privéleven.
Woede-uitbarstingen zijn een teken van onbehagen bij je kind: je kind voelt zich niet goed. Dit onveilige en onaangename gevoel kan door uiteenlopende redenen zijn ontstaan: o.a. angst, onzekerheid, frustratie, overprikkeling, verdriet, negatieve emoties van anderen of door het gemis van anderen.