IJzer is een veel voorkomend probleem bij ondiep grondwater. IJzer is op zich weinig toxisch voor gewassen en dieren.Niet tegenstaande kan het ijzer zorgen voor een roestneerslag op gewassen of onaangename geuren en smaken afgeven aan het water. Ontijzeren is de boodschap.
Om snel te laten uitvlokken is een hoge pH nodig. Kalksteen kan gebruikt worden als filtermedium. Als de pH voldoende hoog is kunt u ook gewoon met grind filteren. Het ontijzeren kan via een “open” beluchting met nafilter of via een “gesloten” systeem al of niet met toevoeging van chemicaliën.
De aanwezigheid van ijzer in water is niet schadelijk voor de gezondheid. IJzer is namelijk essentieel, omdat het deel uitmaakt van belangrijke eiwitten en enzymen van ons lichaam. Een beperkte hoeveelheid ijzer is noodzakelijk voor de mens, maar te hoge concentraties zijn af te raden.
IJzer geeft een slechte smaak aan het water en levert technische problemen op zoals aanslag en roestvorming. Een te hoog ijzergehalte leidt bij dieren tot een verminderde opname van koper en zink en de mogelijkheid van diarree.
Open waterzuiveringssystemen. Een open waterzuivering (ontijzering) wil zeggen dat het water in direct contact staat met zuurstof. De open waterzuivering brengt bepaalde parameters in aanraking met zuurstof. Hierdoor komt een oxidatie- en ontgassingsproces op gang.
Ijzer kan je makkelijk testen door een glas met grondwater te nemen en er een scheutje bleekwater in te gieten. Als er ijzer aanweig is kleurt het water onmiddellijk bruin.
Hoewel grondwater door beschermende kleilagen vaak geen chemische verontreinigingen bevat, kunnen er wel te grote hoeveelheden ijzer of zout inzitten. Zelf opgepompt grondwater is dan ook niet zomaar geschikt om te drinken en mag bovendien wettelijk niet aan anderen worden geschonken.
Grondwater moet niet worden gebruikt als het sterk ijzerhoudend is. IJzerhoudende grondwater oxideert met zuurstof uit de lucht tot ijzer(III)oxide (Fe2O3) – roest. Roest is niet in water oplosbaar en wordt niet door planten opgenomen.
Toxicologie en veiligheid. Hoewel ijzer als bestanddeel van o.a. hemoglobine in het menselijk lichaam noodzakelijk is, is het mogelijk er te veel van in het lichaam te hebben ; deze ziekte heet hemochromatose, Dit kan organen als de lever, het hart en endocriene organen (alvleesklier) aantasten.
Ons grondwater is van nature schoon. Het wordt opgepompt en belucht door sproeiers. Zuurstof en opgelost ijzer vormen vlokken die uit het water worden gefilterd door een zandfilter waarna het zuivere drinkwater het net in wordt gepompt.
Water is hartstikke gezond. Er zitten geen calorieën in en het tast je tanden niet aan. In Nederland kun je het beste water uit de kraan drinken. Verder is er bronwater en mineraalwater te koop, met en zonder koolzuur.
Chloor in kraanwater is nefast voor je darmflora.
Daarnaast heeft Chloor een langdurige werking (ook in je darmen). Daarbij komt dat chloor in leidingwater kan reageren met andere stoffen waardoor er heel schadelijk nevenproducten gevormd kunnen worden in de leidingwater dat je drinkt.
In veel landen is het daarom beter gebotteld water te drinken als je niet ziek wilt worden van kraanwater. Je zou dus kunnen zeggen dat flessenwater het schoonste drinkwater ter wereld is.
Je wilt het ijzergehalte in drinkwater het liefst zo laag mogelijk hebben, GD adviseert 0,2 milligram per liter. Regelmatig wordt water onderzocht aan de bron in het kader van KKM.
Wees met grondwater voorzichtig met het sproeien van je tegels en het wassen van je auto. Het roestachtige water kan vlekken geven. Voor je gazon en tuinplanten is dit geen probleem. Er is wel apparatuur in de handel om je grondwater van ijzer te ontdoen.
Het is gezond en betrouwbaar drinkwater. Wie grondwater (putwater) gebruikt als drinkwater, moet dat water regelmatig zelf laten controleren. Dat gebeurt vaak niet. En dat kan nare gevolgen hebben.
Op zoek naar écht ijzerrijk fruit? Ga dan voor gedroogd fruit: dadels, vijgen en rozijnen. Maar ook vers fruit kan veel ijzer bevatten: watermeloen, zwarte bessen, abrikozen, perziken en pruimen.
Vooral broccoli, tuinbonen, augurken en courgettes, maar ook spinazie, postelein, andijvie, raapstelen, veldsla en snijbiet bevatten relatief veel ijzer. Vanwege het hoge nitraatgehalte is het raadzaam deze soorten niet vaker dan tweemaal per week te gebruiken.
Indien u ervoor kiest om de beerput niet te verwijderen, moeten er wel gaten in de bodem worden geboord, zodat het grondwaterpeil gewoon kan stijgen en dalen binnen de put. Ook regenwater kan dan wegzakken, zodat de put bij zware of langdurige regenval niet kan overlopen en voor wateroverlast zorgen.
De aanwezigheid van bacterieën is te zien aan roestig slijm in waterwerken, een verminderde waterstroom, een onprettige geur wanneer men water oppompt, slijmerige afzettingen en roest op muren [9]. Biologische ijzer verwijdering kan worden gebruikt om ijzer te verwijderen uit grondwater in waterfilters.
Een makkelijke oplossing voor grondwater ontijzeren is gebruik te maken van een filtersysteem. Groot voordeel van dit soort ontijzerinstallaties is dat ze niet alleen het ijzer uit het grondwater filteren, maar ook bijvoorbeeld zand, resten van pesticiden en hoge concentraties van mangaan.
Wil je grondwater gebruiken om van te drinken, te koken, te douchen of te baden? Dan moet je laten controleren of het water geschikt is als drinkwater. Wie geen toegang heeft tot het leidingwater in Vlaanderen, kan een gratis wateranalyse aanvragen bij de VMM.
Putboringen voor het gebruik van grondwater:
Deze putboring wordt ook wel filterput of boorput genoemd. Filterputboringen voor beregening en grijswatercircuit moeten niet op grote diepte geboord worden. Meestal kan er tot +- 10 m diepte geboord worden waar het grondwater voor deze toepassing gebruikt kan worden.
Ook in geval van beregening, bevloeiing of veedrenking geldt er geen vergunningplicht wanneer de hoeveelheid te onttrekken grondwater minder bedraagt dan 60 m3 per uur. Niet vergunningplichtige onttrekkingen moeten wel gemeld worden.