Wanneer de lente begint en de temperaturen stijgen, begint de boom opnieuw met groeien. Het produceren van het nieuwe blad kost veel energie en voedingsstoffen. Bomen halen deze energie vaak uit de bladeren die ze laten vallen tijdens de herfst, of bij bladhoudende bomen tijdens de lente.
Vooral bij loofbomen zoals berken, beuken, eiken en esdoorns. Wanneer de herfst overgaat naar de winter is het meestal koud en worden de dagen elke dag een stukje korter. Het gebrek aan natuurlijk zonlicht is dan ook de belangrijkste reden dat bomen hun bladeren verliezen.
Bomen verliezen hun bladeren om zichzelf tegen uitdrogen te beschermen. Met hun wortels nemen ze water op en vervolgens verdampen ze dit via de huidmondjes in de bladeren. Een boom verliest blad tijdens het najaar en in de winter, omdat het in die jaargetijden steeds moeilijker wordt om water op te nemen.
In de herfst maakt een boom zich op voor de winter. Ze gaan in rust en groeien minder hard dan in de zomer. Voordat de vorst intreedt nemen de wortels van de boom geen water meer op uit de bodem en laat hij zijn blaadjes vallen. Als alle blaadjes aan de boom zouden blijven zitten, zou de boom uitdrogen.
Waarom verliest een boom zijn blaadjes in het najaar? In de herfst bereiden bomen zich voor op de winter. Om ervoor te zorgen dat er geen water verdampt via de bladeren laat een boom zijn bladeren vallen in het najaar.
Wanneer de lente begint en de temperaturen stijgen, begint de boom opnieuw met groeien. Het produceren van het nieuwe blad kost veel energie en voedingsstoffen. Bomen halen deze energie vaak uit de bladeren die ze laten vallen tijdens de herfst, of bij bladhoudende bomen tijdens de lente.
In de herfst, als het kouder en donkerder wordt, vormt zich aan de voet van het blad een kurklaagje. Hierdoor worden geen stofjes meer naar het blad getransporteerd. De bladgroenkorrels worden langzaam afgebroken, waarna het blad de groene kleur verliest. Wat je dan ziet, wordt bepaald door andere pigmenten.
Abscissie is in feite de manier waarop de boom een scheiding creëert tussen de bladsteel en de tak waar het aan vastzit. Dit proces wordt in gang gezet door de kortere dagen en lagere temperaturen van de herfst, die de boom signaleren dat het tijd is om zich voor te bereiden op de naderende winter.
ð§ Waterproblemen
Als het op water aankomt, zijn witte populieren net zo kieskeurig als een diner in een vijfsterrenrestaurant. Te veel water en de wortels kunnen net zo goed gaan zwemmen, wat leidt tot wortelrot en bladval. Te weinig water en de boom begint sneller bladeren te verliezen dan een trend in de modewereld verdwijnt. Goede drainage is cruciaal.
De els en hazelaar zijn er met de bloei en het blad altijd als vroegste bij. De eerste soorten bloeien soms al met Kerst en in februari en maart volgt vaak al blad. Ondanks hun vroege start zijn ze in de herfst niet bij de eerste bomen en struiken die hun blad verliezen. Toverhazelaar in de herfst, eind oktober.
De Zomer Eik laat zijn bladeren los vanaf half oktober. Vanaf begin oktober neemt de bladval toe in ons land om eind oktober op zijn hoogtepunt te zijn. Daarna houden we de eerste weken van november last van veel bladval.
Gedurende dit seizoen neemt de hoeveelheid zonneschijn af en neemt de productie van het chlorofylpigment in de bladeren af totdat deze volledig stopt. Als gevolg hiervan veranderen de bladeren naar een gele of rode kleur. Vervolgens drogen de bladeren uit en vallen ze af vanwege een gebrek aan kleur .
Het watergeven aan bomen is een kwestie van maatwerk. Te weinig water kan ervoor zorgen dat de boom sterft, maar teveel water is ook schadelijk omdat de wortels dan geen zuurstof krijgen (en dan kunnen gaan rotten).
De meeste loofbomen laten hun bladeren vallen omdat het noodzakelijk is de winter te kunnen overleven. Want als de grond erg koud of bevroren is, kunnen de boomwortels geen vocht meer opnemen. De bomen zouden verdrogen want ze verdampen veel vocht d.m.v. hun bladeren.
Gemiddeld verliezen ongeveer 203.257.948.035 of meer dan 203 miljard bomen hun bladeren in de Amerikaanse bossen. Als je dat aantal vermenigvuldigt met 200.000, ongeveer hoeveel bladeren er aan een boom zitten, vind je jaarlijks meer dan 40 quadriljoen bladeren op de Amerikaanse bosbodems.
Omdat de temperatuur hier vrij constant is laten de bomen hun bladeren ook niet vallen. Voorbeelden van groenblijvende bomen zijn de steeneik, laurierkers, glansmispel, magnolia grandiflora, hulst en olijfwilg. Bomen die hun bladeren niet verliezen noem je bladhoudend.
Een volwassen populier neemt met z'n wortels per dag 1500 liter water op om te verdampen. Even rekenen: 889*1500 liter = 1.333.500 liter per dag.
Onvoldoende of te veel zonlicht
Wanneer je plant onvoldoende of geen licht krijgt zijn de gevolgen snel zichtbaar. Je plant staat als het ware stil en maakt geen nieuwe scheuten of bladeren meer. De bladeren worden faal en gelig van kleur. Vooral in de winter, bij weinig daglicht, komt dit regelmatig voor.
Er zijn verschillende redenen waarom bladverliezende bomen hun bladeren verliezen: Het betekent dat de boom minder energie verbruikt tijdens de strenge winter . Het houdt vocht vast in de stam en voorkomt dat deze uitdroogt. Het laat de wind door de takken waaien, waardoor de boom minder wordt belast – een ernstig probleem bij winterstormen en -stormen.
Loofbomen krijgen elk jaar nieuwe bladeren en laten daardoor allemaal hun bladeren vallen in de herfst. Enkele bekende Nederlandse loofbomen zijn: de berk, els, beuk, eik, wilg, linde en meidoorn, maar ook fruitbomen zoals de appelboom en perenboom.
In het najaar is er minder zon en wordt er steeds minder chlorofyl aangemaakt, waardoor het uiteindelijk opraakt. Bomen zijn erg zuinig op bladgroen. Het is van levensbelang voor de fotosynthese en kost veel energie om aan te maken.
Naarmate het seizoen verandert, dalen de temperaturen en worden de dagen korter.Bomen krijgen minder direct zonlicht en het chlorofyl in de bladeren wordt afgebroken . Het gebrek aan chlorofyl onthult gele en oranje pigmenten die al in de bladeren zaten, maar die tijdens de warmere maanden werden gemaskeerd.
Wanneer plantenbladeren afsterven, vallen ze af en hopen zich op in de grond waar een belangrijk proces plaatsvindt: ze ontbinden . Ontbinding is essentieel voor het recyclen van voedingsstoffen en het terugbrengen ervan naar de grond. Het wordt voornamelijk gedaan door een leger van wezens genaamd microben, onzichtbaar voor het blote oog, die de dode bladeren langzaam laten rotten.
In de winter gaan bomen in een toestand die vergelijkbaar is met slaap, ook wel winterrust genoemd. Deze rustperiode is een overlevingsstrategie die bomen beschermt tegen de kou en de schaarste aan voedingsstoffen. Tijdens deze periode stoppen ze met groeien en verminderen ze hun energieverbruik aanzienlijk.