"Mannetjes doen het vaak om vrouwtjes te imponeren, maar voor andere situaties zijn er hypotheses die evengoed waar kunnen zijn. Huidparasieten verwijderen, een manier van communicatie, of gewoon omdat ze het leuk vinden.
Vlakbij hun boot springen vier bultruggen herhaaldelijk uit het water. Tussen april en november worden walvissen vaker gezien, ze maken dan een reis naar de koude, voedselrijke wateren rondom Antarctica.
Het ademen van de walvis
Net als alle zoogdieren ademen walvissen lucht met hun longen. Ze moeten boven komen om lucht te ademen.
Op hun kop hebben ze knobbels zitten. Deze werken als sensoren en vertellen de bultrug veel over de omgeving waarin hij zich bevindt. Wanneer ze naar beneden duiken komt hun rug als een bult boven het water uit.
Hoe lang een walvis onder water kan blijven, verschilt per soort. Bultruggen kunnen tot een uur onder water blijven, maar komen meestal om de 3 à 7 minuten boven. Een van de diepst duikende soorten, de spitssnuitdolfijn van Cuvier, kan duiken tot een diepte van 3000 meter en blijft dan meer dan drie uur onder water.
Ze slapen rechtop. Voor het eerst hebben wetenschappers slapende walvissen gezien. Tot nu toe dacht iedereen dat walvissen nooit echt sliepen. De ene helft van hun hersenen zou wakker zijn, terwijl de andere rustte.
Toch kunnen alle walvissen veel beter horen dan mensen. Mensen kunnen tussen de 20 Hz en 20 kHz horen. Om wel walvissen te kunnen horen, is een speciale hydrofoon nodig. De hele lage opgenomen geluiden worden dan omgezet naar een hoorbare frequentie voor mensen.
In de zeldzame gevallen dat een mens in de bek van een walvis terechtkomt, gaat dat bijna zeker per ongeluk. Walvissen eten namelijk geen mensen. Tandwalvissen, zoals potvissen, hebben tanden en eten onder meer inktvis en vis.
De grootste walvissen hebben geen natuurlijke vijanden, maar de kleine walvissen, de jonge of gewonde wel. Zij moeten opletten voor orka's en grote haaien.
In tegenstelling tot de meeste andere zoogdieren kunnen walvissen niet ademen door hun mond. Hun luchtpijp is echter verbonden met hun blaasgat; walvissen kunnen zo hun mond open doen onder water zonder te verdrinken. De meeste walvissen kunnen hun adem 7-30 minuten inhouden, potvissen zelfs tot wel 2 uur.
En als walvissen niet kunnen duiken, kunnen ze niet jagen en raken ze ondervoed en drogen uit, omdat ze hun zoetwater via vast voedsel binnenkrijgen. De verzwakte dieren zullen op oceaanstromingen worden meegevoerd en uiteindelijk op de kust aanspoelen.
Het kalfje (zo heet een baby-walvis) van een blauwe vinvis is 7 meter lang en weegt al bijna 1.000 kilo als 'ie geboren wordt. Aan de zijkanten van zijn lijf heeft de walvis een vin. Die twee vinnen zien eruit als een soort vleugels en daar sturen ze mee. Ze komen vooruit door hun grote staart op en neer te bewegen.
De walvis. Walvissen zijn zoogdieren die in water leven. Ze hebben net als wij lucht nodig om te ademen en ze baren levende jongen - in tegenstelling tot de meeste vissen die met hun kieuwen zuurstof uit het water filteren en eitjes leggen. Je kunt walvissen herkennen aan de spuitgaten op hun kop, daar ademen ze mee.
1. Blauwe Vinvis – 110.000 kilogram. Het grootste dier op aarde is de Blauwe Vinvis. Ze kunnen lengtes behalen van 33 meter en een gewicht halen van meer dan 170.000 kilogram.
De orka is de op een na grootste tandwalvis; de grootste is de potvis. Ook al behoren orka's, zwarte zwaardwalvissen en grienden tot de familie delfinidae (dolfijnen: de grootste familie in de suborde tandwalvissen), worden ze 'walvis' genoemd, en dolfijnen, die tot dezelfde familie behoren en kleiner zijn, niet.
Eten met tanden of zeven
Ze hebben een enorme bek zonder tanden, maar met baleinen. Dat zijn hoornplaten die in rijen aan het gehemelte van de bovenkaak hangen. Met die baleinen zeven de walvissen hun voedsel uit het water.
De walvis staat bekend om zijn massieve grootte, maar ook zijn intelligentie is heel indrukwekkend! Zo weten walvissen over enorme afstanden met elkaar te communiceren en hun activiteiten te coördineren, zowel zelfstandig als in groepsverband.
Helaas is de noordkaper één van de meest bedreigde walvissen op aarde. Lang geleden waren er duizenden te vinden in de Atlantische Oceaan, maar rond 1880 werd er zo intensief op het dier gejaagd dat hij bijna uitstierf.
De ammoniak in urine is zelfs voedzaam voor waterplanten. En daarbij doen alle dieren die in de zee leven hun behoefte in het water, met als absolute topper de Blauwe vinvis, een walvis die per keer zo'n 250 liter in de zee loost.
Hoe smaakt walvisvlees? Tranig en zout, volgens kenners. Het meeste walvisvlees wordt gerookt en gezouten. Het is donkerrood en lijkt een beetje op runderrookvlees of paardenrookvlees, maar dan met een visolie-achtige bijsmaak.
Walvissen kunnen inderdaad zeewater drinken. Ze moeten het overtollige zout uitscheiden via de urine. Daarbij is het belangrijk om het zout sterk te kunnen concentreren. Daarvoor hebben ze aanpassingen ondergaan ter hoogte van hun nieren, die ook relatief tot lichaamsgewicht groter zijn dan bij landzoogdieren.
Zat Jonas, of Jona, volgens de bijbel drie dagen en nachten in de buik van de walvis, bij Rainer Schimpf duurde het maar een paar seconden. Blijkbaar had de walvis snel door dat dit zijn maaltje niet was. "Plots werd het donker.
Geluid beweegt sneller in water dan in lucht. Op land is een schreeuw tot op ongeveer 800 meter afstand te horen, maar een schreeuw onder water kan 80 kilometer verder nog wel gehoord worden. Het gezang van walvissen draagt nog verder en is honderden en in open zee zelfs duizenden kilometers van de bron te vernemen.
Walvisgezang is het geluid dat door walvissen wordt voortgebracht om te communiceren. Het woord "gezang" wordt in het bijzonder gebruikt om het patroon van voorspelbare en herhaalde geluiden te beschrijven die door bepaalde soorten walvissen (in het bijzonder de bultrug) worden geproduceerd.
Het zijn alleen mannetjes die zingen en ze zingen voornamelijk tijdens het paringsseizoen, dus biologen denken dat het te maken kan hebben met het lokken van vrouwtjes, of het afbakenen van territoria van de mannetjes onderling. De liederen verschillen tussen groepen walvissen en veranderen over de tijd.