Zichzelf kalmeren. Ik denk dat kinderen die van jongs af aan alleen leren slapen, zichzelf in de nacht beter kunnen kalmeren als ze niet kunnen slapen of wakker worden dan kinderen die dit niet van jongs af aan geleerd hebben. Best een waardevolle tool om te hebben in je leven. Mijn dochter kan dat althans best goed.
Kind en Gezin adviseert om baby's zeker tot zes maanden en bij voorkeur tot 1 jaar in de ruimte te laten slapen waar jij ook bent. Zo kan je regelmatig en rechtstreeks toezicht garanderen.
Het is aan te raden om een baby zeker tot 6 maanden en bij voorkeur tot 1 jaar slaapt in de ruimte waar de ouders ook zijn. Het kindje moet wel in een eigen bedje liggen en niet tussen de ouders in hetzelfde bed slapen.
Anderen beweren dat samen slapen een kind een veiliger gevoel kan geven - met een goede nachtrust tot gevolg. Het is niet ongebruikelijk dat kinderen op verschillende leeftijden onrustig slapen. In de nabijheid van hun ouders kunnen ze de hele nacht rustiger slapen, ook wanneer ze iets ouder zijn.
Mogelijke oorzaken van niet alleen willen slapen
Ze zijn bang. Het helpt meestal om een klein lampje te laten branden in de kamer. Een deur openlaten of op een kiertje zetten, kan ook helpen. Nachtmerries.
Eerst ga je naast het bed zitten en zo elke keer een stukje verder tot je bij de deur zit, en daarna buiten de kamer op de trap bijvoorbeeld. Deze manier werkt goed als je kind veel last heeft van verlatingsangst. Je leert je kind dan zelf in slaap vallen, maar wel in aanwezigheid van jouw veiligheid.
Vertel je kind dat jullie er samen aan gaan werken om hem in z'n eigen bed te laten slapen. Vraag hem wat dit makkelijker voor hem maakt. Nieuw beddengoed of een speciale knuffel kopen, kan een goed idee zijn. Bespreek ook wat er wel en niet goed gaat en laat je kind meedenken over mogelijke oplossingen.
Het mag dan in sommige situaties goed zijn tegen wiegendood en bij brand en ander onheil, aan de andere kant is samen slapen juist onveilig. Gevaren als verstikking onder het dekbed en uit bed vallen, liggen op de loer. Zeker als je zelf medicijnen gebruikt of gedronken hebt, is het beter je kind apart te laten slapen.
Voordelen van co-sleeping
Samen met je baby in een bed slapen heeft een aantal voordelen: De baby heeft minder moeite met het naar bed gaan omdat de ouders dicht bij hem zijn. De baby valt sneller in slaap. Doordat de baby minder stress ervaart bij het in slaap vallen, is de kwaliteit van slapen beter.
Als baby's in het bed van de ouders slapen, zouden baby's oververhit, bekneld of verstikt kunnen raken onder dekens en kussens, wat de kans op overlijden zou verveelvoudigen.
Tot de pubertijd is een eigen slaapkamer niet noodzakelijk, stelt orthopedagoog Bryan van Dansik. "Maar de behoefte aan een eigen kamer neemt toe met de leeftijd. Tot de pubertijd wordt samen slapen nog als gezellig ervaren. "Maar vanaf een jaar of tien worden kinderen zelfstandiger.
Leg zijn matras aan het voeteneind van jullie bed of zet een kleine speelgoedtent neer waar hij maximaal een week in mag 'kamperen'. Zodra je kind hier aan gewend is, verhuis je het matras of de tent naar zijn eigen kamer. Daar mag hij nog een week op het matras/in de tent slapen.
We spreken van wiegendood of het 'Sudden Infant Death Syndrome (SIDS)' als je kind onder de leeftijd van één jaar plots onverwacht komt te overlijden, zonder dat je kind duidelijk ziek was of er bij hem/haar een afwijking werd vastgesteld die het overlijden zou kunnen verklaren.
Kinderen slapen samen beter
In elkaars aanwezigheid zijn kinderen vaak minder bang en zullen ze sneller in slaap vallen. In plaats van dat jij elke avond onder bedden, in kasten en achter gordijnen moet kijken, kalmeren ze elkaar.
De voordelen van een (jonge) baby op een eigen kamer leggen, is dat je elkaar minder wakker houdt. Daarnaast gaan ouders doorgaans minder snel naar hun baby toe, wanneer hij of zij op een eigen kamer ligt. Voor sommige ouders en baby's zorgt een eigen kamer dus voor een betere nachtrust.
Samen slapen verbetert onder andere je REM-slaap. En dat bevordert ook je mentale gezondheid, geheugen en probleemoplossende vaardigheden. In veel landen is het gebruikelijk om samen met je partner in één bed te liggen.
Je baby alleen laten huilen kan negatieve invloed hebben op veilige hechting. Veilige hechting in in de eerste maanden van het leven vormt de basis voor een goede en gezonde geestelijke gezondheid in het volwassen leven. Stress kan negatieve invloed hebben op de hechting tussen ouder en kind.
Signalen van oververmoeidheid bij baby:
Vreemd genoeg zijn oververmoeide baby's vaak overactief: ze maaien met armpjes en beentjes en ze lijken om steeds meer aandacht en prikkels te vragen: als je met ze rondloopt kijken ze geïnteresseerd rond en stopt het huilen.
"Met een beetje goede wil kun je echt wel naar elkaars slaapritme toe groeien", legt slaapexpert Winni Hofman uit. "Schuif steeds met een kwartiertje naar elkaar toe en houd dat een week vol, dan kom je een heel eind.
Risicofactoren wiegendood
Onveilig beddengoed, door bijvoorbeeld een hoofdkussen voor volwassenen te gebruiken of je baby te diep in het deken in te stoppen. Je kind te warm aankleden of onderstoppen. Meeroken tijdens de zwangerschap: daarom is het zo belangrijk dat ook je partner stopt met roken.
Als je bedshared volgens de richtlijnen, slaap je in de maternale houding. Je slaapt dan als moeder op je zij, knieën opgetrokken, arm onder je kussen langs (of zonder kussen). Tussen je arm en je benen, ligt de baby. Die ligt dan precies met het gezicht op borsthoogte.
Hoewel je kindje 's nachts heel hard gilt, is hij niet wakker. Je hoeft hem ook niet wakker te maken. Je kan hem het beste met rust laten tot hij weer in een goede 'slaapstand' komt. Of op kalme toon praten om te laten weten dat je in de buurt bent.
Er zijn veel verschillende redenen waarom het slapen plots anders gaat dan ervoor: ziek worden. drukke periodes thuis en op het werk. een peuter die volop experimenteert met neen-zeggen.
Spreek met jezelf (en je partner) af, hoe lang jullie het kind laten huilen. Een richtlijn is minimaal 3 tot maximaal 10/15 minuten.