Om te voorkomen dat de katheter uit de blaas glijdt, zit er aan het uiteinde een ballonnetje dat gevuld wordt met water. Door de katheter kan de urine aflopen in een opvangzak.
De ballon voorkomt dat de katheter uit de blaas valt. Via het ventiel wordt de ballon met een steriele water/glycerine-oplossing gevuld, standaard met 10 ml., tenzij anders aangegeven staat op het ventiel van de katheter.
De constante aanwezigheid van het catheteruiteinde en het ballonnetje kunnen irritatie van de blaaswand geven. Soms reageert de blaas hierop met verkramping, dit geeft buikpijnklachten. Daarnaast kan de geïrriteerde blaaswand extra slijm gaan vormen als reactie op dit lichaamsvreemde object.
De concentratie van de urine kan de doorlaatbaarheid van de ballonwand van een siliconenkatheter beïnvloeden. Hierdoor is het mogelijk dat de katheterballon leegloopt (door diffusie). Het is belangrijk dat de cliënt veel drinkt om de concentratie van de urine te beïnvloeden.
Een blaaskatheter die goed doorgankelijk is hoeft niet gespoeld te worden. Ook niet voor de zekerheid of om verstopping te voorkomen. Spoelen van een katheter kan namelijk irritatie van de blaas veroorzaken.
Bij blaasspoelingen met Mitomyicine eenmaal per dag gedurende twee dagen het toilet met groene zeep schoonmaken. Bij eventueel huidcontact kunt u het beste de huid direct afwassen met water. Bij eventueel morsen buiten het toilet moet u direct de omgeving reinigen.
Verstopping. Door steenaanslag, gruis of een bloedstolseltje kan de katheter verstopt raken. Om dit te voorkomen is het belangrijk dat u voldoende drinkt, tenminste 1,5 tot 2 liter per dag.
Dit is een dun flexibel slangetje (urinekatheter) met aan het einde een ballonnetje dat opgeblazen kan worden. De urinekatheter wordt ingebracht in de baarmoedermond. Daarna wordt het ballonnetje gevuld met water. Dit zorgt ervoor dat de urinekatheter op zijn plek blijft zitten.
Wanneer de ballon leeg of lek is, kan de katheter er wel uit vallen. Wat moet ik doen wanneer de katheter eruit valt? Als uw katheter eruit is, moet u direct contact opnemen met uw (huis)arts of wijkverpleegkundige. De fistelopening kan namelijk binnen enkele uren dichtgroeien.
Na plaatsing van de katheter wordt het ballonnetje met zoutoplossing gevuld tot het de grootte heeft van een stuiterbal. Door de druk van het ballonnetje op de baarmoedermond wordt er steeds meer ontsluiting gemaakt . Daarnaast zorgt de druk ervoor dat het lichaam hormonen aanmaakt die de baarmoedermond rijpen.
Zuchten kan helpen voor ontspanning, om de katheter verder in te brengen. Wanneer de urinestroom stopt, kunt u de katheter voorzichtig een stukje terugtrekken, meestal komt er nog wat urine. Herhaal dit zodat er geen urine in de blaas achterblijft.
De opvangzak moet dag en nacht lager hangen dan de blaas en deze mag niet op de grond liggen. Zorg er voor dat het kraantje nergens tegenaan komt. De kans op infecties wordt dan kleiner. Voor de nacht kunt u de nachtzak aan de dagzak koppelen.
Een verblijfskatheter kan maximaal 10 tot 12 weken blijven zitten, afhankelijk van het materiaal.
Met een verblijfskatheter is de kans op een blaasontsteking groot.Het is daarom van belang dat er een goede doorstroming van urine is. Voor een goede doorstroming is het van belang dat u: de opvangzak regelmatig leegt in het toilet en niet wacht tot de zak overvol zit.
Door het inbrengen van een blaaskatheter kun je last krijgen van verschillende complicaties, zoals: Urineweginfecties. Blaaskramp. Lekkage of verstopping van de katheter.
U voelt de baarmoeder samentrekken tegen de ballon aan. Hierdoor wordt nog meer bloedverlies voorkomen. De Bakri ballon blijft 12-24 uur zitten. Vaak wordt deze dan in één keer geleegd en verwijderd door de arts.
Na het verwijderen van de naald kan dan door deze buis de katheter rechtstreeks in de blaas worden geplaatst. De buis wordt verwijderd en de ballon van de katheter wordt opgeblazen om te voorkomen dat de katheter uit de blaas raakt.
Daarnaast zorgt de druk voor het vrij komen van natuurlijke hormonen (prostaglandinen) die de rijping van de baarmoedermond versnellen. Het inbrengen van de ballonkatheter is meestal niet pijnlijk, maar voelt soms onplezierig aan. Na afloop kunt u een beetje oud (bruin) bloedverlies hebben.
Als er urine langs de katheter naar buiten lekt, kan dat komen door: blaaskramp. urineweginfecties. blaasstenen.
Wat zijn de gevolgen als de verblijfskatheter niet goed blijft zitten? De verblijfskatheter gaat dan verschuiven met als mogelijk gevolg het verliezen van de verblijfskatheter. Daarnaast kan een niet goed gefixeerde verblijfskatheter irritatie geven, weefselschade, pijn of een urineweginfectie veroorzaken.
Om te voorkomen dat deze complicatie ontstaat, dient u tenminste anderhalf tot twee liter liter vocht per dag te drinken. Indien er na twee tot drie uur geen urine in de urineopvangzak komt, moet de katheter doorgespoeld worden of vervangen door een nieuwe.
De frequentie van spoelen varieert van lx per dag tot 2x per week, afhankelijk van de hoeveelheid neerslag in de blaas.
Als je vaak verstopte katheters hebt, moet de bacterie worden behandeld met een antibioticakuur. Verwissel de katheter altijd 24 uur nadat je begonnen bent met de antibiotica.
Als de spoelvloeistof niet spontaan inloopt, knijp dan licht in het zakje of oefen met de stamper van de spuit lichte druk uit. Doe dit absoluut niet te hard. Continu blaasspoelen houdt in dat er continue spoeling plaatsvindt via een speciaal druppelsysteem, een drielumenspoelkatheter en een urineopvangzak.