Als je kind tics heeft, dan maakt het ongewild geluiden en/of bewegingen. Het kan bijvoorbeeld gaan om oogknipperen, trekken met de mond of neus, een keelgeluid maken of kuchen. Of het maken van gebaren of roepen van woorden of zinnen. Meestal gaan tics na verloop van tijd vanzelf weer over.
Waarom stimmen kinderen? Er zijn meerdere redenen voor kinderen om te stimmen. Vaak wordt het gedaan omdat het maken van herhaaldelijke bewegingen of geluiden voorkomt dat een kind overprikkeld raakt. Het helpt om prikkels en andere zintuigelijke informatie te verwerken.
Verveling en sensorisch spel
Kinderen zoeken van nature naar variatie en stimulatie, vooral als er niet veel te doen is, en onze mond zit vol spieren en zenuwuiteinden die echt verrassende effecten kunnen creëren. De geluiden van uw kind kunnen zelfs een bijwerking zijn van een andere mondgewoonte.
Oorzaken tic stoornis
Het kind heeft een aanleg voor tics en door spanning kunnen deze tics zich openbaren. Tics nemen dan ook vaak toe in periodes van stress of vermoeidheid. Meestal zijn tics afwezig tijdens de slaap en wanneer een kind bezig is met een activiteit die om veel concentratie vraagt.
Opgroeien is niet altijd makkelijk
Maar dat lukt niet altijd zo snel als ze willen. Of wat ze willen mag niet altijd. Jonge kinderen kunnen nog niet goed praten over hun gevoelens. Daarom uiten ze hun frustratie soms in dwingend, boos, brutaal, opstandig of agressief gedrag.
Ondoordacht gedrag, ook wel impulsief gedrag genoemd. Snel reageren zonder nadenken, veel praten en dingen eruit flappen. Concentratieproblemen. Snel afgeleid zijn, vaak dingen kwijt zijn, veel dagdromen, moeite hebben met het afmaken van taken, snel dingen vergeten, moeilijk kunnen luisteren.
Dat is een aandoening waarbij je ongewilde geluiden en bewegingen maakt, omdat je prikkels krijgt die moeilijk of niet te onderdrukken of te beheersen zijn. We noemen het ook wel tics.
Tics en dwang (obsessieve compulsieve stoornis)
Denk bijvoorbeeld aan het steeds opnieuw gebruiken van eenzelfde stopwoord of het knipperen met de ogen. Als iemand tegen zijn of haar wil in, meerdere keren per dag, een bepaalde beweging of een bepaald geluid maakt, noemen we dat een ticstoornis.
Veel kinderen met autisme fladderen of springen heel opvallend. Of ze roepen woorden of maken piepende geluiden. Je zou denken dat ze er gelukkig van worden maar in tegendeel het is een uiting van stress/spanningen of overprikkeling of onderprikkeling.
Een kind dat gromt, kan ademhalingsproblemen of astma hebben. In dat geval is grommen de manier van het lichaam om de luchtwegen open te forceren. Grommen wordt ook gezien als een vorm van vocale stereotypie bij kinderen met autisme, en als een vocale tic bij kinderen met het syndroom van Gilles de la Tourette.
Oorzaken van hyperacusis bij autisme
Mogelijke oorzaken zijn afwijkingen in de sensorische verwerking in de hersenen, genetische factoren en omgevingsinvloeden. Bij mensen met autisme is de verwerking van sensorische informatie vaak anders, wat kan leiden tot een verhoogde gevoeligheid voor geluiden.
Slimme peuters/kleuters zijn nieuwsgierig, onderzoekend, kunnen goed onthouden en kunnen lastige denkproblemen aan. Ze zijn snel van begrip en stellen veel vragen. Slimme peuters houden van uitdagingen, kunnen reflecteren, verzinnen creatieve oplossingen en hebben leiderschapskwaliteiten.
De meeste tics heb je als je tussen de 10 en 12 jaar oud bent. Na je puberteit kunnen je tics minder vaak voorkomen en minder heftig worden. Er zijn ook mensen die na hun 18e nog last hebben van tics. De tics en andere klachten die je dan nog hebt, gaan dan meestal niet meer weg.
Tips voor omgaan met tics
Blijf er rustig onder, accepteer het en ga met je kind om zoals je normaal ook doet. Meestal gaan tics na verloop van tijd vanzelf weer over. Wordt je kind zich bewust van de tics? Leg dan uit dat je kind er niets aan kan doen en dat de tics vaak vanzelf weer over gaan.
Een niet-stressvolle omgeving kan ervoor zorgen dat tics minder vaak voorkomen en sneller verdwijnen. Stressreductieprogramma's of cognitieve gedragsinterventie kunnen ook nuttig zijn.Als tics iemands leven ernstig beïnvloeden, kunnen medicijnen helpen om ze onder controle te houden .
Tics kunnen het gevolg zijn van het gebruik van medicijnen, zoals bijvoorbeeld bij medicijnen gebruikt voor de behandeling van epilepsie, zoals carbamazepine, clonazepam, fenobarbital, fenytoine, lacosamide, lamotrigine of levetiracetam. Tics kunnen ook ontstaan als reactie op te veel stress en spanning in het lichaam.
Ticstoornissen kennen een hoge comorbiditeit. Waar zo'n 20% van de mensen met ADHD ook chronische tics heeft, is de comorbiditeit omgekeerd zelfs 55%. Sterker nog: 'pure' Tourette komt maar bij slechts 14% van de gevallen voor.
Zorgen. Als je merkt dat je kind je weinig aankijkt, niet graag knuffelt, laat begint met praten, weinig interesse toont in anderen en weinig behoefte heeft om dingen te delen of samen te doen, kan dit wijzen op autisme. Ook kan je kind gevoeliger of juist minder gevoelig zijn voor prikkels zoals licht, geluid of pijn.
Een kind met een oppositioneel-opstandige gedragsstoornis (odd) is opstandig, dwars, driftig en zeer moeilijk opvoedbaar. De afkorting odd komt van de Engelse term oppositional defiant disorder. Bij odd is er sprake van zowel gedrags- als stemmingsproblemen.
Kinderen met een hechtingsstoornis zoeken geen troost tijdens stress, reageren niet of zelden op troost, of zoeken juist extreem veel toenadering tot volwassenen. Als je je zorgen maakt over het gedrag van een kind kan diagnostisch onderzoek aantonen of er inderdaad sprake is van een stoornis.