Waarom kip wassen met citroen? Je verwijdert er namelijk geen schadelijk bacteriën mee. Wat je wel doet is de bacterie van de kip door je keuken verspreiden.” Water zal namelijk door je keuken spetteren en het sap van de rauwe kip wordt verplaatst naar het aanrecht en je gootsteen.
Kip kan zijn besmet met campylobacter en salmonella, allebei bacteriën die voor een flinke voedselvergiftiging kunnen zorgen. Ieuw! Door de kip onder de kraan af te spoelen, soms zelfs door 'm te boenen, zou je deze viezigheid eraf wassen.
Waarom Wassen met Azijn? Edgar past deze methode van kip wassen toe op alle soorten gevogelte en varkensvlees, en zegt dat de azijn het vlees schoonmaakt, desinfecteert en malser maakt, plus dat - door de ontvettende werking van de azijn - de smaak van marinade of dry rub beter en dieper in het vlees doordringt.
Zorg bij het wassen dat het zo weinig mogelijk spettert. Bijvoorbeeld door de kip voorzichtig onder te dompelen in een schaal met water en azijn of citroen. Maak na het wassen het aanrecht, eventueel keukengerei en alle contactoppervlakken (zoals de hendel van de waterkraan) goed schoon met heet water en een sopje.
Zij stellen dat als je rauwe kip wast, je alle bacteriën juist verspreidt in je gootsteen, over je aanrecht en over je eigen handen. Je ziet het niet, maar het gebeurt wel. Het klinkt raar, kip wassen onder de kraan, maar toch doen heel veel thuiskoks het.
Je doet de pees tussen de vork, en trekt eraan (eventueel met wat keukenpapier tegen de glibberigheid) om vervolgens de hele pees door het midden van de vork te halen. En floep, Mandy trekt de volledige pees zo uit het vlees. Geen rommel, geen gedoe. Direct klaar om te koken.
Het Voedingscentrum raadt af om rauwe kip te wassen en af te spoelen onder de kraan. Wil je dit toch doen, dan zijn er een aantal dingen waarop je moet letten: Zorg bij het wassen dat het zo weinig mogelijk spettert. Je kunt de kip bijvoorbeeld voorzichtig onderdompelen in een schaal met water en azijn of citroen.
"Dat ruim een kwart van de mensen dit doet verbaasde ons wel", vertelt Wieke van der Vossen, expert voedselveiligheid bij het Voedingscentrum. Juist het wassen van het vlees kan bacteriën verspreiden. Dit gebeurt via waterspetters en het sap van het rauwe vlees.
Het beschermt het ei tegen uitdroging en ook tegen bacteriën die door de schaal heen zouden kunnen dringen. Volgens de richtlijnen in de EU verwijder je door de eieren te wassen juist dat fantastische, natuurlijke beschermlaagje. En dus wassen wij Europeanen vooral niet.
Nee, vlees moet u voor het gebruik niet schoon wassen met water. Daarmee spoelt u een deel van de vleessappen weg. Dep het vlees vlak voor bereiding wel af.
Ook kip niet. In een stuk vlees of kip leven misschien wel 1000 soorten bacteriën. Op enkele na zijn de meeste van deze bacteriën onschuldig voor de mens. De boosdoeners zijn salmonella en campylobacter die voedselvergiftiging kunnen veroorzaken.
Rauwe kip mag je van Healthline maar een of twee dagen bewaren in je koelkast, gare kip blijft max vier dagen goed.
Met een stofbad onderhoudt je kip haar veren en 'wast' ze haar huid door zand over zich heen te gooien en tussen haar veren te verspreiden. Dit doet ze al als kuikentje al.
Een kip is de hele dag in de weer en heeft slechts een paar uur per dag vrij waarin zij niets 'moet'. En als ze niets moet, neemt ze een stofbad of zandbad en poetst ze haar verenkleed met vet uit de vetnippel op de rug. Ze voelt zich prettig als ze dit doet.
Verspreiden bacteriën
Volgens professor Donald Schaffner moeten we rauwe kip nooit wassen. Schaffner is professor voedselwetenschappen aan de Rutgers Universiteit van New Jersey in Amerika. Kip, net als ander rauw vlees, kan de Campylobacterie bevatten. Dit is een bacterie die voorkomt in de darmen van dieren.
Gebakken kip bewaar je eenvoudig in een afsluitbare en luchtdichte diepvriesbak of -zak. Wanneer je de kip invriest kan deze tot wel een maand goed blijven. Gebruik deze kip niet om koud te serveren, maar warm de kip op voordat je deze weer gaat eten. Doordat je de kip weer verhit, verklein je de kans op bacteriën.
Eieren kunnen namelijk op twee verschillende manieren worden beschermd tegen salmonella. De eerste manier is door de schaal chemisch schoon te maken, zoals in Amerika. De schaal wordt zo wel kwetsbaarder en meer vatbaar voor andere bacteriën. En daarom bewaren ze daar eieren in de ijskast.
Maak de eieren schoon met een schuursponsje of loofah.
Je hoeft er alleen maar zachtjes mee over het ei te wrijven tot het vuil loslaat. Pas op dat je het ei niet breekt terwijl je het schoonmaakt. Wrijf niet over plekken die al schoon zijn, want dan hou je zo veel mogelijk van het beschermende laagje intact.
Eieren zijn voorzien van een anti-bacteriële beschermlaag. Wanneer je eieren afspoelt, haal je ook deze laag er van. Probeer het vuil dus eerst te verwijderen met een droge doek. Is het vuil te hardnekkig, bewaar de bevuilde eieren dan liever tot op het moment waarop je ze wil gaan gebruiken.
Ziek geworden na het eten van kip? Grote kans dat campylobacter, het onbekendere stiefbroertje van salmonella, de boosdoener is. Goed doorbakken en handen wassen verkleint de kans op een sprintje naar de toiletpot aanzienlijk. Salmonella is een bekende, beruchte bacterie die regelmatig in rauwe kip wordt aangetroffen.
In de jaren '60 stond surf en turf specifiek voor de combinatie van gebakken steak en gegrilde kreeftenstaart, maar vandaag verwijst het meer algemeen naar de combinatie van vis (surf) en vlees (turf) – het lekkerste van de zee en het beste van het land samen op je bord.
Dit gebeurt met een scherp mes dat in de cloaca wordt gestoken en vervolgens naar boven tot de borstpunt wordt getrokken, zodat er een snede is ontstaan waar de hand in kan. Vervolgens wordt met de hand de maag, hart en lever eruit gehaald. Met de lever moet voorzichtig worden gehandeld, zodat de galblaas niet knapt.
Ze zeggen zelf uit hun onderzoek de conclusie te kunnen trekken dat de 'de kans heel groot is dat de kippen pijn ervaren', maar stelliger dan dat worden ze niet. Bioloog Harry Blom, die veel onderzoek heeft gedaan naar pijn bij dieren, zegt dat dierenleed lang niet altijd makkelijk vast te stellen is.
Bij bloedluis hebben kippen last van jeuk, vertonen ze onrustig of hyperactief gedrag en ligt bloedarmoede op de loer. Verterings- en darmstoornissen kunnen leiden tot stress. Dunne ontlasting is dan een symptoom. Omstandigheden in de leefomgeving, zoals het stalklimaat kunnen een rol spelen.
Kippen hebben een complex emotioneel leven. Uit een recent onderzoek blijkt dat ze empathie kunnen voelen. Ze kunnen elkaars pijn aanvoelen en gevoelens, zoals blijdschap, verdriet en angst, met elkaar delen.