Rood wordt een kreeft pas als hij wordt gekookt. Dit is een van de grootste kleurveranderingen die de natuur kent. Het is bekend dat in kreeften een eiwit zit (crustacyanine), met daarin steeds twee moleculen van een caroteen-achtige rode kleurstof: astaxanthine.
Waarom kleuren zeedieren zoals garnalen, kreeft en krab rood als je ze verhit? De rode kleur wordt veroorzaak door astaxanthine, een pigment dat van nature in kreeften en garnalen voorkomt. In een normale toestand is het pigment aan eiwitten gebonden, waardoor je het niet ziet.
Vrij in de zee zwemmend hebben kreeften een donkerblauwe tot donkerpaarse kleur, een goede schutkleur voor op de oceaanbodem. Worden de ongelukkige schaaldieren echter gevangen en in een restaurant als delicatesse in de pan gegooid, dan verandert hun kleur plotseling van donkerblauw naar rood-oranje.
Krabben, kreeften en octopussen kunnen lijden en pijn ervaren, blijkt uit onderzoek dat de Britse overheid heeft laten uitvoeren. Uit een studie door onderzoekers van de London School of Economics (LSE) blijkt dat er "sterk wetenschappelijk bewijs" is dat tienpotige schaaldieren en koppotige weekdieren gevoel hebben.
Ze lijden dus anders pijn dan mensen of zoogdieren, maar dat betekent dus niet dat ze geen pijn hebben. "We weten dat ze antennes op hun kop hebben waarmee ze kunnen voelen en kwalijke prikkels kunnen ervaren", zegt Flik.
Een kreeft heeft geen noemenswaardige hersenen en wat je haar 'intelligentie' kan noemen, zit meer verspreid over haar hele zenuwstelsel. Om een kreeft dood te krijgen, moet je dus dat hele zenuwstelsel uitschakelen en dat zou wel eens het snelste kunnen gaan door hem te koken.
Het enige wat je tegenzit is het idee van een gillende kreeft als je hem in het water stopt. Want het is nu eenmaal zo dat je zo'n beestje levend kookt. Maar eigenlijk het is niet de kreeft die je hoort gillen, het geluid wat je hoort is de stoom van het kokende water wat ontsnapt uit de schaal van de kreeft.
Op de kreeften, krabben en inktvisachtigen na, hebben de ongewervelde dieren geen hersenen. Toch lijken ze zonder hersenen prima te overleven. Met groepjes losse zenuwcellen kan een zeester bijvoorbeeld leren welke substraten, zoals rotsen of zand, hij in verband kan brengen met de aanwezigheid van voedsel.
Blootgesteld aan lucht, verzwakt hun conditie zienderogen en uit het water sterven ze in elk geval na enkele dagen. De kers op de taart van deze inhumane lijdensweg: de dieren worden onbedwelmd gekookt of levend doormidden gesneden.
Wanneer je de kreeft levend kookt doe hem dan met zijn hoofd als! in de pan. De schaal van de kreeft zul je horen piepen dit is lucht wat vrij komt. Voor een kreeft van een halve kilo heb je ongeveer 3-7 minuten kooktijd nodig.
“Ze bijten je vinger er niet af, maar ze kunnen je wel lelijk verwonden.” Onze schamele vangst is niet consumptieklaar. Een kreeft moet een tijdje in schoon water verblijven, krijgt daar niets meer te eten.
Niet alle dieren hebben rood bloed. Sommige ongewervelden, zoals slakken, inktvissen, krabben, kreeften en garnalen, hebben blauw bloed. Dit is te wijten aan een ander type ademhalingspigment: hemocyanine in plaats van hemoglobine. Ook hemocyanine is een eiwit maar heeft een verschillend metaal gebonden.
Tlusty: “Dit eiwit verdraait het pigment, waardoor het blauw wordt.” Ook in de buitenste laag van de schaal bindt het aan een eiwit, waardoor het geel wordt. De rode, blauwe en gele kleuren zorgen bij elkaar voor de modderig bruine verkleuring van kreeften in het wild. (Ze worden pas rood als je ze kookt.
Een krab met een smal, spits, driehoekig achterlijf, in de vorm van een vuurtoren, is een mannetje. Die heeft daar twee piemels onder zitten, eentje links en eentje rechts. Eigenlijk zijn het omgebouwde pootjes.
Schaal- en schelpdieren, zoals kreeft, oesters en mosselen, zijn officieel geen vissen, maar tellen in de Schijf van Vijf mee als een wekelijkse portie (magere) vis.
Het zijn bijvoorbeeld allebei schaaldieren met scharen. Tussen deze twee diersoorten zijn er ook meerdere verschillen op te merken. Krabben leggen bijvoorbeeld meer eieren dan kreeften. Hiernaast ziet het lichaam van een kreeft er anders uit en zijn de poten anders gepositioneerd dan bij een krab.
Chefkok Harry Sprengers is duidelijk: "Kreeften beleven geen pijn. Ze in kokend water gooien is een relatief 'humane' oplossing. Ze gaan snel dood." Volgens Sprengers heeft deze manier van koken een belangrijk voordeel: "Het is goed voor de smaak om kreeften zo vers mogelijk te bereiden."
De tardigrade, die ook wel beerdiertje wordt genoemd, kan vrijwel onmogelijk sterven. Beerdiertjes overleven namelijk extreme temperaturen, zowel hitte als kou. Ook kunnen zij lange tijd zonder voedsel en water en overleven zelfs bij gebrek aan zuurstof.
De leeftijd van een kreeft wordt bepaald door haar gewicht. Men raamt 1 kg gewicht / 10 jaar. Dit betekent dat een kreeft van 5 Kg (foto links) ongeveer 50 jaar oud is ...
Steenbokken bijten in het stof en zijn helaas de 'domste' sterrenbeelden.
De waterman is het slimste sterrenbeeld – daar bestaat geen twijfel over. Ze hebben een hoge sociale, intellectuele en emotionele intelligentie… Nou, ze hebben vrijwel bovengemiddelde niveaus als het om elk type intelligentie gaat. Mensen die onder het teken Waterman zijn geboren zijn de beste in alles wat ze doen.
Aarde sterrenbeelden
De Stier is het meest criminele sterrenbeeld onder de noemer 'aarde'. Het probleem is echter dat de Stier een criminele daad vaak in een opwelling uitvoert vanwege zijn temperamentvolle karakter. Het is dus overbodig om te zeggen dat een Stier er zelden mee wegkomt.
In sommige gevallen – en met héél veel pech – kan het zelfs je laatste kreeft ooit zijn. Het vervelende is ook nog dat je het dode kreeftenvlees wel kunt verhitten, maar daar gaat de bacterie niet mee weg.
Het oudst geregistreerde schaaldier is een Europese kreeft (Homarus gammarus) van 72 jaar oud. Ook bij op land levende krabben (tot 40 jaar) en zoetwaterkreeften (tot 50-60 jaar) zijn gezegende leeftijden vastgesteld.
Voordat de kreeft op het menu van dure restaurants terechtkwam, was hij goedkoop blikvoer voor het volk. Maar door overbevissing werden de schaaldieren schaars en steeg de prijs. Ook sushi, foie gras en oesters begonnen hun leven als volksvoer.