De meeste mobiliteitsproblemen bij ouderen worden veroorzaakt door aandoeningen aan het bewegingsapparaat, ofwel de botten, spieren en pezen die ervoor zorgen dat iemand kan bewegen. Voorbeelden daarvan zijn reuma, artrose en rugklachten.
U bent waarschijnlijk geschrokken en heeft de neiging om minder de deur uit te gaan. Een verlies van het evenwicht kan veel impact hebben. Vaak is dit het signaal dat u al langer te maken heeft met afnemend motorisch vermogen. En dit is heel normaal op oudere leeftijd.
Het is algemeen bekend dat ons lichaam van nature langzamer beweegt naarmate we ouder worden. Enkele mogelijke verklaringen kunnen zijn : een langzamer metabolisme, verlies van spiermassa en minder actief worden in de loop van de tijd .
Bijvoorbeeld aandoeningen van het bewegingsapparaat zoals artrose van de heup en knieën, zichtproblemen, een verminderde balans of een verminderd uithoudingsvermogen, maar ook hart-en vaatziekten (lage bloedruk, hartritmestoornissen), een afgenomen spierkracht en medicatie kunnen een oorzaak zijn.
pijn in de rug, nek, of gewrichten. duizeligheid. vermoeidheid.
Tekenen van een achteruitgang van de algemene gezondheid zijn onder meer gewichtsverlies , veranderingen in de eetlust, slikproblemen, vermoeidheid, brandwonden, blauwe plekken (mogelijke tekenen van vallen), gehoorverlies (let op tekenen van liplezen en luid praten), zich zonder reden terugtrekken, klachten van spierzwakte, slapeloosheid, overmatig slapen of ...
vergeetachtigheid; taalproblemen, bijvoorbeeld niet op woorden kunnen komen of de betekenis van woorden vergeten; gedragsverandering, bijvoorbeeld ongeduldiger worden, of woedeaanvallen; problemen met dagelijkse handelingen, zoals boodschappen doen of het bedienen van een computer.
Zelfs rond ons veertigste kunnen we al een beetje ingezakt gaan lopen. Dit komt doordat we veel zitten en ons bekken vaak naar achteren kantelen. Hierdoor zakt de borstkas naar binnen en kantelt ons hoofd om op dezelfde hoogte te blijven kijken.
Algemene oorzaken van een afwijkende gang kunnen zijn: Artritis van de wervelkolom, heup, been of voetgewrichten . Conversiestoornis (een psychische stoornis) Voetproblemen (zoals eelt, likdoorn, ingegroeide teennagel, wrat, pijn, huiduitslag, zwelling of spasmen)
Blijf bewegen
Ook als lopen lastiger gaat is het goed om te blijven bewegen. Zo blijf je in vorm en train je je spieren en balans. Doe bijvoorbeeld mee aan sportlessen of met gymnastiekoefeningen op televisie. Ook geven veel fysiotherapiepraktijken trainingen valpreventie.
Mobiliteitsproblemen kunnen zijn: onvast lopen, moeite met in en uit een stoel komen of vallen. Er zijn veelvoorkomende aandoeningen bij ouderen die kunnen bijdragen aan mobiliteitsproblemen, zoals spierzwakte, gewrichtsproblemen, pijn, ziekte en neurologische (hersen- en zenuwstelsel) problemen .
Er zijn veel voorkomende oorzaken van vallen bij ouderen: Chronische gezondheidsproblemen zoals hartziekten, lage bloeddruk, obesitas en dementie . Beperkingen zoals slecht zicht en ontstoken trommelvliezen. Omgevingsfactoren zoals omgedraaide tapijten, voorwerpen op de grond, slechte verlichting, natte en gladde oppervlakken, etc.
Langzamer lopen kan een vroeg waarschuwingssignaal zijn voor dementie , zo blijkt uit een recent onderzoek. Dementie treft bijna zeven miljoen ouderen in de VS. Maar de verwoestende aandoening ontwikkelt zich vaak langzaam, waardoor het moeilijk is om in een vroeg stadium te weten of een geliefde worstelt.
12-19 jaar: minimaal 6.000, modaal 10.000, maximaal 12.000 stappen. 20-64 jaar: minimaal 3.000, modaal 7.000, maximaal 11.000 stappen. 65-75 jaar: minimaal 3.000, modaal 7.000, maximaal 10.000 stappen. boven de 75 jaar: minimaal 1500, modaal 4000, maximaal 8000 stappen.
Miljoenen Amerikanen van 65 jaar en ouder hebben moeite met lopen. Deze handicap vergroot het risico op vallen en verlies van onafhankelijkheid.
Zelfgerapporteerde moeite met traplopen werd geassocieerd met hypertensie, artritis en depressieve symptomen . Moeilijkheden met traplopen werden ook geassocieerd met een slecht evenwicht en grijpkracht, evenals neurologische loopafwijkingen.
Door zwakte in de gluteus medius-spier zakt de heup aan de kant van het zwaaiende been bij elke stap (ook wel Trendelenburg-teken genoemd) [10]. De gang lijkt waggelend.
De meeste veranderingen in tred zijn verwant aan onderliggende medische aandoeningen. Loopstoornissen kunnen verwant zijn aan stoornissen van het binnenoor, stoornissen van het zenuwstelsel zoals de ziekte van Parkinson, spierziektes zoals spierdystrofie en musculoskeletale afwijkingen zoals breuken.
Onderliggende gezondheidsproblemen die afwijkingen in het looppatroon kunnen veroorzaken, zijn onder andere, maar niet uitsluitend, de volgende: de ziekte van Parkinson of parkinsonisme.Multiple sclerose.Beroerte .
Verminderde mobiliteit van de wervelkolomextensie treedt op met het ouder worden, wat de mogelijkheid om rechtop te staan en een normale houding te behouden verstoort. Onderzoeken met lijken suggereren dat verkalking en ossificatie van het voorste longitudinale ligament in de thoracale regio kunnen bijdragen aan een toegenomen hoek van Cobb's kyfose.
De wervels zelf zijn van bot. Bij het ouder worden verliezen die wervels massa en structuur, ze worden broos en ze kunnen 'instorten'. En zo kun je op latere leeftijd makkelijk 8 centimeter kleiner worden, of meer dan 20 centimeter als je in ernstige mate last krijgt van osteoporotische wervelfracturen.
Dit is te herleiden aan het feit dat oudere mannen in hun jeugd waarschijnlijk in dienst hebben gezeten. De 'handen op de rug' is een houding die vaak wordt aangeleerd in veiligheidsberoepen of in dienst. Het is een zelfzekere houding die de voorkant van je lichaam niet beschermt en je frontale organen laat zien.
Frequent en lang slapen overdag komt veel voor bij de ziekte van Alzheimer. Dat komt doordat stoornissen in de hersenen het slaap-waakritme ontregelen. Amerikaanse onderzoekers gingen na of middagdutjes een aanwijzing kunnen zijn om later de ziekte van Alzheimer te ontwikkelen (1).