Zowel vooraf als achteraf wordt een coureur gewogen, inclusief racepak, schoenen én helm. Dat is van belang voor het zogeheten minimumgewicht: iedere auto inclusief coureur moet dit jaar minstens 798 kilo wegen. Dit om ervoor te zorgen dat het totale gewicht van iedere deelnemer zo gelijk mogelijk is.
Een coureur kan tijdens het racen ongeveer 3 liter aan vocht kwijt raken – zo'n 5% van zijn totale gewicht. Dit is de reden waarom je coureurs nog voor het drinken zich ziet melden bij de weegschaal. Zouden ze dit niet doen, dan zouden ze het vocht (en dus hun gewicht) hiermee kunnen aanvullen.
Een Formule 1 coureur kan niet tijdens een race stoppen om te plassen. Omdat een coureur veel zweet, is zijn blaas ook minder vol. Als de coureur echt heel nodig moet, dan doet hij het in zijn broek.
Daarom zigzaggen de rijders tijdens een opwarmronde: of safety car om de banden op de juiste temperatuur te krijgen.
Formule 1-bolides accelereren in zo'n 2,6 seconden van 0 naar 100 kilometer per uur en bereiken in 10,6 seconden een snelheid van 300 kilometer per uur.
In een F1-bolide zitten twee pedalen: het rempedaal en het gaspedaal. De koppeling zit aan het stuur, met twee hendels, zodat je die afhankelijk van het links of rechts de pits uitrijden kunt gebruiken.
De DRS kan door een coureur geactiveerd worden zodra dit is toegestaan door de race-directie. Feitelijk kan dit ook automatisch maar alleen als de achterliggende bolide binnen een seconde van zijn voorganger rijdt.
Niet iedere coureur drinkt trouwens gewoon water zoals dat uit de kraan komt. Sommigen kiezen een sterk geconcentreerde variant met glucose en extra vitamines en mineralen. Op dit gebied is echter niks verplicht, dus het verschilt per rijder wat er naar binnen wordt gezogen.
De meest opvallende verandering aan de voorkant van de auto is echter de introductie van spatbordjes, al is dat uiteraard niet hun functie. Een ronddraaiend wiel creëert op hoge snelheid veel turbulente lucht en dit is één van de manieren om die turbulentie iets te doen laten afnemen.
Een bandenwisselaar krijgt bijna € 300.000 per jaar, evenals de 'fuel engineer', weet Nieuwsblad te melden. Voor iedere gewonnen race zijn er bonussen te verdienen. Voor een teamleider is dit ruim € 4200, gevolgd door de bandenwisselaars met € 2100.
Autosport-verslaggever Rick Winkelman van Ziggo Sport vertelt dat een coureur standaard op 80 kilo wordt ingeschaald. Als iemand lichter is, komt er gewoon gewicht op de auto bij. "Je begint in feite altijd iets te zwaar aan een race. Omdat je dus veel drinkt vooraf.
Coureurs verliezen namelijk veel vocht tijdens een race en worden hierdoor vaak meerdere kilo's lichter. Daarom moeten ze direct na de race gewogen worden, nog voordat ze hun vochtverlies weer hebben kunnen aanvullen en op die manier weer zwaarder worden.
F1 is fysiek zwaar om twee redenen. Ten eerste genereert de auto een enorme hoeveelheid warmte van de motor, zodat de bestuurder temperaturen in zijn cockpit ervaart van rond de 50°C. Ze dragen ook speciale racepakken die zijn ontworpen om hen te beschermen tegen vuur die daar niet bij helpen.
In 2001 stelde de FIA een gewichtslimiet voor van 1.25 kilogram. Vanaf dat moment worden de helmen alleen nog maar van carbon gemaakt, dat tegelijk lichter en sterker is.
DRS is een afkorting van Drag Reduction System. Het systeem houdt simpel gezegd in dat coureurs op bepaalde momenten hun achtervleugel kunnen openklappen. Zo hebben auto's tijdelijk minder luchtweerstand en kunnen de coureurs elkaar makkelijker inhalen.
Al deze kledingstukken zijn gemaakt van het synthetische materiaal Nomex. Dit materiaal moet gedurende 11 seconden een temperatuur van 840° Celsius kunnen weerstaan. Ter vergelijking: bij een brand in een woning loopt de temperatuur op tot ongeveer 800° Celsius.
Zo kan een Formule 1-bolide dankzij de intermediate-banden van Pirelli maar liefst 150 liter water per seconde verwerken. Ter vergelijking, een normale straatauto kan circa 40 liter per seconde wegwerken.
Plassen vanaf de fiets
Als ze echt heel hard aan het fietsen zijn, stoppen ze niet en plassen ze soms gewoon van de fiets af in de bosjes. Ze laten zich dan door een ploeggenoot vooruit duwen. Maar ze mogen niet zomaar plassen als er publiek langs de kant staat, dan krijgen ze een boete.
De rijder drukt op een knop op zijn stuur en daardoor gaat een flap van de achtervleugel plat liggen. Zo ontstaat in de vleugel een opening van maximaal 85 millimeter. De auto klieft nu veel beter door de lucht en dat scheelt, afhankelijk van het circuit, tot 15 km/u aan topsnelheid.
Bij het inschakelen van de DRS gaat het bovenste gedeelte van de achtervleugel open. De luchtweerstand vermindert, waardoor de topsnelheid – in combinatie met de slipstream – aanzienlijk toeneemt. Afhankelijk van het circuit en de afstelling van de auto kan DRS een snelheidsvoordeel van 10 tot 20 km/u opleveren.
De Formule 1-wagens van het seizoen van 2022 zijn wederom voorzien van het DRS-systeem. Het is echter niet uitgesloten dat mits de nieuwe reglementen het gewenste effect hebben, we het gebruik hiervan gedurende het aankomende seizoen teruggeschroefd zien worden.
Hoewel de motor het kloppende hart van de auto is, zijn er nog een heel aantal andere onderdelen die onmisbaar zijn voor Formule 1-auto's. Zo wordt de motor gekoppeld aan een versnellingsbak: kosten hiervoor lopen vanaf 400.000 euro op tot rond de 800.000 euro.
Hoeveel pk heeft een Formule 1 auto? Hoeveel pk's iedere F1 auto precies heeft is niet bekend, maar aan een slordige 1.000 pk kan je zeker denken. Het minimale gewicht van de power unit is wel opgenomen in de reglementen: in 2021 is dat 150 kilo.
Een Formule 1-auto remt van 200 km/h naar stilstand over 54,5 meter, wat minder dan drie seconden duurt.