Waarom vluchten mensen uit Eritrea? Veel mensen ontvluchten Eritrea vanwege de dienstplicht. Deze loopt vaak op tot meer dan tien jaar en is door de VN bestempeld als een vorm van dwangarbeid. Deserteurs en dienstweigeraars worden wreed bestraft en ook hun families lopen gevaar.
Waarom ontvluchten mensen Eritrea? De mensenrechtensituatie in Eritrea behoort tot één van slechtste ter wereld. Het land wordt ook wel 'het Noord-Korea van Afrika' genoemd. Er is geen persvrijheid en de vrijheid van meningsuiting en religie zijn beperkt.
Dat is een groep tegenstanders van het Eritrese regime, die eerder ook bijeenkomsten verstoorde in Zweden, Canada en Israel. Leden van deze oppositiegroep zien de culturele bijeenkomsten en feesten van de regeringsgezinde landsgenoten als een manier om het Eritrese regime te verheerlijken.
De belangrijkste reden die Eritreërs hebben om het land te verlaten is de dienstplicht. Kinderen krijgen vanaf 15 jaar militaire training. Volwassenen - ook vrouwen - moeten verplicht achttien maanden in militaire dienst. Daarna wordt de dienst regelmatig verlengd voor onbepaalde tijd.
In Eritrea zijn de twee grootste godsdiensten het christendom en de islam (voornamelijk soennieten). 63% van de bevolking is christen. Het belijden van de christelijke religie is toegestaan voor volgers van de Eritrees-orthodoxe Tewahedo-kerk, de Rooms-Katholieke kerk en de Evangelische (Lutherse) Kerk van Eritrea.
Het land heeft veel kerken en gebedshuizen, waardoor het een belangrijk spiritueel centrum is voor gelovigen over de hele wereld. Bovendien betekent de religieuze diversiteit van het land dat ook mensen met andere geloofsovertuigingen vrij hun gang kunnen gaan in Eritrea.
In het kort. De kleurcode van het reisadvies is rood voor grensgebieden van Eritrea met de buurlanden. Wat uw situatie ook is: reis niet hierheen.Het is er te gevaarlijk.
Eritrea staat op plaats 175 van de 193 landen in de Human Development Index. Dit betekent dat het land laag ontwikkeld is met een laag inkomen per inwoner, waar veel mensen in armoede leven en tweederde van de bevolking analfabeet is. Er wonen onge- veer 3,5 miljoen mensen.
Eritrea heeft een lange kustlijn aan de Rode Zee. Volgens schattingen van de Verenigde Naties uit 2016 wonen er ongeveer 5 miljoen mensen in het land. Toch is Eritrea op Syrië na de bron van het hoogste aantal asielzoekers in Nederland. Sinds 2011 is het aantal Eritrese asielzoekers vervijfvoudigd.
Een van de meest herkenbare onderdelen van de Eritrese cultuur is de koffieceremonie. Koffie (Ge'ez ቡን būn) wordt aangeboden bij een bezoek aan vrienden, tijdens festiviteiten of als dagelijkse kost. Als koffie beleefd wordt afgewezen, wordt er hoogstwaarschijnlijk thee ("verlegen" ሻሂ shahee) geserveerd.
Isaias (Isayas) Afewerki (Tigrinya: ኢሳይያስ ኣፈወርቂ), ook wel Afwerki of Afeworki (Asmara (Eritrea), 2 februari 1946) is sinds het land in 1991 onafhankelijkheid verkreeg president van Eritrea. Hij heerst sindsdien als dictator over zijn land.
Er wordt afgeraden om te reizen naar en in de grensgebieden van Eritrea met de buurlanden. Niet alleen komen er in deze gebieden geweldsincidenten voor, er liggen ook nog landmijnen. In het grensgebied met Djibouti is er nog steeds een territoriaal conflict en zijn er politieke spanningen.
Zelfs sommige buitenlanders zijn in staat geweest om Eritrea binnen te komen zonder enige documentatie. Er zijn nog geen douanebeambten of tarieven op goederen. Het meest opmerkelijke is dat Eritreeërs voor het eerst in jaren het land vrij kunnen verlaten zonder vergunningen of het risico om neergeschoten te worden .
Het land kent een van de meest onderdrukkende regimes ter wereld en kritiek op de regering is verboden. De dienstplicht, in Eritrea een vorm van dwangarbeid, is voor velen een reden om te vluchten. Wat volgt voor Eritrese vluchtelingen is een levensgevaarlijke reis door de woestijn en over zee.
De legers van Ethiopië en Eritrea en aanverwante milities zijn verwikkeld in een bloedige strijd met het Volksbevrijdingsleger van Tigray. Dat wil de macht over het eigen gebied. De oorlog in Tigray duurt al bijna twee jaar en heeft aan tienduizenden mensen het leven gekost. Miljoenen mensen zijn op de vlucht geslagen.
Ja, bezoekers mogen drinken in Eritrea . Het is echter belangrijk om op te merken dat alcohol niet overal verkrijgbaar is in Eritrea, en bezoekers moeten niet verwachten dat ze een breed scala aan drankjes of bars vinden. Het is ook belangrijk om de lokale gebruiken en wetten met betrekking tot alcoholconsumptie te respecteren.
Vermijd niet-essentiële reizen naar Eritrea vanwege de onvoorspelbare veiligheidssituatie die snel kan verslechteren als de spanningen tussen Eritrea en buurlanden escaleren (niveau 3 van 4).
De zomermaanden (juni t/m augustus) zijn over het algemeen het heetst. Temperaturen kunnen dan oplopen tot 40 graden.
Van de keuken, opmerkelijke geografie en rijke erfgoed tot de indrukwekkende oude structuren - waaronder meer dan 400 kerken en kloosters - er is veel te leren over Eritrea. En hoewel veel mensen zich misschien niet bewust zijn van deze unieke aspecten, zijn ze nog steeds de moeite waard om te verkennen.
Suwa is een traditioneel lokaal bier dat populair is in Eritrea. Het wordt meestal gemaakt van gerst en soms ook van maïs. Suwa heeft een lichte zurigheid en wordt vaak thuis gebrouwen. Het is een sociaal drankje dat bij speciale gelegenheden en bijeenkomsten wordt genoten.
In de oudheid kende het gebied wat we nu kennen als Eritrea zijn hoogtijdagen als het koninkrijk Aksum. Een handelsrijk dat bestond vanaf het jaar 100 tot 940 en dat rijkdom kende door de handel in ivoor. Het koninkrijk sloeg zijn eigen munten en rijkte zo ver als tot de Romeins-Egyptische grens.