Als je vlees uit een stuk hebt, zoals biefstuk, dan kun je dit wel van binnen (een beetje) rauw laten. De bacteriën zitten namelijk niet, of nauwelijks, binnen in het vlees.
Dat kan alleen als het vlees vers en hygiënisch behandeld is. Biefstuk kun je rauw eten, maar kipfilet kun je niet rauw eten. Dat heeft te maken met de gevoeligheid voor bacteriën.
Voor kip en vlees zoals gehakt, hamburgers en worst geldt: verhit het door en door voordat je het opeet. Daarmee voorkom je een voedselinfectie. Een uitzondering: vlees uit 1 stuk van runderen en varkens (varkenshaas, biefstuk, rosbief) kun je rosé eten. Maar ook bij dit vlees is doorbakken de meest veilige keuze.
Op rauw vlees kunnen bacteriën zitten. Bacteriën zijn hele kleine beestjes. Op rauw vlees zitten veel bacteriën en sommige daarvan kunnen je ziek maken. Door het eten van rauw vlees kun je bijvoorbeeld buikpijn of diarree krijgen.
Rauw vlees kan besmet zijn met ziekmakende bacteriën, zoals salmonella of E. coli. Ook parasieten zoals Toxoplasma gondii kunnen in rauw vlees voorkomen. Deze zijn vooral gevaarlijk voor zwangere vrouwen.
Het Voedingscentrum adviseert om niet vaker dan vijf keer per week rood vlees te eten. Die aanbeveling heeft overigens nog een andere reden: het gehalte aan verzadigde vetten in vlees. Verzadigde vetten zijn de 'verkeerde' vetten.
Filet Americain wordt gemaakt van rauw vlees. Het bederft daarom sneller en je hebt meer kans om ziek te worden als je ervan eet. Dit geldt vooral voor risicogroepen.
Biefstuk die gebakken is tot medium (145°F), medium-well (155°F), en well-done (165°F) is over het algemeen veilig om te eten. Het eten van rauwe (125°F) of medium-rare (135°F) biefstuk, hoe lekker u het ook vindt, geeft een verhoogd risico op door voedsel overgedragen ziekten.
Producten als filet americain, carpaccio, tartaar en ossenworst bevatten rauw vlees en daarmee mogelijk ook schadelijke bacteriën. Het is belangrijk producten met rauw vlees in de koelkast te bewaren en er hygiënisch mee om te gaan. Ook moeten ze binnen korte tijd na aankoop worden gegeten.
Te veel rood vlees eten is niet gezond, maar dit betekent niet dat je helemaal geen rood vlees meer mag eten. Er zitten namelijk ook voordelen aan. Zo bevat carpaccio veel gezonde eiwitten, vitamine B en zink en is het ijzergehalte ook ruim twee keer zo hoog als in bijvoorbeeld kip.
Rood vlees
De kleur van de biefstuk of het gehakt heeft echter vrij weinig te maken met de versheid ervan; het vlees wordt grijzer doordat de proteïnen in het vlees in aanraking komen met zuurstof. Een grijzige biefstuk betekent dus helemaal niet dat 'ie minder vers is.
Vooral wanneer voedsel te lang en te warm bewaard is, krijgen de bacteriën meer kans om een infectie te veroorzaken. Op rauw voedsel, zoals rauw vlees of rauw vis, zitten altijd wel bacteriën. De meeste van die bacteriën kunnen geen kwaad. Maar van sommige bacteriën kan je ziek worden.
Je moet de kip altijd goed doorbakken verhitten. Salmonella en campylobacter zitten op het vlees, niet er in. De problemen zijn er vooral omdat men bijvoorbeeld kip rauw heeft vastgehad, dan bakt en dan terug manipuleert, terwijl de bacteriën nog op de handen kleven.
Eet u veel rood vlees, dan heeft u naast meer kans op darmkanker ook meer kans op een beroerte en diabetes type 2 (suikerziekte). Rood vlees belast het milieu daarnaast meer dan wit vlees (kip of ander gevogelte), vis en ei.
Vervelende klachten zoals buikpijn, diarree en overgeven zijn te voorkomen door hamburgers en ander rauw vlees goed te doorbakken. Dat doodt alle schadelijke bacteriën, zoals de poepbacterie E. coli en salmonella.
Tartaar is fijngehakte biefstuk en superlekker om rauw te eten. Het verschil tussen gehakt en tartaar zit hem in het percentage vet. Tartaar is een stuk magerder vlees (8% vet). Ook wordt tartaar een keer vaker doorgedraaid om de structuur te verfijnen.
Carpaccio is een gerecht van dungesneden rauwe runderlende (contrefilet, maar zonder vetrandje, en ontdaan van alle kleine ongerechtigheden), met een dressing van mayonaise met wat citroensap, worcestersaus, melk, zout en peper. Het wordt vaak geserveerd als voorgerecht.
Diverse soorten vlees kunnen rauw gegeten worden. Velen van ons denken voornamelijk aan mager rund- of kalfsvlees, maar er zijn ook andere soorten vlees die we rauw kunnen eten. Vers varkensvlees kan bijvoorbeeld ook rauw gegeten worden, maar dat wordt niet zo snel gedaan.
Duitse biefstuk komt van oorsprong uit Duitsland. Net als Franse Steak Tartare en moet het rundvlees voor Duitse biefstuk met het mes gehakt worden en niet gedraaid, zodat de grove structuur intact blijft.
Rood vlees is vlees van zoogdieren als runderen, varkens, geiten, lammeren of paarden. Het gaat hierbij niet om vlees dat niet goed doorbakken is, maar om vlees dat rood is wanneer je het rauw in de winkel koopt. Het gaat ook om vlees in alle vormen als gehakt, karbonades en hamburgers.
Vlees dat uit één stuk bestaat mag bij hoge uitzondering rosé gegeten worden. Denk dan aan een heel stuk rundvlees, varkensvlees, lamsvlees of eend. Denk hierbij aan biefstuk, varkenshaas, eendenborst, rosbief, carpaccio en lamskoteletten.
Rosé ongeveer 2,5 minuten per kant, en 4 tot 5 minuten per kant voor doorbakken biefstuk. Of het vlees goed is kun je met de volgende truc bekijken. Met een houten lepel op het vlees drukken. Kun je het vlees makkelijk indrukken dan is het vlees rood.
Rundvlees
Het behoort tot de gezondste vleessoorten die er zijn. Rundvlees is een natuurlijke bron van vitamine B3, B12, zink en ijzer. Het vetgehalte in het vlees hangt ook af van de diersoort, het lichaamsdeel en natuurlijk het voer. Mager rundvlees bevat minder dan tien gram vet per 100 gram vlees.
Besmetting met lintwormen ontstaat door het inslikken van eitjes van de lintworm. Deze eitjes zitten vooral in rauw vlees (bijvoorbeeld filet americain) of ongaar vlees.
Vijf jaar. Alle rauwe dierlijke producten – ei, melk, vlees of vis – kunnen bacteriën bevatten waar je behoorlijk ziek van kunt worden. En kinderen zijn daar, net als zwangere vrouwen, extra gevoelig voor. Om die reden adviseert het Voedingscentrum kinderen onder de vijf jaar geen rauwe dierlijke producten te geven.