De meeste zeehonden leven echter in de Waddenzee. Dat is hun favoriete plek, vanwege de vele zandbanken waarop ze lekker kunnen luieren. Ook de Zeeuwse Delta is om die reden geliefd. Maar zeehonden houden van zwemmen en kunnen flinke afstanden afleggen.
In Nederland leven zeehonden voornamelijk in de Waddenzee, maar ze komen ook voor langs de Noordzeekust, bijvoorbeeld in de Zeeuwse delta. De Waddenzee is belangrijk als rustplaats en geboorteplaats voor zeehonden. Maar daarnaast is het ook een uniek natuurgebied.
Op de diverse eilanden in Noord-Holland zijn er wilde zeehonden te bezichtigen. Tussen Ameland en Terschelling heeft u de meeste kans dat u een zeehond van dichtbij ziet.
In Nederland leven twee soorten zeehonden, de Gewone zeehond (Phoca Vitulina) en de Grijze zeehond (Halichoerus Grypus). De Gewone zeehond kom je vooral tegen in de Waddenzee en de zuidkant van de Waddeneilanden, soms maken ze wel eens een uitstapje naar o.a. het IJsselmeer en rivieren.
Tussen twee uur voor laag water tot een uur na laag water liggen de zeehonden meestal te zonnen op een zandbank. Het beste kan je met verrekijker of een fototoestel met veel zoom kijken. Op die manier zie je de zeehonden ook vanaf het strand.
Gewone zeehonden leven langs vrijwel alle kusten van de noordelijke Atlantische en Stille Oceaan en aangrenzende zeeën. Ze zoeken hun rustplekken in getijdengebieden en riviermondingen, waar rustige zandplaten of stenen droogvallen.
Ze zwemmen rustig van de Waddenzee naar Engeland en weer terug. Ze zijn ook minder schuw en veel nieuwsgieriger dan de gewone zeehond. De jongen worden midden in de winter geboren op rustige zandstranden of droge zandruggen in de Waddenzee.
De meeste zeehonden leven in de Voordelta. Maar je ziet ook zeehonden in het Grevelingenmeer, de Westerschelde in het Nationaal Park Oosterschelde. Bijvoorbeeld op de Roggenplaat in de Oosterschelde. Vanaf het uitzichtpunt op de Plompe Toren op Schouwen-Duiveland heb je goede kans om ze te spotten.
Het overgrote deel van de grijze zeehonden komt voor in de Voordelta. In 2016/2017 werden maximaal 1478 exemplaren geteld in de Voordelta, 16 in de Oosterschelde en 19 in de Westerschelde.
Zeehonden zijn slimmer dan je misschien denkt. Vooral grijze zeehonden zijn, door hun nieuwsgierige en onderzoekende aard, tot veel in staat. Met eindeloos geduld weten ze uit te vinden hoe iets open of los moet worden gemaakt. Ook wij staan nog regelmatig voor verrassingen!
De Waddeneilanden zijn perfect voor een trip in eigen land, maar er zijn verschillen. In een notendop: Texel is het grootste en drukste eiland, Terschelling het bekendste, Vlieland het hipste, Ameland het rustigste en Schiermonnikoog is het kleinste eiland uit het rijtje.
Verschil in oppervlakte.
Ook qua landoppervlakte verschilt Texel aanzienlijk met maar liefst 161,12 km². Texel is dan ook het grootste Waddeneiland. Terschelling is het eerstvolgende eiland met 86,16 km² oppervlakte, dan Ameland met 58,83 km², Schiermonnikoog 43,99 km² en Vlieland met 36,13 km².
Vlieland is mooiste eiland van Nederland
Het langgerekte Waddeneiland met z'n vele strandjes, leuke dorpje en prachtige wandel- en fietspaden is populair onder de Nederlanders. De afgelopen week wisselde het eiland de plek bovenaan onze top 20 af met Terschelling, maar kreeg het uiteindelijk 1% meer stemmen!
Jacht. Knuppelen is een manier om dieren zoals zeehonden te doden door ze met een hakapik (knuppels met een scherpe metalen haak aan het eind) de schedel in te slaan. Vervolgens wordt de punt van de knuppel in hun ogen, wangen of mond gehaakt om te voorkomen dat hun vacht beschadigd raakt.
Zeehondenvlees is traditioneel belangrijk voor de Inuit, de inheemse bevolking uit het noorden van Canada. Zij hebben toestemming om op zeehonden te jagen. Daarnaast vindt ieder jaar een commerciële jacht plaats, hoofdzakelijk gericht op de pels van jonge zeehonden.
De gewone zeehond voedt zich met een breed assortiment vis, inktvis, krab en kreeft. Het mannetje wordt maximaal 26 jaar oud, het vrouwtje 32 jaar. Hun belangrijkste natuurlijke vijanden zijn de haai en de orka.
Tijdens de rondvaart kun je, zeker met wat rustiger weer, bruinvissen spotten. Je moet wel goed opletten want je ziet vaak alleen de rugvin even bovenkomen. Zeehonden zijn wat makkelijker te vinden. Bij laag water kun je ze lekker zien zonnen op de drooggevallen zandplaten.
Aantallen en verspreiding
Tijdens de verharingsperiode in augustus 2021 konden alle gebieden worden geteld en werden in de Nederlandse Waddenzee 8.245 gewone zeehonden geteld.
In het water slapen ze rechtop drijvend als een grote dobber, of horizontaal drijvend aan de oppervlakte. Omdat ze tijdens het slapen niet actief zwemmen kunnen ze lang zonder adem. Er zijn gevallen bekend van zeehonden die een half uur onder water bleven. Meestal blijven ze niet langer dan een kwartier onder water.
In de Oosterschelde is een stabiele groep van rond de 150 dieren. Zij worden niet gehinderd door de stormvloedkering en zwemmen er gewoon door. Meerdere keren per jaar worden de zeehonden geteld. Dit zijn vrijwel altijd “gewone zeehonden”, maar ook de grijze zeehond komt hier voor.
Midden op de Brouwersdam, tussen de Spuisluis en het sportstrand, kun je met een verrekijker of telescoop naar de zandbank kijken. Deze zandbank ligt ongeveer twee kilometer uit de kust. Hier liggen vaak grote groepen zeehonden. Bij helder weer kun je ze heel goed zien.
De volwassen zeehond heeft een gladde huid met donkere vlekken. De kleur varieert van lichtgrijs tot donkergrijs of van lichtbruin tot donkerbruin. De onderzijde is lichter gekleurd. Het lichaam is voorzien van vier vinnen: twee kleine voorvinnen om te sturen en twee achtervinnen voor de voortstuwing.
Samengevat: in Nederland zijn zover bekend nog nooit mensen echt aangevallen door zeehonden. Dat betekent niet dat we alleen nog maar in binnenwateren kunnen zwemmen. Maar gebruik bij het zwemmen in zee je gezonde verstand. Geef wilde zeezoogdieren de ruimte die ze nodig hebben.
Zeehonden zijn toppredatoren: in hun leefgebied staan ze bovenaan de voedselketen. Geen enkel ander dier in de Waddenzee eet zeehond. De enige vijand van de zeehond is de mens.
Waarom zwemmen de zeehonden soms op hun rug? Het maakt zeehonden niet uit of ze op hun buik, zij of rug zwemmen. Doordat de neusgaten vanzelf sluiten als ze onder water gaan, krijgen ze nooit water in hun neus. Hun wendbaarheid is handig bij het jagen op vis.