De lymfeklieren zijn aan één kant of beide kanten van de nek voelbaar. In de nek kunnen de lymfeklieren snel vergroten, maar nemen ook snel weer af als de ontsteking voorbij is. Opgezette lymfeklieren in de nek komen vooral voor bij kinderen.
Je voelt dan een afgerond, hard en pijnlijk bolletje, dat groter wordt zonder behandeling. De afmeting varieert van 2,5 tot 6 cm. De huid erboven kan rood en warm worden. Meerdere opgezwollen klieren aan beide kanten wijzen meestal op een virusinfectie, maar kunnen ook het gevolg zijn van een etterige keelontsteking.
In het menselijk lichaam bevinden zich tussen de 600 en 700 lymfeklieren. Deze zitten onder andere in de oksels, nek, bij de inwendige organen en achter de oren. Zo beschermen de lymfeklieren uw lichaam tegen infecties of ontstekingen.
Lymfeklieren liggen onder de huid en zijn alleen bij magere mensen gemakkelijk te voelen. Voor het onderzoek op opgezette lymfeklieren moet u –door met uw vingers wat druk uit te oefenen- onder de huid nagaan of u stevige structuurtjes voelt (de vergelijking met een erwt en tuinboon gaat ook hier op).
Hoe kun je het herkennen? Je kunt een gezwel toevallig ontdekken of omdat je klachten hebt zoals koorts, pijn, slikmoeilijkheden of heesheid. Bij kinderen en adolescenten zijn gezwollen klieren vaak het gevolg van een infectie zoals een keelontsteking, klierkoorts of toxoplasmose.
Symptomen van lymfeklierkanker (lymfoom)
Patiënten hebben niet altijd symptomen. De meest voorkomend symptomen zijn echter: gezwollen lymfeklieren, gewichtsverlies, eetlustverlies, koorts, nachtelijk zweten en hardnekkige jeuk.
moeite met slikken;moeizame inademing;een stinkende adem;zwelling in de hals.
Gezwollen lymfeklier(en): het eerste teken van de ziekte van non-Hodgkinlymfoom is meestal een gemakkelijk voelbare zwelling van een of meerdere lymfeklieren in de hals, de oksel of - zeldzamer - de lies. Gewoonlijk zijn die zwellingen niet pijnlijk.
Vergrote, aan elkaar en aan de huid vastzittende lymfeklieren (lymfeklierpakketten) waarbij de huid rood en warm is, zijn verdacht voor ontsteking (mycobacteriën, streptokokken). Verkleefde, zeer vast aanvoelende en met de omgeving vergroeide lymfeklieren zijn verdacht voor een maligniteit.
Het NHL begint op één plek, meestal in een lymfeklier of in het beenmerg. Vervolgens kan de ziekte zich door het hele lichaam verspreiden binnen enkele weken, maanden of jaren.
Lymfeklieren in je hals kunnen dikker worden bij een ontsteking van je keel, neus, oor, kaak of huid. Een dikkere lymfeklier verdwijnt meestal vanzelf als de ontsteking voorbij is. Bel je huisarts als de klier langer dan 2 weken dik blijft. Bel ook als je een dikkere lymfeklier hebt en erg ziek bent.
Vanuit de lymfe of het bloed kunnen uitzaaiingen ontstaan, zoals in de lever, de longen, de botten of de hersenen. De plaats waar uitgezaaide kankercellen terechtkomen, is niet precies te voorspellen. Wel is bekend naar welke organen of weefsels bepaalde tumoren meestal uitzaaien.
Het eerste symptoom is vaak een voelbare zwelling in de hals, oksel of lies. Ook lymfeklieren tussen de longen, achter het borstbeen kunnen aangedaan zijn. kunnen patiënten last hebben van: perioden met koorts, afgewisseld door perioden met normale lichaamstemperatuur.
Lymfeklieren in je hals kunnen dikker worden bij een ontsteking van je keel, neus, oor, kaak of huid. Een dikkere lymfeklier verdwijnt meestal vanzelf als de ontsteking voorbij is. Bel je huisarts als de klier langer dan 2 weken dik blijft. Bel ook als je een dikkere lymfeklier hebt en erg ziek bent.
Symptomen die kunnen optreden zijn: een zwelling in de hals, oksel of lies. algemene verschijnselen als koortsaanvallen, vermoeidheid, gewichtsverlies, gebrek aan eetlust, nachtelijke zweetaanvallen. klachten in een orgaan waarin een lymfoom ontstaat door zwelling.
Biopsie lymfeklier
Om de diagnose te kunnen stellen is een biopsie van een lymfeklier nodig. Hierbij verwijdert de arts (een stuk van) de aangedane lymfeklier of van het verdachte lymfeweefsel. Een biopsie kan pijnlijk zijn. Ook als je hiervoor plaatselijk verdoofd bent.
Lymfeklierkanker wordt meestal ontdekt in de lymfeklieren of in het bloed.
Vooral bij hematologische kankers steeg de 5-jaarsoverleving de afgelopen decennia sterk. Bij mensen met chronische lymfatische leukemie (CLL) is de overleving na vijf jaar 87 procent, hodgkinlymfoom 88 procent en indolent non-hodgkinlymfoom (zoals de ziekte van Waldström) 86 procent.
Het merendeel van de patiënten heeft een goede kans op genezing. De ziekte bevindt zich meestal in de lymfeklieren, maar de milt, het beenmerg en de lever kunnen ook betrokken zijn. Kenmerkend is de aanwezigheid van grote cellen (Reed-Sternbergcellen).
Hodgkinlymfomen treffen jaarlijks ongeveer 2 op 100.000 mensen. De meerderheid zijn jonge volwassenen. Non-hodgkinlymfomen treffen jaarlijks ongeveer 20 op 100.000 mensen; de gemiddelde leeftijd van aanvang is 60 jaar. We zien het aantal non-Hodgkinlymfomen toenemen, maar er is een lichte verbetering in overleving.
Met een echo kunnen we de aard en de omvang van de afwijkingen bepalen. Een lymfeklierpunctie is nodig te achterhalen waar de lymfeklierzwelling door komt. Een lymfeklierbiopt is de enige manier om met zekerheid lymfeklierkanker te kunnen vaststellen.
Vooral lymfeklieren in de hals, de oksels en de liezen zijn goed te voelen als ze zijn opgezet.Pijnlijk zijn ze vaak niet. Drukken de grote lymfeklieren tegen een orgaan, dan kun je soms wel pijn krijgen. Dieper in het lichaam gelegen lymfeklieren voel je zeker niet.
Zo komen vermoeidheid, pijn, benauwdheid en verlies van eetlust veel voor. In de terminale fase komen ook symptomen als gewichtsverlies, sufheid en verwardheid vaak voor.
Bij hoofd-halskanker hangt de kans op genezing onder andere af van het type tumor, van het stadium waarin de ziekte ontdekt is, van de groeisnelheid van de tumor, van je leeftijd en je algemene toestand en van het effect van de behandeling.
Wat is hoofd- en halskanker? Hoofd- en halskanker is een verzamelnaam voor kwaadaardige tumoren in het hoofd- en halsgebied. Het kan gaan om tumoren ter hoogte van de stembanden, keel, amandelen, tong, mond, wangen, neus, sinussen, schedelbasis, schildklier, speekselklieren of de huid.