Maar blijkbaar moet je wel opletten op vakantie. Want je bord al dan niet leegeten is daar toch een echt signaal… In Japan en India moet je je bord helemaal leeg eten want dat is een teken van groot respect.
Aan tafel in China
Dit is een teken dat je het naar je zin hebt; Eet je bord niet helemaal leeg. Het restje eten dat je laat liggen geeft aan dat de gastheer goed voor je heeft gezorgd; Eet met chopsticks.
Of je schept nog een keer op, want je wilt geen eten weggooien. Op die manier eet je al snel te veel. Onderzoekers van de universiteit van Liverpool ontdekten dat wie als kind heeft geleerd zijn bord leeg te eten, op latere leeftijd meestal moeilijk restjes kan laten liggen.
Speel niet met je bestek of eten
Ga niet met je eten lopen knoeien, houd het netjes op je bord. Plet ook geen aardappelen tot puree op je bord. Neem van alles een klein beetje en doe dat op je vork. Breng de vork of de lepel naar je mond en niet je mond naar je bord.
Maak de maaltijd vooral niet te beladen. Geef kleine overzichtelijke porties ; misschien op een fonduebordje geserveerd zodat hij/zij vakje na vakje kan leeg eten, dat heeft iets van een spelelement in zich. Of maak een mooi schilderijtje op het bord.
Als je kinderen namelijk dwingt tot het leegeten van hun bord kan dat het interne hongergevoel verstoren. Kinderen gaan dan minder letten op verzadigingsprikkels. Dit zijn de prikkels die het gevoel geven dat je 'vol' raakt.
Waarom mag je nou niet met je ellebogen op de tafel leunen? Volgens experts heeft dat te maken met de gewoonte dat mensen vroeger een bord deelde met hun buurman aan tafel. Als je met je elleboog op die tafel leunt, kan hij of zij er dus niet meer bij.
Blazen op het eten, hoewel geen zware overtreding, geldt toch als minpuntje omdat het geluid maakt, soms met spuug gepaard gaat en omdat het eten erdoor verplaatst kan worden. Soep die van de lepel wordt geblazen, geeft spattende soepdruppels – ook weer vies.
Je schept de soep van je af, op de lepel. Vervolgens ga je met de lepel naar je mond en niet andersom. Ook belangrijk; de andere hand. Die rust met zijn pols op de rand van de tafel.
En in België en veel andere westerse landen is zelfs ronduit onbeleefd. Maar in Japan slurpt iedereen tijdens het eten. Het zou de smaak van je eten verbeteren en je zou sneller kunnen eten als het nog heel warm is. In Japan mag je dus gerust eens laten gaan.
De meeste gasten zijn immers rechtshandig en als u rechts serveert dan is het voor de gasten vrij onhandig om iets van de schotel te nemen. Ook het afruimen gebeurt aan de rechterzijde van de gast. Als een gast klaar is met eten, zal hij of zij het bestek meestal op het bord laten liggen.
' Hoewel het voor jou misschien lijkt alsof je voor een week gegeten hebt. Zeg als de ober je dan nog wat aanbiedt: 'Nee dank u, ik heb heerlijk gegeten. ' – Het digestief (het drankje dat je na het diner drinkt) achterover slaan.
Het servet leg je links naast de vorken neer. Als je geen soep serveert, kun je het servet ook een plekje geven op het bord. Wees creatief: vouw het servet bijvoorbeeld in een waaier of rol hem in een servetring.
Je gebruikt uitsluitend je vork. Draai de spaghetti rond je vork en gebruik daarbij je bord als weerstand. Zo draai je een perfecte enkele hap spaghetti rond je vork, die je zonder lepel of mes kunt veroberen. Het is misschien even klungelen op het begin, zo je vork moeten ronddraaien in en met één hand.
Maar brood geldt als zo'n elementair voedingsmiddel dat het met de hand mag worden gegeten. Mensen mogen hun eigen brood aanraken. Voor sneetjes brood bij ontbijt of lunch worden geen vorken ingezet, tenzij er iets warms op ligt dat eraf kan druipen: kroketten, gebakken eieren of iets dergelijks.
- Eet smakelijk. (“De spreuk 'Eet smakelijk' zou men volgens de etiquette niet horen te zeggen. Dit zou een belediging zijn voor de gastheer of -dame die ge- kookt heeft. Wie de wens uitspreekt te hopen dat het eten van de kok zal smaken, lijkt daaraan te twijfelen.”)
Het servet is bedoeld om je kleding te beschermen voor als je morst. Het servet ligt dus op je schoot. Je maakt dus NIET je bestek er mee schoon en je snuit NIET je neus ermee. Je mag er wel je mond mee deppen.
Wist je dat de basis voor deze tafeletiquette uit de Middeleeuwen stamt? Tijd voor een lesje laatmiddeleeuwse tafelmanieren. Hoe het 'gewone' volk in de 15de en 16de eeuw at, zullen we misschien nooit weten. Er zijn namelijk alleen etiquetteboekjes geschreven voor de hogere klassen.
Eetgedrag is complex gedrag dat beïnvloed wordt door veel verschillende factoren, zowel intern (bijvoorbeeld honger), als extern (bijvoorbeeld portiegrootte) en eetgedrag van je vrienden. In een omgeving waar voortdurend eten aanwezig is, zou het verstandig zijn als we alleen eten als we honger hebben.
Volgens de etiquette moet het waterglas links staan, maar bij Table in a box verkiezen we rechts, vlakbij het bord. Naast het champagneglas, komende van links, volgt het rodewijnglas en dan het witte.
Waterglas: Het waterglas staat rechtsboven het bord. In de volgorde van de glazen staat het steeds het meest links. H. Wijnglazen: wijnglazen staan in een diagonale lijn naast het waterglas.
Je begint rechtsboven het bord en werkt in een schuine lijn naar beneden. Bovenaan het waterglas, dan het rode wijnglas en tenslotte het glas voor de witte wijn. Een handige truc is om het rode wijnglas recht boven het grootste mes te zetten en het kleine wijnglas boven het kleine mes.
“Een vork hoort men bovenhands vast te houden”, legt Chateaux uit. “De rug van de hand wijst naar beneden en de vork rust tussen de duim en het laatste kootje van de middelvinger.
De vorken liggen links van het bord en de messen rechts. De lepels liggen rechts van het mes. Houd je vork altijd in je linker- en het mes in je rechterhand. Dessertbestek ligt altijd boven het bord.