Dit kan de zee zijn, het bos of een plek waar u als kind veel kwam. De overgebleven as wordt na de crematie opgevangen in een urn. In de praktijk wordt deze urn meegenomen naar deze dierbare plek en wordt de as hier uitgestrooid.
As bewaren bij het crematorium
Na de crematie kunt u ervoor kiezen om de as in huis te bewaren, maar er zijn natuurlijk ook andere mogelijkheden. Zo kunt u ervoor kiezen om de urn te begraven of te bewaren bij het crematorium. Dit kan ook voor een korte periode, bijvoorbeeld tot u een andere asbestemming heeft gekozen.
Nabestaanden kunnen de as van hun overleden dierbare thuis bewaren, maar ze kunnen het ook bijzetten op een begraafplaats of bij het crematorium. De as kan zowel onder als boven de grond worden bewaard. Voordat de as een plek krijgt kiezen de meeste mensen eerst iets uit waar ze de as in bewaren.
Na de crematie kan de as van uw overleden dierbare bij het crematorium opgehaald worden. Dit gebeurt vanaf 30 dagen na de crematie. Dit mag niet eerder vanwege de Wet op de lijkbezorging. De Wet op de lijkbezorging (Wlb) regelt wat er moet gebeuren als iemand komt te overlijden.
Overleden dierbaren die overgegaan zijn naar het Licht, kunnen en komen op bezoek. Veelal zoeken ze contact. Je ervaart dan warmte, liefde en niet meer de onverwerkte emoties en trauma's van die persoon. Vaak kiezen zij ervoor om als tijdelijke gids bij je te blijven en je te ondersteunen.
Uit as kan men geen DNA meer halen. Dat organisch materiaal is geheel verbrand. Wel kan men nog bestanddelen zoals calcium en fosfor vinden, naast kleinere hoeveelheden natrium, chloor, kalium en aluminium. Ook zijn er sporen te vinden van elementen die tot de zware metalen behoren.
De persoon die de crematie heeft geregeld beslist over wat er met de as gebeurt. Dat is uw oma. Als er geen testament of codicil van uw vader is, waar in staat dat zijn dochters na zijn overlijden zijn as moeten krijgen, is er in ieder geval voor een rechter geen reden om u de as te geven.
In principe mag je alle makkelijk verteerbare voorwerpen meegeven in de kist. Ook tekeningen van kinderen, brieven, bloemen en foto's (zonder fotolijstje uiteraard!) mogen mee. Daarnaast vinden veel kinderen het fijn om een lievelingsknuffel mee te geven aan een overleden persoon.
Waarom wordt as niet meteen vrijgegeven? In Nederland wordt na een crematie niet meteen het as vrijgegeven. Hiervoor is een vaste periode van 1 maand vastgelegd in de As-wet. Een reden hier van is dat de overheid hierdoor nog een maand de mogelijkheid heeft het as te onderzoeken.
Na de crematie verblijft de asbus 1 maand in de algemene nis van het crematorium. Dat is wettelijk verplicht. Nadien kunt u de as afhalen in strooikoker of asbus of laten verstrooien op het crematoriumterrein, op zee of het nationaal verstrooiterrein Delhuyzen, al dan niet in aanwezigheid van de familie.
U mag er mee doen wat u wilt. Strikt persoonlijk zou ik een asbus om redenen van piëteit óf mee in zee gooien, of aan het crematorium retourneren.
Er is nog een andere reden waarom de asresten pas na een maand vrijgegeven worden. Het geeft justitie de kans de as te onderzoeken op zaken die kunnen wijzen op een niet-natuurlijke doodsoorzaak. Denk bijvoorbeeld aan gifsporen. Gelukkig is daar in veruit de meeste gevallen geen reden toe.
De as van iemand die gecremeerd is mag worden verstrooid op het daartoe door de gemeente aangewezen strooiveld of boven open zee (art. 66a Wet op de lijkbezorging). Maar ook mag de nabestaande die de zorg voor de asbus op zich heeft genomen zelf een 'dierbaar' plekje zoeken voor de verstrooiing.
De verstrooiing van de as van uw dierbare per vliegtuig boven zee met 2 personen kan vanaf € 482,00 eventueel in combinatie met een fly-by. Voor meer informatie en prijzen zie verstrooiing met familie per vliegtuig. Neem contact met ons op voor een verstrooiing op het land in bijvoorbeeld een bos.
De urn blijft voor minstens 15 jaar goed. De afbreekbare urnen zijn om te begraven door de omstandigheden in de grond wordt het proces versneld. Omdat de urn in huis staat zijn die invloeden er niet en blijft de urn erg lang houdbaar.
Natuurlijk mag iemand de overledene op de mond kussen maar men moet wel rekening houden dat daar veel bacteriën aanwezig zijn. Het is wellicht een vervelend praatje maar direct na het overlijden begint het lichaam met het ontbindingsproces. Die lichaamssappen moeten weg en dat gaat vaak via de mondhoeken.
Grofweg kan je aanhouden dat massief vuren- of populierenhout 10 tot 15 jaar goed blijft. Eikenhout en tropisch hout 25 tot 50 jaar. Wanneer je kiest voor een fineer houten kist, dat is spaanplaat met een heel dun laagje hout eroverheen, moet je rekening houden met een houdbaarheid van een maand.
Weefsel van organen wordt vernietigd, lichaamscellen worden in hoog tempo afgebroken, de huid verkleurt en raakt los. Vet neemt de langste tijd om te verteren, dus billen en dijen zitten er als laatste aan. Na zo'n tien jaar is alleen het skelet nog over.
Strooi de as laag bij de grond of graaf een kuiltje waar de as in kan. De as kan je bedekken met bladeren. Als je gaat verstrooien op het water, houd er dan rekening mee dat de as een tijdje op het water blijft liggen. Bloemblaadjes of bloemen kunnen dat beeld een beetje verzachten.
Over het algemeen gebruikt iedereen de term as, maar hetgeen wat er daadwerkelijk overblijft na een crematie zijn de 'gecremeerde resten'. Dit is dan ook de juiste term. De gecremeerde resten bestaan uit verpulverde botten die vervolgens met een speciale machine worden vermalen tot een fijne poeder.
Een asbus is een bus waarin het crematorium de as van de overledene en het crematiesteentje bewaart.
Bij het cremeren wordt de kist in een crematieoven geplaatst. De kist vergaat daarbij door de hitte. Voorafgaand aan een crematie is er vaak een uitvaartdienst of een kerkdienst, maar het hoeft niet. Na het afscheid brengt de uitvaartondernemer de kist naar de ovenruimte, waar de uiteindelijke crematie plaatsvindt.
Mensen bestaan voor 90% uit water. En door de hoge temperaturen verbranden zelf harde onderdelen, zoals tanden. De uiteindelijke as bestaat dan ook vooral uit fijngemalen botten. De overblijfselen bestaan gemiddeld uit 98% as die afkomstig is van de mens en 2% die afkomstig is van de kist.
Allerlei webdiensten beloven je afkomst in kaart te brengen op basis van je DNA. Je stuurt wat speeksel op en je krijgt gegevens terug over je etniciteit en afkomst. David testte de twee diensten MyHeritage en Ancestry en vergelijkt de resultaten. De DNA-kits van deze twee sites kosten respectievelijk 79 en 99 euro.