Sulfiet kun je kopen bij sommige drogisten en bij winkels met brouwmaterialen, zoals Brouwmarkt. Zie hiervoor de pagina met shops. Het is in tabletvorm te koop (campden-tabletten) met een dosering van 0,55 gr per tablet. Of in poedervorm.
De wettelijk toegestane norm voor het toevoegen van sulfiet is voor biologische wijnen een kwart tot een derde lager dan gangbaar. Biologische droge rode wijnen mogen 100 mg sulfiet per liter bevatten en zoete witte 150 milligram per liter. Gangbaar is de norm 160 milligram voor rood en 210 milligram voor wit.
De stof komt voor als een wit en geurloos poeder, dat goed oplosbaar is in water. Natriumsulfiet wordt in de loop der tijd bij aanwezigheid van zuurstof omgezet in natriumsulfaat(Na2SO4).
Sulfaat zou je ook aan kunnen tonen met een neerslag reactie. Koperionen vormen namelijk samen het blauwe en vaste CuSO4. Er zijn ook andere ionen waarmee sulfaat neerslaat, die zou je zelf met de opblosbaarheidstabel op kunnen zoeken.
Natrium (Na) en water.
In biologische wijnen zit minder sulfiet dan in gewone, gangbare wijnen. Dat is wettelijk bepaald. Zo mag er in gangbare rode wijn maximaal 160 mg/l worden toegevoegd en bij witte wijn maximaal 210 mg/l.
Sulfietvrije wijn is niet automatisch biologisch, dus let goed op dit belangrijke verschil. Gangbare rode wijn bevat maximaal 150 mg/l sulfiet, terwijl witte en rosé wijn maximaal 200 mg/l mag bevatten. Bij biologische wijn moet dat minimaal 30 tot 50 mg/l lager liggen.
Nadelen van sulfiet in wijn
Allergische reacties, hoofdpijn, misselijkheid en spijsverteringsproblemen: het kan allemaal optreden wanneer iemand gevoelig is aan sulfiet. Daarnaast mijden astmapatiënten en mensen met een slechte lever en slechte nieren beter producten met te veel sulfiet.
Met name gedroogde vruchten, citroensap, wijn en melasse bevatten vaak zeer veel sulfiet (meer dan 100 milligram per kilo).
Sulfiet kan aan levensmiddelen worden toegevoegd als conserveermiddel (E220 – E228). Het zorgt er bijvoorbeeld voor dat fruit niet bruin kleurt. Vooral in gedroogd fruit, wijn en mosselen kunnen hoge sulfietgehalten voorkomen.
Producten waarvan bekend is dat deze veel sulfiet bevatten, zijn o.a. gedroogd fruit, wijn en mosselen. Maar, dit zijn zeker niet de enige producten. Sulfiet is namelijk een stof die in veel producten is terug te vinden.
Het toevoegen van gebrande zwavel aan wijn is aan strenge maxima gebonden: 160 mg per liter voor rode wijn, 210 mg per liter in droge witte wijn en rosé, 260 mg in zoete witte wijn en tot 400 mg in rijke, stroperige dessertwijnen.
Alcohol zorgt via een chemisch proces voor meer urineproductie. Hierdoor droogt het lichaam uit, waardoor de vloeistofdruk in de hersenen verlaagd wordt. Dit resulteert in hoofdpijn, nadorst en een droge mond. Drink dus voor ieder glas wijn óók een glas water.
Bij witte wijnen wordt over het algemeen meer sulfiet gebruikt dan bij rode wijnen. Rode wijnen hebben vrijwel altijd tannine dat zorgt voor de betere houdbaarheid. Op het moment dat een wijn meer sulfiet bevat dan de richtlijn weergeeft, zal dit op het achteretiket vermeld moeten worden.
Er komen steeds meer natuurlijke wijnen op de markt. Bij deze wijnen wordt in principe geen sulfiet toegevoegd. Sinds kort is er zelfs een product op de markt dat sulfree heet. Voeg een druppel toe aan de wijn en het sulfiet is eruit.
Het belangrijkste voordeel voor wijnliefhebbers is dat biologische wijnen vaak van hoge(re) kwaliteit zijn. Biologisch geteelde druiven moeten immers harder werken om gezond te blijven dan druiven waarop chemische beschermingsmiddelen worden gebruikt. Dit harde werken zorgt voor een betere kwaliteit druif.
Bier bevat net zoals vele voedingsproducten en alcoholische dranken inderdaad sulfiet. In bier mag er wettelijk slechts 20 mg per liter sulfiet aanwezig zijn, terwijl dit voor wijn wettelijk toegelaten wordt tot 350 mg per liter in sommige landen.
Een wijn is echt fout en dus slecht op het moment dat er sprake is van bijvoorbeeld kurk, oxidatie, maderisatie of als de wijn kleine belletjes heeft. Bij een wijn die last heeft van kurk zal de wijn over het algemeen muf ruiken. Bijvoorbeeld naar oude kelders, nat karton of natte hond in een oud vaatdoekje.
Sterke drank
En juist in het woord voelen zit t 'm. Zoals gezegd: wetenschappelijk bewijs dat rode wijn daadwerkelijk slaapverwekkender is dan witte is er niet. Het gaat om het gevoel dat jij en duizenden andere mensen bij het drinken ervan krijgen.
Over het algemeen geldt dat de betere champagnes heel weinig sulfiet bevatten waardoor de katerkans nihil is. Hoofdpijn na het drinken van champagne ontstaat vaak omdat de champagne te oud is.
Teveel sulfiet geeft een onaangename smaak aan de wijn. “Een hoog sulfietgehalte is merkbaar aan de prikkelende, onaangename chemische geur. Tevens wordt het aanwezige aroma vaak volledig weg gedrukt en is er, bij jonge wijnen van fruitigheid geen sprake meer.”
Sulfiet wordt gebruikt om vlees een rode kleur te geven, maar dit is al decennia verboden. Sulfiet kan een allergische reactie veroorzaken bij consumenten die overgevoelig zijn voor de stof.
WAT IS SULFIET? Sulfieten zijn zouten, die het zogeheten “ sulfiet-ion” bevatten. Het komt van nature voor in planten uit de look-familie. Het wordt meest gebruikt als conserveringsmiddel in ons voedsel, maar komt ook veel voor als kleurstof.
Niet alleen rode wijn, maar ook chocolade, oude kaas of noten zorgen voor een toename van histamine. Bij een DOA-tekort heeft men last van jeuk, een verstopte neus of hoofdpijn, na gebruik van deze voedingsmiddelen. Deze klachten kunnen zich direct voordoen, maar ook pas een dag later.
Voor rode wijn mag maximaal 150 mg/l worden gebruikt en voor witte wijn en rosé maximaal 200 mg/l. De meeste wijnen bevatten echter véél minder dan die maxima. Meer dan de helft van alle wijnen bevat minder dan 80 mg/l sulfiet, ofwel ongeveer de helft van het wettelijk maximum. Er zijn geen wijnen zonder sulfiet.