Bereid de weegbree net als spinazie. Weegbree is lekker in eigerechten, als broodbeleg en lekkere decoratie, kan worden ontsapt en verwerkt worden in sterke drank. Bloemen zijn te plukken in mei tot juli en te eten als snack, lekker door de salade, te stoven en in te maken in azijn of olie.
Smalle weegbree is niet giftig, maar ze groeit vaak in een omgeving die onderhevig is aan hoge concentraties van zware metalen, b.v. langs wegen en in de stedelijke omgeving. Let dus op waar je verzamelt! De zaden kunnen worden gebruikt voor de productie van een goedkoop groeimedium in de weefselkweek.
Het is een van de weinige planten die een hele grote diversiteit aan verschillende mineralen in zich heeft. Een enorm rijk kruid. Weegbree is in zijn geheel eetbaar: de wortel, het blad en de zaden.
Bij allerlei klachten zoals verkoudheid, bronchitis en dergelijke is het raadzaam gebruik te maken van weegbree. Het weert ontstekingen, doodt en remt de groei van verkeerde bacteriën en werkt verzachtend. Ook is het kruid een stimulans voor de nieren, want het helpt overtollig vocht en afvalstoffen af te voeren.
Toepassingen. De zeer jonge bladeren kun je rauw eten, bijv op een boterham. Smaakt aards. Oudere bladeren zijn wat bitter en lastig om te bereiden.
Aan Plantago kent men diuretische en haemostyptische eigenschappen toe. Auteurs bevelen in kruidenboeken weegbree aan ter behandeling cystitis met hematurie en bloedende, jeukende hemorroïden. Dierstudies wezen uit dat hydrofiele bladextracten werkzaam zijn als bronchodilatator.
Weegbree werkt op de huid voornamelijk antimicrobieel, dus tegen infecties veroorzaakt door bacteriën, schimmels en virussen. Ook werkt weegbree-extract kalmerend en verzorgend bij huidproblemen als eczeem, acne of bij allergische uitslag.
Smalle weegbree is een onkruid dat veelvoudig voorkomt op weilanden, langs grachten, zelfs in je eigen tuin. Het kan vers of gedroogd gegeven worden. Smalle weegbree is een licht verteerbare plant. Wij mogen dit eten: Konijnen, cavia's, chinchilla's , hamsters, gerbils, degoes, muizen, ratjes, schildpadden,...
Voor en tijdens de bloei is de hondsdraf eetbaar als kruid. Vers sap van hondsdraf geeft een heerlijk aroma aan soepen en sla. Jonge blaadjes kan men als spinazie eten. In soepen, omelet en stamppot is het kruid lekker.
De belangrijkste manier om weegbree te voorkomen is het goed gesloten houden van de grasmat en de bodem voldoende te beluchten. Chemievrij bestrijden van gebeuren door uitsteken (zeer arbeidsintensief) of intensief te verticuteren, en snijden in combinatie met doorzaaien.
Het belangrijkste kenmerk waar je weegbree aan kunt herkennen zijn de brede, ovale bladeren met (zeven) evenwijdig lopende bladnerven. De bladeren groeien in een rozet dicht bij de aarde. Alleen de bloeistengels, die wel wat lijken op korenaren, steken wat hoger boven de grond uit.
De bladeren van smalle weegbree staan in een rozet. De bladeren zijn lancetvormig en hebben parallel lopende nerven. Uit het rozet ontspringen verschillende gegroefde, rechtopstaande stelen. Elke steelt draagt bovenaan een langwerpige, groen-bruinige bloeiwijze.
Je kunt weegbree herkennen aan zijn brede leerachtige groene bladeren die in de vorm van een rozet groeien. Afhankelijk van de soort kan de plant daarmee een doorsnee van wel 50 cm bereiken. In het midden van de plant groeien lange stelen met daarboven op een groen tot bruinachtig gekleurde aar.
Een onkruid dat bijna overal voorkomt is de weegbree. Deze wintergroene, vaste plant is niet erg kieskeurig als het aankomt op haar vestigingsplaats.
Op kalkhoudende bodems vind je in het grasland een opvallend lila bloeiende Weegbreesoort, de wat zeldzamere Ruige weegbree, Plantago media. De plant lijkt erg veel wat zijn uiterlijk betreft op de Grote weegbree, maar de bladeren en de bloeistengel zijn sterk behaard.
Voor €18.50 kunt U 500 gram weegbree thee kopen bij De Kruidenkoning. Smalle weegbree (Plantago lanceolata) is een vaste plant.
Bladeren kunnen rauw door een salade verwerkt worden, je kan ze blancheren of roerbakken (net als spinazie). Zevenblad kan ook worden gebruikt om pesto, kruidenboter of een hartige taart mee te maken. Van de jonge bladeren kan ook soep worden gemaakt. Gedroogd smaakt het naar peterselie.
Brandnetelblad bevat veel mineralen en en draagt daarom bij aan een goed ijzergehalte van het bloed. Verder heeft brandnetelthee een stimulerende werking op de spijsvertering en is bloedzuiverend. Brandnetel zorgt voor een goede vochtbalans in het lichaam en bevordert een natuurlijke stoelgang.
Omdat weegbree een sterke antibiotische werking heeft, remt het bacteriegroei en gaat het ontstekingen tegen. Als je het droogt of er sap van maakt, blijft het lang goed. Je kunt er ook thee van zetten, wat goed werkt bij hoest, omdat het slijm oplost.
Wil je bladeren drogen zorg er dan voor dat ze losjes naast elkaar liggen en dat je ze vrij snel kunt drogen. Eventueel kan dit in de oven bij max. 40 graden, waarbij je de deur op een kiertje zet. Een andere mogelijkheid om de waardevolle stoffen van de weegbree te conserveren is het maken van een siroop.
De Grote weegbree komt over de hele wereld voor. Hij is zeer algemeen en aan te treffen op open, vochtige zeer voedselrijke omgewerkte of betreden grond langs en op wegen en paden, in bermen en grasland. Maar je vindt de planten ook tussen stoeptegels, op parkeerplaatsen, in de goot van straten en soms zelfs op asfalt.
De plant groeit op zonnige, open tot grazige plaatsen op droge tot vochtige, matig voedselrijke grond en is o.a.te vinden langs oevers, bij ruderale gronden, akkers en omgewerkte grond.