Door middel van het maken van een EEG kunnen we zien of er sprake is van klachten die overeenkomen met ADHD of ADD. Ook de verschillen tussen ADD of ADHD zijn goed aan te tonen in het brein. Tijdens de intake maken we een hersenscan met EEG-cap met 19 sensoren die eenvoudig op het hoofd geplaatst wordt.
Hoewel hersenscans in de meeste gezondheidspraktijken geen routinestap zijn en ze niet op zichzelf kunnen worden gebruikt om ADHD te diagnosticeren , helpt onderzoek met behulp van hersenbeeldvorming clinici om deze veelzijdige stoornis beter te begrijpen.
Bij ADHD zijn er diverse aanwijzingen dat er sprake is van afwijkingen in de hersenen. Maar deze afwijkingen zijn te klein om bij één persoon waar te nemen. Je kan dus niet zien aan iemands hersenen of iemand ADHD heeft.
Bij vermoeden van AD(H)D wordt het zogeheten Diagnostisch Interview Voor ADHD (DIVA) afgenomen. Dit doet een psychodiagnostisch medewerker of een verpleegkundig specialist en duurt gemiddeld twee afspraken van elk 60 minuten.
Bij ADHD functioneren kleine onderdelen van de hersenen net even anders. De hersenen zijn bij mensen met ADHD in bepaalde gebieden onderactief.Dit kan ertoe leiden dat je je moeilijk kunt concentreren en snel afgeleid raakt.Je kunt ook impulsief gedrag vertonen.
Het meest typerende verschil tussen iemand met ADHD en ADD is het hyperactieve gedrag. Als je ADD hebt, dan kom je vaak rustig en dromerig over, in tegenstelling tot iemand met ADHD. Maar jouw hoofd zit echter wel vol met gedachten en ook jij hebt last van concentratieproblemen.
Als je merkt dat jouw hoofd nooit stil staat, neem dan de tijd om regelmatig zelf even tot stilstand te komen. Investeer in het bouwen van een betere relatie met jouw brein en jouw denken door jezelf dagelijks te bevragen en neem de tijd voor bijvoorbeeld meditatie.
ADHD is een psychische stoornis die begint in de jeugd en die vaak persisteert tot in de volwassenheid.
Er is geen eenvoudige test om te bepalen of u of uw kind ADHD heeft, maar uw specialist kan een nauwkeurige diagnose stellen na een gedetailleerde beoordeling . De beoordeling kan het volgende omvatten: een lichamelijk onderzoek, wat kan helpen andere mogelijke oorzaken voor de symptomen uit te sluiten. een reeks interviews met u of uw kind.
Door middel van het maken van een EEG kunnen we zien of er sprake is van klachten die overeenkomen met ADHD of ADD. Ook de verschillen tussen ADD of ADHD zijn goed aan te tonen in het brein. Tijdens de intake maken we een hersenscan met EEG-cap met 19 sensoren die eenvoudig op het hoofd geplaatst wordt.
Te veel nadenken en piekeren zijn alomtegenwoordige aspecten van de ADHD-ervaring , en omgaan met iemands verstorende innerlijke gebabbel kan uitputtend zijn. Om door dit ingewikkelde landschap te navigeren, kunt u de volgende praktische tips overwegen om een beetje zen te brengen in onze zoemende hersenen: 1.
Al, 2019). Uit onderzoek van Woo et. Al (2015) blijkt dat met name suiker, kunstmatige kleurstoffen en conserveermiddelen de kans op ADHD vergroten. Ook is het deze onderzoekers opgevallen dat kinderen met ADHD vaak tekorten hebben aan zink, magnesium, ijzer, koper en omega-3 vetten.
De procedure omvat een injectie van een radioactieve isotoop die vervolgens door de hersenen wordt opgepikt. Dit betekent blootstelling aan een kleine hoeveelheid straling - ongeveer het equivalent van een röntgenfoto. De patiënt ligt roerloos terwijl een camera rond zijn hoofd draait. Er kunnen meerdere scans nodig zijn, tegen kosten die kunnen oplopen tot meer dan $ 1.000 .
De hersenen en ADHD
Als je ADHD hebt worden de prikkels die binnenkomen in de hippocampus en de opdrachtcentra – zoals de prefrontale cortex – minder goed verwerkt. De samenwerking met andere gebieden in de hersenen raakt hierdoor verstoord.
Bevindingen van functionele beeldvorming. Functionele MRI - Verschillende onderzoeken hebben gesuggereerd dat fMRI-bevindingen patiënten met ADHD kunnen onderscheiden van gezonde controlepatiënten . Zowel rust-toestand fMRI (rsfMRI) (Fig. 2) als taakgebaseerde fMRI-onderzoeken hebben bevindingen laten zien die verschillen tussen ADHD-subtypen.
Symptomen ADHD bij volwassenen
De belangrijkste kenmerken van ADHD bij mannen en vrouwen zijn: problemen met de aandacht of de concentratie, moeite met organiseren, hyperactief of overbeweeglijk zijn en impulsiviteit. Symptomen die vaak voorkomen zijn: Snel afgeleid zijn. Vergeetachtigheid.
De diagnose kan later in het leven komen , wanneer de dagen minder gestructureerd zijn op de universiteit of zelfs later wanneer er een baan, partner en kinderen in evenwicht moeten worden gebracht . Bovendien, terwijl de meer voor de hand liggende tekenen van hyperactiviteit kunnen verbeteren met de leeftijd, blijven tekorten in aandacht en uitvoerende functies vaak bestaan en blijven onopgemerkt.
Kenmerken van ADHD
Druk gedrag, ook wel hyperactief gedrag genoemd: Veel rondrennen, klimmen, friemelen aan kleding. Moeite met rustig spelen, stilzitten of ontspannen. Ondoordacht gedrag, ook wel impulsief gedrag genoemd: Snel reageren zonder nadenken, veel praten en dingen eruit flappen.
ADHD en overprikkeling. Als je ADHD hebt, kan je moeite hebben om prikkels die op je afkomen te verwerken. Dit kunnen externe prikkels zijn maar ook interne prikkels. Externe prikkels zijn indrukken die via de zintuigen binnenkomen zoals geluiden, beelden, geuren, smaken, en lichamelijke sensaties.
Neuroimaging. Steeds meer bewijs wijst op de betrokkenheid van het frontostriatale netwerk als een waarschijnlijke bijdrager aan de pathofysiologie van ADHD. Dit netwerk omvat de laterale prefrontale cortex, de dorsale anterior cingulate cortex en de nucleus caudatus en het putamen.
In veel gevallen gaat ADHD samen met andere (psychiatrische) stoornissen. Enkele voorbeelden zijn: stoornissen in het autistisch spectrum (zoals PDD-NOS), agressieve gedragsstoornissen, motorische stoornissen, angst- en stemmingsstoornissen, tics, en leerproblemen.
ADHD bij volwassenen wordt vaak niet gekenmerkt door hyperactiviteit. Dit komt omdat naarmate mensen met ADHD ouder worden, zij zich beter leren aanpassen aan hun omgeving. De onrust zit dan vaak van binnen: het is druk in hun hoofd, ze voelen zich continu gejaagd en voelen onrust in hun lijf.
Zorg voor een rustig plekje waar iemand even heen kan als het hoofd te vol voelt. Of ga lekker samen naar buiten en raak energie kwijt met spelen of sporten. Maak duidelijke afspraken, bijvoorbeeld als je samen gaat werken.
Mensen met ADHD zeggen vaak dat een kortstondige emotie alle ruimte in hun hoofd opslokt, net als een computervirus alle ruimte op een harde schijf kan opslokken, waardoor alle andere belangrijke gevoelens en gedachten worden verdrongen.