Wat merk ik van een bedwantsenbeet? De beet van de bedwants voelt u niet. Op de plek van de beet ontstaat een klein rood bultje (als bij een muggenbeet). Vaak zitten er een paar bultjes op een rij of dicht bij elkaar.
U herkent een plaag van bedwantsen aan donkere of zwarte vlekken aan de zoom van de matras. Dit komt door de poep van de bedwants. Ze hebben een aparte geur. Ze ruiken naar zoete amandel of koriander.
Bedwantsen bijten, waardoor je rode bultjes op je huid kunt krijgen. Deze bultjes zien eruit als muggenbulten en ze jeuken. Na een paar weken verdwijnen de bultjes. Bedwantsen bijten je op plekken waar je lichaam het matras raakt.
Kun je bedwantsen zien? Ondanks dat bedwantsen erg klein zijn, meestal maar 4-5mm groot, is het mogelijk om een volwassen bedwants te zien. Je kunt zelfs de nimfen en eitjes zien. Die worden ook nog wel eens verward met stofmijt.
Maar let op: niet alle rode jeukende bultjes worden door bedwantsen veroorzaakt! Denk bijvoorbeeld aan rode jeukende bultjes door infectieziekten door een ontstoken huid, allergische reactie muggenbeet of door gebruik van geneesmiddelen. Het kunnen evenwel ook beten van muggen zijn, van vlooien of andere insecten.
U merkt pas dat u gestoken bent als er een bultje ontstaat dat jeukt. Een steek van een bij, steekvlieg of wesp is pijnlijk en kan een flinke bult geven. Vooral een bijensteek geeft een grote bult. De angel van de bij blijft in uw huid zitten.
Bedwantsen hebben genoeg aan één beet per week om zich te voeden. Dit doen ze vooral 's nachts, want ze hebben een hekel aan licht. Overdag bijten ze ook, maar dan alleen als ze heel hongerig zijn. Bedenk wel dat ze sowieso heel lang zonder voedsel kunnen.
Bedwantsen houden zich graag schuil in houten meubelen, kieren en spleten. Bedwansten kunnen niet tegen stoom. Door met een stoomreiniger over alle mogelijke schuilplaatsen te bewegen zal je een groot aantal beestjes doden. Was regelmatig je beddengoed op minimaal 60 graden om bedwantsen en hun eitjes tegen te gaan.
Mythe 7: Bedwantsen kruipen over ons lichaam
Bedwantsen houden niet van warmte, Je krijgt ze dus met geen stok in je haar of op je huid, zoals luizen of teken. Ook in onze kleding vinden ze het te warm.
Omdat bedwantsen overleven op textiel, kunnen zij via kleding, beddengoed of theedoeken in de kasten door het hele huis terecht komen. Als u bedwantsen in uw kledingkast waarneemt, is het verstandig om alle kleding 2 dagen in de vriezer te leggen of te wassen op 60 graden.
Het gebruik van ontsmettingsalcohol is populair als huismiddel tegen de bedwantsen omdat men gelooft dat het de bijtende insecten zowel doodt als afweert. Werking: Koop een flesje met ontmettingsalcohol bij de drogist en schenk de inhoud in een verstuivingsfles.
Vaak bevatten dit soort sprays permethrin en tetramethrin: dit zijn stoffen die inwerken op zenuwstelsels van insecten. Ofwel je spuit het goedje op de beestjes of je behandelt er zoveel mogelijk kieren en gaten in muren of vloeren mee.
Ga niet zelf bedwantsen bestrijden. Het kost jou veel tijd, terwijl bedwantsen spray peperduur is en amper werkt. In de tussentijd loop je bovendien het risico dat de plaag zich verspreid, waardoor je nog meer geld kwijt bent.
Bedwantsen komen voor op plekken waar mensen samenkomen om te slapen en te reizen. Denk aan B&B's, hotels of vakantieparken, maar ook aan bussen, treinen en vliegtuigen. De bedwantsen zitten voornamelijk in bedden, want ze leven van bloed.
Volwassen bedwantsen leven 6-12 maanden en kunnen ver-scheidene maanden tot wel een jaar zonder eten overleven. Onder optimale omstandigheden kan de bedwants in 6-8 weken geslachtsrijp zijn. Maar dit kan ook veel langer duren.
Sommige mensen zijn allergisch voor bedwantsen.) Deze jeuk zal een aantal dagen aanhouden. Het is erg belangrijk dat u deze jeukende bultjes ongemoeid laat.
Op de plek van de beet ontstaat een klein rood bultje (als bij een muggenbeet). Vaak zitten er een paar bultjes op een rij of dicht bij elkaar. De bultjes jeuken. Sommige mensen reageren heftiger op de beet dan andere: met meer roodheid en jeuk.
Ze zijn doorzichtig, maar kleuren felrood als ze bloed zuigen. Check je bed ook op volwassen bedmijten. Een bedmijt is slechts 5 mm groot en heeft een plat roodbruin lijf dat opzwelt en verkleurt als er bloed wordt gezogen. Bedmijten kunnen alleen kruipen.
Bedwantsen leggen graag eitjes in de naden en zomen van matrassen. In bedden is er namelijk genoeg warmte en vocht aanwezig om de eitjes te doen ontwikkelen. Een eitje is wit van kleur en is één millimeter groot. De eitjes worden in groepjes gelegd, dus je ziet dan allerlei korreltjes bij elkaar liggen.
Wanneer u de wantsen kwijt wilt kunt u ze het beste opzuigen met de stofzuiger. Daarna wel de stofzuigerzak vervangen. Vervolgens kunt u het beste in het voorjaar, wanneer de wantsen weer uitgevlogen zijn, buitenom langs de gevel van uw woning alle gaten en kieren afkitten waar wantsen door naar binnen kunnen komen.
De snelheid waarmee bedwantsen zich verspreiden hangt af van een aantal factoren zoals de beschikbaarheid van eten (in dit geval bloed) en een gunstige omgeving om zich te nestelen. Maar als de omstandigheden gunstig zijn, kan het erg hard gaan: één enkel wijfje kan tot 500 eitjes leggen in 2 maanden tijd.
Jeuk door warmte in bed
Als u slaapt, verliest u een bepaalde hoeveelheid vocht. Dit vocht moet opgenomen worden door het beddengoed en de matrashoes. Als dat onvoldoende gebeurt, dan blijft het vocht op de huid, kunnen we afkoelen en kan de huid ontsteken en jeuken.
Hoe ziet huiduitslag eruit ? Een huiduitslag is een plots verschijnen van rode, roze of paarsrode bultjes of vlekjes op een bepaalde lichaamsdeel (bijv. het gezicht of de handen) of over grotere delen van het lichaam. Wanneer de gehele huid rood is spreken we ook wel van erytrodermie.
Vanuit een besmette kamer, neem je via je bagage bedwantsen mee naar huis of naar een andere hotelkamer. Je koffer vol met kleding is namelijk een goede verstopplek voor en bedwants. Soms weet je niet eens dat er bedwantsen in de kamer zaten, maar heb je toch ineens bedwantsen in huis.
Insectenbeten herken je aan rode of witte, (soms) jeukende bultjes of bulten op het lichaam. Sommige insectenbeten zijn gelijk al pijnlijk, waardoor je meteen opmerkt van welk insect de beet afkomstig is. Andere insectenbeten voel je niet meteen, waardoor je de beet later pas ontdekt.