Is er twijfel of je een miskraam hebt gehad, dan krijg je een echo. Op de echo kan je alleen zien of er nog een vruchtzak is. Na een miskraam is er vaak verdikt slijmvlies te zien in de baarmoeder. Dat is normaal en dit verdikte slijmvlies kan je niet goed onderscheiden van een rest.
De mate van buikpijn en de hoeveelheid bloedverlies worden meestal onderschat. Aan de andere kant kan een miskraam ook zonder aanwijzing verlopen, of gepaard gaan met weinig (bruin) bloedverlies of geringe buikpijn. Een echo vanaf zeven weken kan meestal constateren of dat de zwangerschap vitaal is of niet goed is.
Meestal heb je bij een miskraam enkele uren bloedverlies, waarbij je weefselresten ziet. Vaak heb je ook krampen, vergelijkbaar met hevige menstruatiepijn. ook kun je bloed stolsels verliezen. Het kan ook dat er geen kloppend hartje te zien is tijdens je eerste echo.
Een miskraam begint meestal met licht bloedverlies waarna het bloedverlies toeneemt.Tevens kunnen er buikkrampen ontstaan met mogelijk verlies van bloedstolsels. Dit wordt door veel vrouwen als heftig ervaren. Vrouwen die eerder kinderen hebben gekregen herkennen er (lichte) weeën in.
Verschijnselen van een miskraam
De bloeding kan binnen enkele uren tot dagen erger worden en kortdurend (een tot vier uur) hevig zijn. Je verliest daarbij ook stolsels en stukjes weefsel (baarmoederslijmvlies). Kort voordat je het vruchtje verliest, kan de bloeding heftig zijn. Het vruchtje is vaak nog heel klein.
Verlies je helderrood bloed de eerste weken dan krijgt de helft van de vrouwen een miskraam.
Één van de eerste verschijnselen is dikwijls vaginaal bloedverlies. Men spreekt dan van een dreigende miskraam. Slechts in de helft van de situaties treedt werkelijk een miskraam op; in de overige gevallen heeft het bloedverlies een andere oorzaak.
Als de bloeding (al) is begonnen, duurt het meestal een paar dagen tot 2 weken tot de miskraam komt. Dit is zo bij 7 van de 10 vrouwen. Bij 3 van de 10 vrouwen duurt het meer dan 2 weken voordat de miskraam komt of komt de miskraam niet vanzelf.
15% van de zwangerschappen eindigt in een miskraam
Ruim de helft van de zwangerschappen eindigt in een miskraam zonder dat de vrouw wist dat ze zwanger was.
Stolsels zijn heldere rode klonten bloed die zo groot als een vuist kunnen zijn. Deze informatie is met zorg samen- gesteld. Aan deze informatie kunnen geen rechten worden ontleend. Als de miskraam doorzet krijgt u buikpijn.
Als de miskraam doorzet, verliest u meestal veel, helderrood bloed. De hoeveelheid bloed die u verliest, varieert van een normale menstruatie tot een erg heftige menstruatie. Zorg dat u uw kleding en beddengoed beschermt tegen het bloedverlies. U kunt bloedstolsels verliezen.
De meeste miskramen vinden plaats tussen de 8 en 12 weken de zwangerschap. Meer dan 90% van de miskramen heeft als oorzaak een aanlegstoornis bij het embryo of foetus. Bloedverlies en menstruatie-achtige buikpijnklachten zijn vaak de eerste tekenen van een dreigende miskraam.
Meestal verloopt het lichamelijke herstel na een spontane of opgewekte miskraam of een curettage vrij snel. In de 1 of 2 weken die volgen is er vaak nog wat bloedverlies en bruinige afscheiding. De volgende menstruatie krijgt u normaal gesproken na ongeveer 6 weken, soms een paar weken eerder of later.
Als de miskraam 'doorzet' krijg je geleidelijk aan een krampende pijn in de baarmoeder en neemt het bloedverlies toe, zoals bij een hevige menstruatie. Ook kun je stolsels (klonten bloed) verliezen, soms wel ter grootte van een vuist.
De meeste miskramen vinden plaats tussen 8 en 13 weken zwangerschap. Een miskraam komt best vaak voor, gemiddeld 1 op de 5 vrouwen maakt dit wel eens mee.
Als de baarmoeder weer leeg is blijf je 5 tot 14 dagen bloed verliezen. Dit lijkt echter meer op een menstruatie en verloopt ook zoals je gewent bent. Je buik blijft echter nog een aantal dagen gevoelig. Je darmen kunnen ook van slag zijn, dit kan zijn diarree of juist harde ontlasting.
1 tot 2 weken na een miskraam controleert je huisarts, verloskundige of gynaecoloog je. Als je een operatie hebt gehad, krijg je in sommige ziekenhuizen geen controle. Op de echo tijdens de operatie was dan al te zien dat de baarmoeder leeg is.
Een miskraam kan pijnlijk zijn, maar dat hoeft niet. Sommige vrouwen ervaren een soort menstruatiekrampen, soms zijn het felle steken of lang aanhoudende buikpijn. Sommige vrouwen hebben helemaal geen pijn. Naast lichamelijke pijn, verdient de mentale pijn die kan komen kijken bij een miskraam aandacht.
Adviezen in de eerste 2 weken na een miskraam: geen tampons gebruiken (wel maandverband)geen seks hebben (niks in de vagina)niet in bad gaan, niet zwemmen (douchen mag wel)
Doordat je nog wel het zwangerschapshormoon in je lichaam hebt kan een zwangerschapstest nog twee tot drie weken positief blijven na een miskraam. Als je een miskraam hebt gehad of gaat krijgen, daalt het zwangerschapshormoon in je bloed snel.
1 tot 6 weken na de miskraam kun je nog wat bloedverlies en bruine afscheiding hebben. Na 4 tot 6 weken zijn de hormoonspiegels meestal weer normaal. Je menstrueert dan vaak ook weer. Het is verstandig met seks te wachten tot het bloedverlies over is.
In het algemeen kun je ervan uitgaan dat de eerste menstruatie tussen 4 tot 6 weken na de miskraam zal zijn. Bij een reguliere cyclus ben je dus tussen de 2 tot 3 weken na die miskraam alweer vruchtbaar. Maar voordat je cyclus op gang komt, moet je lichaam daar wel klaar voor zijn.
Wanneer op een echo een kloppend hartje is gezien (vanaf de 6e week), dan is de kans op een miskraam nog maar 1-3%! Vaginaal bloedverlies en/of buikpijn zijn meestal de eerste tekenen van een miskraam. Bij bloedverlies in het begin van de zwangerschap eindigt 50% van de gevallen ook in een miskraam.
Zwangerschapsverschijnselen zoals gespannen borsten en ochtendmisselijkheid nemen bij sommige vrouwen af vlak voor een miskraam, bij andere vrouwen pas in de weken erna. Vaginaal bloedverlies en menstruatie-achtige pijn bij een jonge zwangerschap kunnen het eerste teken zijn van een dreigende miskraam.
Het lichamelijk herstel na een miskraam is meestal vlot. Gedurende één tot twee weken heeft u vaak nog wat bloedverlies en bruinige afscheiding. Het varieert van vrouw tot vrouw wanneer u weer aan het werk kunt. De meeste vrouwen kunnen binnen 1 week weer aan het werk.