Wanneer we kijken naar de huidige stand der kennis is er geen hard bewijs voor het bestaan van verdrongen herinneringen, terwijl het bewijs ertégen zich het afgelopen decennium heeft opgestapeld. Zo weten we inmiddels dat mensen zich verdrongen herinneringen herinneren vatbaar zijn voor suggestie.
Geheugenherstel kan spontaan optreden, bijvoorbeeld doordat het getriggerd wordt door iets in de omgeving. Wanneer herinneringen terugkeren, doen ze dat vaak plotseling en volledig. Als je echter vaak niet meer weet wat je gezegd of gedaan hebt, is het aan te raden om professionele hulp te zoeken.
Sommige experts in het debat over herwonnen herinneringen geloven dat verdrongen herinneringen na verloop van tijd weer naar boven kunnen komen, terwijl anderen sceptisch staan tegenover dit idee . Het is essentieel om te begrijpen dat er geen consensus is over het bestaan en de aard van verdrongen herinneringen.
Een trauma herkennen
Je hebt last van sombere gevoelens en/of huilbuien en vaak ben je voortdurend gespannen. Een traumatische ervaring kan leiden tot het hebben van flashbacks van de gebeurtenis, herbelevingen van de gebeurtenis overdag of in je slaap.
Er is geen wetenschappelijk bewijs dat traumatische herinneringen onbewust in je lichaam worden opgeslagen. Geloven dat je je eigen geboorte kan herbeleven, of andere verdrongen herinneringen kan ophalen, is niet zonder risico. Het kan schadelijke gevolgen hebben voor jezelf en je omgeving.
Meerdere patiënten beweren dat ze door therapie terug toegang gekregen hebben tot traumatische ervaringen uit de kindertijd; ervaringen die eerder niet toegankelijk waren. Dit noemt men verdrongen herinneringen.
Lees een oude brief, persoonlijk dagboek of krantenartikel. Luister naar een oud liedje waar jij of iemand in je familie dol op was. Kook een maaltijd die je moeder of vader vroeger voor je maakte. Ruik iets dat je geheugen kan opfrissen, zoals een boek, kussen, parfum of eten.
Onverwerkte trauma symptomen
Je hebt last van stemmingswisselingen. Je zelfbeeld is laag. Je kan je emoties moeilijk onder controle houden. Je vindt het moeilijk om rust te nemen.
Tegenwoordig denkt men daar vaak anders over. Zo zijn veel psychologen en psychiaters het erover eens dat het helemaal niet mogelijk is om seksueel misbruik te verdringen. Sommige slachtoffers die zich niets meer kunnen herinneren van het seksueel misbruik, zouden nog met anderen over het misbruik gesproken hebben.
Fases in verwerking
Je hebt eigenlijk weinig behoefte om met anderen over de gebeurtenis te praten. Je ontkent dat er iets is veranderd en wil de situatie niet onder ogen zien. Je probeert gedachten aan de gebeurtenis te negeren. Ook heb je minder interesse in de dingen die je normaal wel interesseren.
Als het opgraven en verwerken van verdrongen herinneringen leidt tot meer geluk , dan zijn verdrongen herinneringen echt voor je en de moeite waard om je mee bezig te houden. Een andere manier om ernaar te kijken kan zijn dat wat je je herinnert, zelfs als het feitelijk niet perfect is, een echte ervaring was voor het kind dat je was op het moment dat het gebeurde.
AMSTERDAM - De vroegste herinneringen van kinderen worden al voor het tweede levensjaar gevormd. Dat hebben Canadese wetenschappers vastgesteld. De meeste kinderen kunnen zich gebeurtenissen herinneren die plaatsvonden toen ze pas achttien maanden oud waren.
Bij PTSS is het gebruikelijk om te reageren op traumagerelateerde signalen. De datum van een traumatische gebeurtenis uit je verleden kan gevoelens of stress oproepen, zelfs jaren later .
Als je een dissociatieve stoornis hebt, lukt het je op momenten niet om gebruik te maken van het bewustzijn.Het is net of je uit je lichaam treedt: je staat los van jezelf. Dit kan een manier zijn om gedachten, emoties en (lichamelijke) gevoelens uit te schakelen en een angstige situatie niet bewust te beleven.
Zoals de Franse schrijver Honoré de Balzac schreef: 'Herinneringen maken het leven mooi, vergeten maakt het leven draaglijk. ' Maar een traumatische gebeurtenis kan niet vergeten worden, omdat deze ook niet herinnerd kan worden. In plaats daarvan kan het trauma door bepaalde 'triggers' weer bij je terugkeren.
Onze herinneringen maken ons tot wie we zijn. Toch laat onderzoek zien dat ons geheugen niet altijd even betrouwbaar is. Ons brein vervormt herinneringen, verwijdert ze, en is zelfs in staat om valse herinneringen te produceren.
De symptomen van seksueel trauma zijn verschillend, maar vaak roepen deze veel heftige emoties op zoals: schuld en schaamte, angsten, sombere gevoelens, het vermijden van intieme relaties of juist het grenzeloos opzoeken hiervan, herbelevingen van het seksueel misbruik en vaak ook fysieke klachten.
Veel mensen hebben soms wel jaren last van een trauma dat in de jeugd is ontstaan. Iemand kan het langdurig verdringen, totdat er weer iets gebeurt waarbij de traumatische gebeurtenis naar boven komt.
Interne oorzaken
Een interne factor is dat men moeite heeft met onderscheid maken tussen dromen, levendige fantasieën en de realiteit. Door fantasie en werkelijkheid door elkaar te halen ontstaan valse herinneringen. Inbeelding kan ook leiden tot valse herinneringen.
Vertraagde reacties op trauma kunnen bestaan uit aanhoudende vermoeidheid, slaapstoornissen, nachtmerries, angst voor herhaling, angst gericht op flashbacks, depressie en het vermijden van emoties, sensaties of activiteiten die verband houden met het trauma, zelfs in de verte.
Onverwerkte emoties kunnen allerlei gevolgen hebben. Zo kun je relatieproblemen krijgen en kunnen opgekropte emoties lichamelijke klachten als maagklachten en hoofdpijn tot gevolg hebben. Uiteindelijk kunnen opgekropte emoties er zelfs toe leiden dat je gedachten aan zelfdoding krijgt.
Het identificeren van onderdrukte herinneringen kan complex zijn, omdat ze zich kunnen manifesteren door onverklaarbare emotionele reacties, opdringerige gedachten of fysiek ongemak bij het herinneren van bepaalde gebeurtenissen . Vaak kunnen individuen een gevoel hebben van iets dat onopgelost is zonder een duidelijke herinnering aan het incident zelf.
Volgens Eysenck en Keane (2015) zijn er twee manieren waarop verdrongen herinneringen kunnen worden teruggeroepen: spontaan herstel en hersteld in therapie . Studies suggereren dat de meeste herstelde herinneringen in een therapeutische sessie vaak valse herinneringen zijn.
Het geheugenengram is intact. Maar herinneringen kunnen ook in de loop van de tijd degraderen, wat helaas gebeurt met de meeste oude herinneringen. De meeste verloren herinneringen bij de ziekte van Alzheimer en andere vormen van dementie zijn gedegradeerd en kunnen waarschijnlijk nooit meer worden teruggehaald .