Dit patroon kan zich meerdere keren per nacht herhalen. De slaapwandelaar heeft zijn ogen geopend en een wazig of starende uitdrukking op het gezicht. Contact maken met de slaapwandelaar is erg moeilijk, soms beantwoorden ze vragen met gemompel en ook wakker maken gaat erg moeilijk.
De ogen zijn hierbij meestal geopend (met een wazige blik), waardoor het lijkt of deze persoon wakker is. De slaapwandelaar herinnert zich meestal niks van deze nachtelijke activiteiten.
Ook kunnen slaapwandelaars schrikken, verward raken of zelfs boos en agressief worden als je ze wakker maakt. Het is dan ook beter om een slaapwandelaar terug naar bed te leiden, aangezien het soms gevaarlijk kan zijn om te slaapwandelen.
Het verschijnsel is niet direct een groot probleem voor de nachtrust van de slaapwandelaar zelf, maar het kan grote impact hebben op die van hun omgeving. En dat terwijl de slaapwandelaar zelf niks, maar dan ook écht niks, meekrijgt van zijn of haar nachtelijke activiteiten.
Doordat je tijdens het slaapwandelen niets in je geheugen opneemt kan niemand zich achteraf iets herinneren. In principe is slaapwandelen niet gevaarlijk en gaat het meestal over als je in de puberteit komt. Dat je slaapwandelende mensen niet mag wakker maken is een fabeltje, zolang je dat maar rustig doet.
Je mag een slaapwandelaar wel wakker maken, maar dat is heel erg moeilijk. Als je het toch doet, kan de persoon in de war zijn of erg schrikken. Kijk dus uit dat de slaapwandelaar niet op de trap staat als je hem of haar wekt. Het beste kun je de slaapwandelaar slapend terug naar zijn of haar bed begeleiden.
De slaapwandelaar heeft zijn ogen geopend en een wazig of starende uitdrukking op het gezicht. Contact maken met de slaapwandelaar is erg moeilijk, soms beantwoorden ze vragen met gemompel en ook wakker maken gaat erg moeilijk. De coördinatie is slecht hoewel de ogen open zijn. En ook het inschattingsvermogen is laag.
In de literatuur zijn er slechts 18 gevallen beschreven van gewelddadig gedrag tijdens het slaapwandelen, waarvan 6 moorden. Het risico om vermoord te worden door een slaapwandelaar is praktisch even groot als de kans om de lotto te winnen.
Wat kan je zelf doen tegen praten in je slaap? Je kunt ervoor zorgen dat je een gezond slaapritme aanhoudt en voldoende slaap krijgt. De juiste slaaphygiëne kan het praten in je slaap verminderen. Voor bedpartners kunnen oordopjes uiteraard helpen.
Slaapwandelen of 'somnambulisme' houdt in dat je handelingen verricht terwijl je nog slaapt. Het begint vaak een tot drie uur na het inslapen, tijdens de diepe slaapstaat. Je kunt rond gaan lopen, je aankleden, de trap af gaan, deuren en ramen openzetten en zelfs eten bereiden en opeten.
Slaapwandelen komt het meeste voor rond de leeftijd van 7 jaar. In 65% van de gevallen speelt erfelijkheid een rol. Andere factoren die het slaapwandelen kunnen veroorzaken: Spanning en drukte.
Het slaapwandelen duurt vaak niet langer dan een uur. De ogen zijn meestal niet dicht en vertonen een wazige blik. Het mompelen of praten gaat over iets wat ze overdag niet zomaar zeggen. Het niet weten wat er allemaal om hen heen speelt.
Pavor Nocturnus. Iemand die aan nachtangst lijdt schrikt wakker, heeft een angstig gevoel en maakt een verwarde indruk. Soms gaat het plotseling wakker worden gepaard met een schreeuw. Meestal treden deze aanvallen op tijdens de diepe slaap, in de eerste helft van de nacht.
Je ogen uit je oogkassen niezen is onmogelijk
Sterker nog, het is onmogelijk om je ogen eruit te niezen. Je ogen zitten met oogspieren behoorlijk goed vast in je oogkassen. De ruimte in je neus is bovendien niet verbonden met iets achter je ogen of je oogkassen.
En over de interpretatie van de versregel: 'Allaah neemt de zielen weg bij hun sterven en bij degenen die niet sterven in hun slaap. Dan houdt Hij degenen waarvoor Hij de dood heeft beslist achter, en stuurt Hij de overigen (terug) tot een vastgestelde tijd. '
Lachen in je slaap is een erg onschuldig en kan in 99% van de gevallen geen kwaad. Uit recent onderzoek is gebleken dat het een onschuldig fysiologisch fenomeen is die vooral in de REM-slaap en tijdens dromen voorkomt. Hoewel het ook tijdens non-REM-slaap voor kan komen gebeurt dit bijna nooit en is het zeer zeldzaam.
Net als wakkere spraak zijn uitingen in 'slaapspraak' vaak kort en eenvoudig ('hm ja ja'), maar kunnen het ook hele verhalen zijn. Wel verspreken we ons vaker als we slapen en hebben we ook meer moeite met het vinden van de juiste woorden.
Tijdens onze slaap draaien we ons om de 10 minuten om, wat neerkomt op zo'n veertig keer per nacht. Zorgt ons nachtelijk woelen er voor dat we met het goede been uit bed stappen of is het een teken aan de wand? Beweging vormt een belangrijk onderdeel van een goede nachtrust.
Een regelmatig slaappatroon en ontspanningsoefeningen kunnen helpen om het slaapwandelen te beperken. Daarnaast is het beter dat een slaapwandelaar geen alcohol of drugs gebruikt. Diverse aandoeningen die onder parasomnie vallen, zoals slaapwandelen, kunnen behandeld worden met medicatie.
Er is geen behandeling voor nachtangsten maar als je kind regelmatig door nachtangst overvallen wordt kun je proberen om nachtangsten te voorkomen: Houd daarvoor een dagboek bij met tijden wanneer je kind in slaap is gevallen en hoe laat de nachtangst is geweest om zo mogelijk een patroon te ontdekken.
Ongewenste verschijnselen of gedrag tijdens de slaap of tijdens de overgang van waken naar slaap worden ook wel parasomnieën genoemd. De meest bekende parasomnie is het slaapwandelen.
Meestal is slaapwandelen (somnambulisme) niet erg en ook niet gevaarlijk. Belangrijk is wel de slaapomgeving zo in te delen dat de slaapwandelaar zichzelf niet kan bezeren en geen risico's loopt.
Maak je kind niet wakker en begeleid je kind rustig terug naar zijn bed. Zorg dat je kind zich niet bezeert en dat het geen gevaarlijke dingen kan doen. Doe dus bijvoorbeeld het traphekje dicht, de voordeur op slot en het slaapkamerraam dicht. Als kinderen moe of gespannen zijn kunnen ze meer gaan slaapwandelen.
Slaapverlamming (slaapparalyse) treedt op tijdens de slaap: je bent enkele minuten wakker terwijl je niet kan bewegen, je ogen niet kan openen en niet kan spreken. Dit gaat regelmatig gepaard met hallucinaties, zoals het gevoel hebben dat iemand in de kamer is of dat iemand je bedreigt, terwijl je niets kan doen.
Zoals al eerder benoemd is praten in je slaap een slaapstoornis, dit wordt ook wel Somniloquy genoemd. Somniloquy is een vorm van parasomnie: een stoornis waarbij mensen vreemd gedrag vertonen tijdens hun slaap.