Bij een keizersnede zijn verschillende vormen van verdoving mogelijk: een ruggenprik (regionale verdoving) of een volledige narcose (algehele anesthesie). Als het kan wordt er meestal gekozen voor een ruggenprik. Bij een ruggenprik wordt alleen het onderste deel van je lichaam verdoofd.
De meeste vrouwen ervaren pijn in de onderbuik, onderrug en in de bovenbenen. Tijdens het persen kan ook je vagina pijn doen.
Er is niet een eenduidig antwoord te geven op de vraag of je baby pijn ervaart tijdens de bevalling. Onderzoek uit Zwitserland heeft wel uitgewezen dat tijdens een vaginale bevalling een baby meer stress ervaart dan bij een keizersnede. Maar of dit komt door fysieke pijn, en of dit er überhaupt is, is nog niet bewezen.
Meestal wordt de pijn erger als de ontsluiting toeneemt. De pijn is vooral onder in de buik aanwezig en voelt soms ook als rugpijn. Ook tijdens het persen kan de pijn verschillen. Sommige vrouwen vinden het prettig als ze mee mogen persen, bij andere doet persen juist het meeste pijn.
Ongeveer de helft (53 procent) van de vrouwen die hun bevalling als (heel) zwaar hebben ervaren, hebben gebruik gemaakt van een vorm van pijnbestrijding. Bij vrouwen die de bevalling niet of niet zo zwaar vonden, is dat ongeveer een kwart (24 procent).
Een veel voorkomende manier van pijnbestrijding tijdens een bevalling is de ruggenprik, welke zeer effectief is en op het moment van de meeste pijn wordt toegediend. Hoewel dit helemaal veilig is voor zowel moeder als kind, kiezen er toch steeds meer vrouwen voor om zonder pijnbestrijding te bevallen.
"Een vaginale geboorte is niet voor alle vrouwen geschikt. We moeten af van het automatisme van de vaginale bevalling", zegt kersvers hoogleraar gynaecologie Bas Veersema in "Nieuwe Feiten" op Radio 1. "Het lichaam van een vrouw is eigenlijk steeds minder geschikt geworden om een kind te baren".
Je kunt een trap in de ballen niet vergelijken met een bevalling. Toen bloggers van Asapscience het besloten uit te zoeken, kwamen ze er al snel achter dat er helemaal niet zoiets als een standaardmaat voor pijn bestaat.
Veel hangt ook af van je kindje zelf en de eventuele moeilijkheden tijdens de opname. Soms wordt gestreefd naar een gewicht van 2,5 kg alvorens een kindje naar huis mag gaan. Als de toestand van het kind het toelaat, wordt je kind soms tussentijds overgebracht naar een ziekenhuis dichter bij je woonplaats.
Ademhalen tijdens de bevalling
Bij scherpe weeën en wanneer je nog niet mag persen, start je met puffen (roosademhaling). Je ademt in één keer goed in door de neus en in twee keer uit door de mond, gevolgd door één lange uitademing waarmee je je longen leegmaakt.
'Ouderwets' persen:
Probeer zo lang mogelijk en zo hard mogelijk te drukken in de richting van je onderbuik en anus. Als je de lucht niet meer kan vasthouden, blaas je zachtjes uit en neem je vervolgens weer een hap lucht en herhaal je het hele proces. Tijdens een wee probeer je drie keer te persen.
Een lotusgeboorte, ook wel lotusbevalling genoemd: steeds vaker gehoord in het land. Maar wat is het eigenlijk? Het is de baby verbonden laten aan de placenta totdat de navelstreng vanzelf loslaat. Dit heeft bij ons 6 dagen geduurd, maar meestal laat de navelstreng wel wat eerder los – op dag 3,4 zo.
Een wee is een samentrekking van de baarmoederspier. Je kunt zo'n wee vergelijken met een golf die aanspoelt op het strand. In het begin voel je de pijngolf aan komen rollen. Net voor de golf omslaat, is de pijn het hevigst.
Uitscheuren houdt dus in dat er een scheurtje/ruptuur ontstaat tijdens de bevalling. Meestal is dit onschuldig, maar het kan ook erg vervelend en pijnlijk zijn.
Veel vrouwen vinden het een opluchting als ze mogen persen.
Eindelijk kun je iets met de pijn en kun je actief deelnemen aan het proces. De uitdrijving duurt bij een eerste kind gemiddeld 1 tot 1 ½ uur. Bij een tweede of volgend kind is de uitdrijving vaak aanmerkelijk korter, ongeveer een ½ uur.
De complicaties ,(zie effecten van de ruggenprik) het op voorhand al medisch maken van een gezonde bevalling en de sterk verhoogde kosten, zorgen ervoor dat we in Nederland terughoudend zijn ten opzichte van het geven van een ruggenprik zonder medische indicatie.
"Bij vrouwen wordt de pijn veroorzaakt door het samentrekken van de baarmoeder, mannen hebben geen baarmoeder dus die kunnen dat gevoel nooit hebben. Misschien ervaren ze darmkrampen of elektrische prikkels? Het blijft in elk geval appels met peren vergelijken."
Bijna alle vrouwen ervaren een bevalling als pijnlijk. Toch is pijn bij de bevalling een normaal iets. De pijn tijdens de bevalling neemt meestal toe als de ontsluiting vordering laat zien. Het is in deze fase vaak te voelen in de onderbuik, de onderrug of soms richting de bovenbenen.
De fysiotherapeut helpt u om rustig in beweging te komen én te blijven. In veel gevallen zal de arts ook een pijnstiller voorschrijven. Omdat paracetamol vaak goed werkt, is dat de eerste keus. Vermindert paracetamol de pijn onvoldoende, dan krijgt u een sterkere pijnstiller.
De Pijnpoli beoordeelt en behandelt patiënten met pijnklachten die langere tijd bestaan, de zogenoemde chronische pijnklachten. Op de Pijnpoli werken meerdere anesthesioloog-pijnspecialisten en een verpleegkundig specialist.
In twintig jaar is het aantal doodgeboren baby's in Nederland flink afgenomen, blijkt uit cijfers van Unicef. In het jaar 2000 werden per duizend geboortes 5.2 baby's dood geboren. In 2019 waren dat er 2.3, een daling van 55 procent.
Voor het kind is een keizersnede niet beter of slechter dan een vaginale bevalling. Een keizersnede brengt voor de moeder risico's met zich mee, zoals bloedingen, wondinfecties en problemen bij een volgende bevalling. De meeste vrouwen krijgen een ruggenprik. De operatie duurt ongeveer 30-45 minuten.
De buik na de bevalling
In de dagen na de geboorte is de baarmoeder nog even groot als na 4/5 maanden zwangerschap. Pas 15 tot 30 dagen later zal ze weer haar “normale” omvang aannemen. De huid van de buik is 9 maanden uitgerekt geweest en er kunnen striemen aanwezig zijn.