Hoewel de vruchten nog prima te eten zijn zien ze er niet smakelijk uit in hun donkere schil. De banaantjes zijn niet overrijp en ze zijn niet smossig. Prima van consistentie, goed van smaak, maar niet appetijtelijk om te zien.
Weggooien hoeft helemaal niet: je kunt bananen met bruine vlekken nog prima eten. Sterker nog: er zit een voordeel aan. Het zou namelijk goed zijn voor je immuunsysteem. In bananen met vlekken zitten namelijk meer antioxidanten.
Een bruine banaan is inderdaad nog prima eetbaar. Gevlekt zijn ze zelfs gezonder, omdat er meer antioxidanten in zitten dan in groene, onrijpe stukken fruit. Hoe rijper de banaan, hoe zoeter hij smaakt. Dit komt doordat enzymen het zetmeel omzetten in suikers.
Toch houdt iedereen weleens bruine, rottende bananen over, maar volgens tipsenweetjes.nl is weggooien dan helemaal niet nodig. Wie zijn banaan eerst een uur in een zak met rijst legt en het fruitstuk daarna een tijdje föhnt, zou weer een frisse, gele banaan hebben.
Bananen kunnen dus bruin worden door druk van buitenaf. De wetenschappelijke verklaring hiervoor is, simpel uitgelegd: een banaan bevat bepaalde enzymen, die elk in hun eigen compartiment zitten. Wanneer de banaan beschadigd geraakt, gaan de cellen stuk en gaat de inhoud van beide compartimenten zich mengen.
Bananen zijn gevoelig voor koudebederf. Bewaar ze op een droge, koele, donkere plek, maar niet in de koelkast. Veel ander fruit, zoals appels en peren, rijpt of bederft sneller als je het bij bananen bewaart. Bananen kun je langer goed houden door de bovenkant van een tros in te wikkelen met vershoudfolie.
In de koelkast: Ja, wie bananen op de goede manier wil bewaren, kan ze rustig in de koelkast leggen. Dat moeten dan wel rijpe vruchten zijn omdat ze in zo'n koele omgeving niet meer verder rijpen.
Rijpere bananen bevatten veel meer suiker dan jonge (net rijpe) bananen. Dat komt omdat bepaalde enzymen het zetmeel in de banaan omzetten in fruitsuiker. Wil je zo min mogelijk suiker eten, dan is een net rijpe banaan dus de beste optie.
Schil bananen, en snijd ze in stukken of plakjes. Je kunt ze ook heel invriezen. Vries ze in in een bakje of zakje. Bananen verliezen na het invriezen wel wat smaak.
Op de fruitschaal kan dit tussen de 3 en 7 dagen. Als je deze tijd uit wil rekken, kan je de bovenkant van de banaan/trots bananen inpakken met vershoudfolie.
Zijn groene bananen goed voor je? Ja – groene bananen hebben grote gezondheidsvoordelen! Ze zijn een betere bron van vezels dan gele bananen, die kunnen helpen bij het behouden van een gezonde darm. Ze hebben ook minder suiker en hebben in dit groene stadium de maximale hoeveelheid vitamines en mineralen.
Staan bananen in de Schijf van Vijf? Banaan staat net als andere fruitsoorten in de Schijf van Vijf. Voor volwassenen geldt het advies om minimaal 2 porties fruit per dag te eten. Als je steeds andere fruitsoorten kiest krijg je alle voedingsstoffen binnen die je nodig hebt.
Nu denk je misschien: zetmeel, daar word je toch dik van? Maar het zetmeel in onrijpe bananen kan niet door je darmen worden verteerd (het wordt daarom ook wel 'resistent zetmeel' genoemd), waardoor het hetzelfde gezonde effect heeft als de voedingsvezels in bijvoorbeeld volkorenbrood en groenten.
Sommige mensen denken dat bananen verstopping in de darm zouden veroorzaken. Dit is onjuist; bananen zijn vezelrijk fruit en, in combinatie met voldoende vocht, gaan ze juist verstopping tegen. Ook bevatten ze belangrijke vitamines, mineralen en sporenelementen en geen vet.
Zoals iedereen wel weet: wanneer een banaan rijper wordt, ontwikkelen er zich donkere plekken op de schil van de banaan en wordt de schil bruin. Veel mensen verkiezen bananen die dit stadium nog niet bereikt hebben, omdat de bananen dan te zoet zijn en de slappe textuur onaangenaam kan zijn.
Sterker nog, ook bij natuurlijke processen komt deze hoeveelheid vrij.” Wanneer fruit bijvoorbeeld heel erg rijp is, ontstaat er een klein beetje alcohol door het gisten. Zo kan in vruchtensap 0,5 procent zitten en in een rijpe banaan 0,1 procent.
Het klinkt niet direct heel aantrekkelijk, maar de schil van een biologische banaan blijk je dus prima te kunnen eten. Je kunt vrijwel alle soorten fruit met schil en al opeten. Het is zelfs gezond om ook de schil van een banaan op te eten. Een bananenschil bevat namelijk veel vitamine B6, B12, magnesium en kalium.
Stukjes banaan kun je ongeveer 4 maanden in de vriezer bewaren. Gepureerde banaan blijft ook ongeveer 4 maanden houdbaar. Ongepelde bananen zijn minder lang houdbaar, namelijk zo'n 2 maanden.
Veel fruit kun je invriezen, maar er zijn enkele fruitsoorten waarbij invriezen niet heel geschikt is. Dit heeft onder andere te maken met het vochtgehalte in het fruit. Enkele soorten fruit die niet zo eenvoudig in zijn te vriezen, zijn: granaatappel, sinaasappels, mandarijnen en passievrucht.
Met groene banaan wordt in dit geval bedoeld: de onrijpe gele banaan die normaliter als snackfruit wordt ingenomen. Een onrijpe banaan kan vrij droog smaken. Groene bananen hebben medicinale waarde voor mensen met diabetes mellitus type 2. Daarnaast hebben ze geneeskrachtige eigenschappen bij een maagzweer.
Maar het karakter van een banaan verandert naarmate hij rijpt; bananen worden groen geoogst en beginnen te rijpen zodra hun stengel van de plant wordt gesneden. Elke fase in de rijping past weer perfect bij een bepaald gerecht of de juiste techniek.
Bananen bevatten in vergelijking met andere fruitsoorten meer calorieën en weinig vitamine C. Daarentegen bevatten bananen wel heel veel andere gezonde voedingstoffen, zoals vezels, vitamine B6 en kalium. Dat bananen meer calorieën bevatten, maakt het niet meteen een ongezonde keuze.
Door het fruit te besprenkelen met wat citroen-, limoen- of sinaasappelsap. De enzymen in het fruit die voor de verkleuring zorgen, werken namelijk minder goed in zuur. Ook vitamine C gaat verkleuring tegen.
Het is het beste om bananen op kamertemperatuur te houden tot ze rijp zijn, maar je kunt ze in de koelkast of de vriezer gooien om het rijpen en bruin worden te vertragen. Dit geldt vooral als je een overgebleven banaan hebt: wikkel hem in, dit keer om oxidatie te voorkomen en mik in de koelkast.