De diagnose wordt gesteld door het vinden van eitjes of wormen in de stoelgang, de urine of het bloed. In een bloedonderzoek kunnen ook de afweerstoffen tegen de worm worden bepaald. Op een echografie of een scan zijn soms cysten zichtbaar in de weefsels, maar meestal is dit een toevallige vondst.
Wormen geven zelden klachten. Soms voelt u jeuk rond de anus of vagina. Heel soms kunt u buikpijn krijgen. Maar meestal merkt u niets.
Soms laten stukjes spontaan los en verlaten ze zelf de darm. De meest voorkomende soorten in onze contreien zijn de runderlintworm (Taenia saginata), overgebracht door besmet rundsvlees, en de varkenslintworm (Taenia solium) die via besmet varkensvlees wordt overgedragen. De meeste lintwormen besmetten enkel de darm.
In uw darmen kunt u wormen hebben. Soms ziet u dunne, witte draadjes in uw poep, ondergoed of beddengoed. Vaak met jeuk. Dit zijn wormpjes (aarsmaden).
Een lintworm wordt vrijwel altijd opgemerkt doordat men kleine witgele stukjes in de ontlasting aantreft. Deze stukjes zijn afgebroken segmenten van de achterkant van de lintworm. Meestal zijn ze één tot drie centimeter lang. Een lintworm kan (vage) buikpijn veroorzaken.
Wormpjes komen veel voor, vooral bij kinderen. Soms ziet u de wormpjes in de poep bewegen. Wormpjes zijn heel besmettelijk, maar kunnen geen kwaad. Bij goede hygiëne verdwijnen de wormpjes vanzelf, meestal binnen 6 weken.
Als je de kans op een lintworm aanzienlijk wilt verkleinen, let je het best op het voedsel dat je eet. Zorg er dus altijd voor dat je enkel goed doorbakken vlees eet. Ook laat je vlees, vis of viseieren minstens 24 uur bij -18°C in de diepvriezer liggen voordat je ze rauw eet.
De periode tussen het eten van besmet vlees en het volwassen worden van de lintworm (die weer nieuwe proglottiden gaat uitscheiden) duurt ruim twee maanden. Het gevaar voor de mens wordt vooral gevormd door T. solium.
De aarsmade (bleekgeel/wit van kleur) is een kleine worm (0,5-1 cm) die vaak bij kinderen voorkomt. De wormen houden zich op in het onderste deel van de dunne darm en bij de blinde darm. Ze hebben een levensduur van circa acht weken en zijn kommavormig.
Wormen bij mensen ontstaan door besmetting van dier op dier, dieren op mensen of andersom, of mens op mens. Bekende symptomen zijn buikpijn, misselijkheid, diarree of jeuk rond de anus. De behandeling van wormen bestaat uit antiwormmiddelen (medicijnen) en hygiëne-adviezen.
Een infectie die is veroorzaakt door een parasiet, wordt behandeld met een parasietdodend middel. Deze middelen verhinderen de aanmaak van eiwitten door de parasiet. Zonder eiwitten kan de parasiet niet groeien en sterft deze af. Voorbeelden zijn atovaquon, clindamycine en metronidazol.
In het ziekenhuis van de Indische hoofdstad New Dehli trokken de artsen uiteindelijk een lintworm van maar liefst 182 centimeter uit zijn maag. De 48-jarige man liet zijn dikke darm onderzoeken, omdat hij “al een maand of twee een beetje pijn had in zijn buik”.
Hygiëne is belangrijk: handen wassen, nagels kort knippen, elke dag schone handdoek en ondergoed. Bij goede hygiëne verdwijnen wormpjes meestal vanzelf binnen 6 weken. U kunt wormpjes ook zelf behandelen met mebendazol van de apotheek of drogist.
Voor velen onder ons lijkt het een ware nachtmerrie om een lintworm te hebben. Het geeft iedereen natuurlijk een ongemakkelijk gevoel om met een worm in je darmen te leven. De wormen komen ons lichaam voornamelijk binnen via rauw of onvoldoende gebakken vlees dat besmet is met de eitjes van de lintworm.
Lintwormen via rauw vlees
Ze kunnen zeer klein zijn (1,2 mm) maar ook heel groot (tot 5 meter). De proglottiden van deze lintwormen bewegen meestal niet en verlaten samen met de ontlasting het lichaam. Een aantal van deze lintwormen is mogelijk gevaarlijk voor de mens.
De eitjes van de spoelworm zitten in varkens- of mensenpoep. Via besmette grond of groente komen de eitjes in uw mond. Was uw handen extra goed als u met uw handen in de grond heeft gezeten.
Olie: De worm haalt door zijn huid adem. Door olie gaat zijn huid dicht zitten en kan hij niet meer ademhalen. Vlees, vis, zuivel: Gaan te snel rotten voordat de wormen de kans hebben om het te eten. Dit afval trekt ook vliegen en maden aan in je wormenbak.
In de darm vormt de parasiet zich weer om tot een cyste. De cysten worden daarna met de ontlasting uitgescheiden. Zo kan opnieuw een infectie optreden. Een infectie met Giardia lamblia komt op elke leeftijd voor maar vooral bij kinderen tussen de 5 en 14 jaar.
Mebendazol doodt wormen, wormeieren en larven, doordat het de opname van voedingsstoffen verhindert. Het is te gebruiken bij verschillende worminfecties, zoals aarsmaden, spoelworm, zweepworm, mijnworm en (varkens)lintworm. Ook is het te gebruiken bij sommige andere worminfecties die vooral in de tropen voorkomen.
Klachten en symptomen bij aarsmaden
Aarsmaden zijn ongevaarlijk maar kunnen vervelende klachten veroorzaken. Kenmerkend is dat 's nachts jeukklachten ontstaan bij de anus in de bilspleet en soms bij de schaamlippen. Daarnaast kan (vage) buikpijn en soms misselijkheid voorkomen.
De wormpjes worden behandeld met een wormdodend middel, meestal mebendazol (Vermox®). Dit geneesmiddel is enkel efficiënt tegen de volwassen wormen, en niet tegen de eitjes. Om ook de wormen te doden die na de eerste behandeling nog uit de eitjes zijn gekomen, wordt de behandeling na 2 weken herhaald.
Hoe lang duurt het voordat dit medicijn werkt? Eén kuur is meestal voldoende om alle wormen te doden. In de weken na de kuur ziet u nog regelmatig dode wormen in de ontlasting van uw kind. Als er 2 weken na de herhaalde kuur nog wormen in de ontlasting zitten, overleg dan met de arts.