Uw huisarts kan in één of meer gesprekken herkennen of u een burn-out heeft. Ook informatie van uw partner of familie is hierbij nuttig. Soms geeft de huisarts u een vragenlijst. Dit helpt mee om vast te stellen of u een burn-out heeft.
Raadpleeg je huisarts bij symptomen van burn-out. Die zal je bevragen over je werkomstandigheden, je lichamelijke klachten en je gemoedstoestand. Op basis van je verhaal zal je huisarts je behandelen en/of verwijzen. De behandeling kan bestaan uit stressmanagement, medicatie of psychotherapie.
Bij een burn-out zul je verschillende spanningsklachten herkennen, zoals extreme vermoeidheid, slaapproblemen en concentratieproblemen. Ook kun je minder hebben. Je kunt prikkelbaar zijn, gemakkelijk huilen, veel piekeren en een gejaagd gevoel hebben of slecht tegen drukte en lawaai kunnen.
Zeg ook vaker 'nee' tegen taken of activiteiten die geen prioriteit hebben. Zorg er wel voor dat u voldoende activiteiten onderneemt die u ontspanning geven. Schrap dit niet om alsnog met de hoge druk om te kunnen gaan. Over de oorzaken te praten met uw praktijkondersteuner of uw psycholoog.
Zowel werkgever als werknemer hebben een probleem als zij bij burn-out willen komen tot een ontslag. Zolang de werknemer ziek is, geldt het wettelijk opzegverbod (art. 7:670 lid 1 BW). Als een werknemer toch meewerkt aan zijn ontslag of tijdens burn-out zelf ontslag neemt, loopt hij zijn rechten op een uitkering mis.
De kleinste taken zijn al te veel gevraagd en dat kan zorgen voor gevoelens van falen. Als je een burn-out hebt, dan heb je vaak ook veel klachten die voorkomen bij een depressie. Zo voel je je vaak somber, lusteloos en heb je last van schuldgevoelens. De ziektebeelden zijn moeilijk van elkaar te onderscheiden.
De meeste mensen beginnen na een burn-out eerst voorzichtig met het opbouwen van uren. Denk bijvoorbeeld in in het begin aan twee dagen per week twee uur werken. Meestal worden de uren per twee tot drie weken uitgebreid.
De eerste herstelfase duurt gemiddeld 3 weken, de tweede 3 tot 6 weken en de derde 6 weken. In totaal ben je dus al snel 12 tot 15 weken bezig om te herstellen. Belangrijk om op te merken is dat de totale herstelduur per persoon sterk kan verschillen.
Wanneer het je opvalt dat iemand zich anders gedraagt, kunnen de volgende verschijnselen een signaal zijn van een burn-out: verslonzing van zichzelf of van het werk. gebrek aan humor, creativiteit, solidariteit en flexibiliteit. contact via de mail in plaats van fysiek of telefonisch te laat komen en vroeg weggaan.
Burn-out en depressie zijn totaal verschillend
De symptomen van burn-out zijn: lichamelijke en geestelijke uitputting. Bij depressie is dat uitzichtloosheid, suïcidale gedachten, het leven letterlijk minder kleurrijk zien, het gevoel dat een zwarte deken over je heen ligt.
De gemiddelde leeftijd waarop mensen een burn-out krijgen is gekelderd van 50 naar 32 jaar. Wat is er gebeurd met de jongeren van nu? 30 is het nieuwe 20, wordt wel eens gezegd. Maar als het om carrières gaat, lijkt 30 het nieuwe 50 te zijn.
Je loon wordt – zolang je in dienst bent – doorbetaald door je werkgever. De ziektewet duurt maximaal 104 weken. Dit wil zeggen dat je twee jaar 'de tijd' hebt om beter te worden en te re-integreren op het werk.
Vertel uw huisarts waar u last van heeft. U bespreekt samen uw situatie, bijvoorbeeld wat u zelf kunt doen en welke behandeling of zorg mogelijk is in uw situatie. Stel vragen. Vragen die kunnen helpen zijn de 3 goede vragen, bijvoorbeeld 'wat zijn de voordelen en nadelen van een behandeling?'
Een burn-out is een overbelast stress systeem, waardoor je hormoonhuishouding uit balans raakt. Je lijf en geest worden letterlijk stilgezet. Bij iedereen uit zich dit anders. Je kan niet meer, zelfs opstaan kan al teveel moeite kosten.
Herstel in eigen of ander werk
Anders dan je misschien zou verwachten kunnen mensen met een burnout vaak beter wel gedeeltelijk aan het werk blijven. Wanneer zij elke dag iets nuttigs, iets ontspannends en iets gezelligs doen is de kans het grootst dat zij zichzelf hervinden en in het herstel gaan geloven.
Extreme vermoeidheid
Als je een burn-out hebt, dan ben je fysiek, psychisch en emotioneel uitgeput. Je voelt je leeg, 'opgebrand' en extreem vermoeid. Zo'n extreme vermoeidheid gaat niet weg als je uitrust, na een goede nachtrust of zelfs na een vakantie.
Houd dagelijks een lange siësta. Liefst van 90 minuten of langer. Ga lekker liggen, probeer je te ontspannen en doe je ogen dicht. Als je niet kunt slapen: rusten is ook goed.
Dit verschilt enorm per persoon. Gemiddeld kost herstel na een overspanning zo'n 3 maanden. Herstellen van een burn-out duurt langer: Reken op ergens tussen de 3 maanden en een jaar.
De gemiddelde hersteltijd ligt tussen de 3 maanden en een jaar. Maar sommigen hebben nog meer tijd nodig. Er zijn ook externe factoren, zoals jonge kinderen of veel sociale verplichtingen die je tijdens het herstelproces kunnen uitputten waardoor je herstel langer duurt.
Iemand met burn-out klachten heeft last van de volgende drie kenmerken: Spanningsklachten, zoals: lichamelijke vermoeidheid, concentratieproblemen, geheugenproblemen, onrustig slapen, piekeren en/of een gejaagd gevoel. Verliezen van grip op de situatie en een gevoel van machteloosheid.
Het verschil tussen overspannen zijn en een burn-out hebben, is dat overspannenheid omkeerbaar is. Dat betekent dat als je de oorzaak van de stress wegneemt, je snel weer herstelt. Dit geldt niet voor een burn-out. Iemand met een burn-out moet doorgaans een lange tijd stoppen met werken om volledig te herstellen.
Noradrenaline vertraagt je spijsvertering. Dit kan zorgen voor pijn in je maag en darmen. Het kan ook een opgezette buik verklaren en zorgen voor weinig eetlust.
Te lang te veel stress, of spanning, zorgt ervoor dat je hersenen minder goed functioneren. Hierdoor kun je bijvoorbeeld vaker dingen gaan vergeten, snel afgeleid zijn en gevoeliger zijn voor negatieve emoties. Dit is te voorkomen door je hersenen voldoende rustmomenten te geven.