Op zich hoeven mensen niet verplicht een beroep te doen op de notaris om de zorgvolmacht op te stellen, maar het is sterk aangewezen om dat wel te doen. Daar zijn verschillende redenen voor. Op de eerste plaats is de notaris het best geplaatst om iemand bij te staan en te adviseren over de omvang van de zorgvolmacht.
Je mag een volmacht zelf opstellen of je laten bijstaan door een notaris. Zowel jij als je volmachthouder(s) moeten het document ondertekenen. De overeenkomst is pas geldig na registratie.
De kostprijs bedraagt 400 à 500 euro. Die omvat hoofdzakelijk de registratierechten en het ereloon van de notaris. Het aantal lasthebbers daarentegen heeft geen enkele invloed op de kostprijs van dit mandaat.
Zolang de lastgever wilsbekwaam is, mag hij of zij de zorgvolmacht wijzigen of herroepen. Een zorgvolmacht kan zowel in een onderhandse als in een authentieke akte (notariële akte) opgesteld worden, maar in elk geval moet de lastgever de zorgvolmacht schriftelijk opstellen. Een 'mondelinge' zorgvolmacht kan dus niet.
Je kunt best in de zorgvolmacht opnemen wie de taken overneemt als de lasthebber komt te overlijden of zelf wilsonbekwaam wordt. Ook een beslissing van de vrederechter kan een einde maken aan de lastgeving. De lastgeving wordt dan vervangen door een gerechtelijke beschermingsmaatregel (zie infofiche).
Jij én je volmachthouder(s) moeten het document ondertekenen. Opgelet: de volmacht zal enkel uitwerking hebben als je ze hebt laten registreren via het vredegerecht vóórdat je wilsonbekwaam bent.
De zorgvolmacht is in principe van onbepaalde duur. Wees ook duidelijk over de bevoegdheden van uw lasthebber.
Een persoon die een zorgvolmacht wil opstellen moet beseffen welke beslissingen hij of zij aan het maken is. Hij of zij moet met andere woorden nog “wilsbekwaam” zijn op het moment dat de zorgvolmacht wordt opgesteld.
Bij een rekening met meerdere titularissen moeten alle titularissen hun akkoord geven om een specifieke volmacht te geven, zowel aan elkaar als aan een derde. Maar om die volmacht weer in te trekken, volstaat de handtekening van één titularis.
Een zorgvolmacht is een volmacht die een bekwaam persoon (lastgever) verleent aan een andere persoon (lasthebber) om, met het oog op een latere periode van handelingsonbekwaamheid, die persoon toe te laten welbepaalde handelingen te stellen met betrekking tot zijn vermogen.
Met de zorgvolmacht kan proactief toestemming gegeven worden aan één of meerdere personen om de persoonlijke belangen te behartigen en/of het vermogen te beheren op het moment dat de lastgever wilsonbekwaam is geworden.
Indien u geen zorgvolmacht hebt opgemaakt en u plots niet meer in staat bent uw vermogen te beheren, zal de rechter een voorlopig bewindvoerder aanduiden. Hij of zij krijgt dan de taak om het vermogen te beheren. Bij elke ingrijpende handeling moet dan wel goedkeuring gevraagd worden aan de rechter.
Een medische volmacht is de verklaring waarbij je iemand de bevoegdheid geeft om namens jou te beslissen over medische zaken. Ook wel zorgvolmacht of medische behandelingsvolmacht.
Voor de ondertekening van het compromis kun je een onderhandse volmacht geven. Je geeft iemand op papier de opdracht om het pand in jouw naam te verkopen tegen een bepaalde prijs en het voorschot te ontvangen. Jijzelf en de persoon die de volmacht krijgt, ondertekenen het document en daarmee is de kous af.
Waar in een 'gewoon' testament vastgelegd wordt hoe uw bezittingen verdeeld worden onder uw erfgenamen, regelt een ZorgTestament dat wat betreft uw zorgbehoevende dierbare. In een zorgtestament legt u vast hoe de zorg vorm moet krijgen en wie daar bij betrokken zijn, die zorg verlenen.
De zorgvolmacht kan net zoals de volmacht op elk moment worden herroepen door de lastgever. De zorgvolmachthebber kan op elk moment een einde maken aan de opdracht. Herroeping door de lastgever en opzegging door de lasthebber dienen evenwel geregistreerd. Motivering van opzegging of herroeping is niet vereist.
Als u iemand wilt machtigen die na overlijden (een executeur) de bankzaken kan regelen dan zal dit vastgelegd moeten worden in een testament. Deze persoon kan geen bankzaken vóór het overlijden regelen. Om toegang tot de bankrekening te krijgen heeft de executeur een verklaring van executele nodig.
Het is slim iemand een volmacht te geven om de lopende zaken te regelen. Dat kan een erfgenaam zijn, maar ook iemand die onafhankelijk is, bijvoorbeeld de notaris. De notaris legt in een verklaring van erfrecht vast wie de gevol machtigde is. Meld zo snel mogelijk het overlijden bij de bank van de overledene.
Heeft u iemand online gemachtigd voor uw rekening? Dan mag de gemachtigde ook alleen online uw bankzaken regelen. De gemachtigde mag bijvoorbeeld niet namens u papieren overschrijvingsformulieren of acceptgiro's ondertekenen.
U kan zelf uw zorgvolmacht intrekken. Ook dat moet u laten registeren in het Centraal Register van de Lastgevingsovereenkomsten. Uw overlijden, als lastgever, beëindigt de volmacht, maar ook als de lasthebber overlijdt of hij/zij zelf wilsonbekwaam wordt, eindigt de volmacht.
Uw zorgvolmacht. De buitengerechtelijke bescherming is een maatregel zonder tussenkomst van de rechter, bedoeld voor de wilsbekwame meerderjarige of ontvoogde minderjarige persoon die moeilijkheden ondervindt met het beheer van zijn vermogen.
Heb je veiligheidshalve een zorgmandaat gegeven aan een familielid, dan zal deze volmacht uitwerking hebben vanaf het moment van de wilsonbekwaamheid (vanaf de coma). Word je naderhand weer wilsbekwaam (omdat je uit coma ontwaakt), dan zal de volmacht van rechtswege eindigen.
Een volmacht is de bevoegdheid die een volmachtgever verleent aan een ander, de gevolmachtigde, om in zijn naam rechtshandelingen te verrichten (zie ook art 3:60 BW). De gevolmachtigde “valt er als het ware tussenuit”. Een volmacht wordt ook wel “machtiging” genoemd; de gevolmachtigde heet dan “gemachtigde“.
Het verschil tussen lastgeving en volmacht is dat er bij lastgeving een verplichting bestaat om rechtshandelingen te verrichten, en dat er bij een volmacht een bevoegdheid bestaat om rechtshandelingen te verrichten.
Doorgaans wordt de huwelijkspartner of samenwonende partner aangeduid als lasthebber. Kinderen worden vaak als opvolgende lasthebbers aangesteld. De lasthebber hoeft geen familielid te zijn, u kan ook een 'derde' aanstellen, bijvoorbeeld een advocaat.