Als de vader het DNA-onderzoek weigert, kan de rechter het DNA-onderzoek bij hem afdwingen. Met de vaderschapstest, of anders gezegd: de vaststelling van het vaderschap bij de rechtbank, kun je de wettelijke band laten bepalen tussen de biologische vader en het kind.
Als de moeder niet vrijwillig meewerkt aan de afname van de DNA-test bij het kind, kan de DNA-test afgedwongen worden door middel van een procedure die gevoerd wordt voor de bevoegde familierechter. Indien hij dit opportuun acht, zal de rechter een geneesheer aanduiden die de DNA-test uitvoert.
Het is niet mogelijk om iemand te dwingen DNA af te staan voor onderzoek. Een kind heeft echter ook het recht om te weten wie zijn of haar echte vader is en om te weten van wie het afstamt.
Bij een vaderschapstest kan worden vastgesteld of iemand de echte (biologische) vader is van een kind. Bij deze test wordt het DNA-materiaal van de vermoedelijke vader en het DNA-materiaal van het kind geanalyseerd en met elkaar vergeleken. Met de uitslag van de test wordt het vaderschap aangetoond of uitgesloten.
Als de moeder weigert om mee te werken aan een DNA-onderzoek, kan de rechter desgevraagd bepalen dat de moeder medewerking moet verlenen en daar een dwangsom aan verbinden. Daarnaast kan de rechter uit de weigering om mee te werken aan een DNA-onderzoek de gevolgtrekkingen verbinden die hij gerade acht.
Juridisch gezien hebben zowel de biologische vader als de juridische vader (na erkenning) recht op omgang met het kind. Ook als je als biologische vader het kind niet hebt erkend heb je recht op omgang. Dit is wettelijk vastgelegd. De omgang van de ouders met het kind wordt doorgaans vastgelegd in een ouderschapsplan.
In artikel 8 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens staat het begrip family life omschreven. Het houdt in dat iedereen die in een nauwe betrekking staat tot het kind, recht heeft op omgang. Dit geldt dus ook voor de biologische vader, zelfs als erkenning niet heeft plaatsgevonden.
Het blijft een taboe." De schattingen lopen uiteen, weet Brons, maar 2 tot 10 procent van de kinderen hebben een vader die niet hun biologische vader is. Vaders die een vaderschapstest laten doen, vinden dat hun partner raar gedrag vertoont of vinden dat hun kind niet op hen lijkt.
Betrouwbaarheid vaderschapstest
DNA-testen via een gerenommeerd bedrijf zijn 99,9% betrouwbaar. Ook wanneer je zelf de test thuis doet, geldt deze betrouwbaarheid. Op internet zijn echter ontzettend veel aanbieders van DNA-testen te vinden.
Of je hebt een donorvader of je bent geadopteerd en je wilt weten wie je biologische vader en/of moeder is of zijn. Of je biologisch familie van elkaar bent, kun je alleen weten door DNA-onderzoek te laten doen. Dit noem je een verwantschapstest.
Als een vader zijn kind (nog) niet heeft erkend, maar wel betrokken is bij de verzorging en opvoeding, kan hij aanspraak maken op bepaalde rechten, zoals het recht op contact met zijn kind. Er is in dat geval namelijk sprake van “family life”. Dit is vastgelegd in het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens.
De vader kan door de moeder niet verplicht worden het kind te erkennen. Wel kan zij gerechtelijk laten vaststellen wie de verwekker is, aan de hand van DNA test. De rechter kan een DNA test bevelen, in het belang van het kind. In zoverre moet de vader dus een inbreuk dulden op zijn integriteit.
Als de vader het kind niet wil erkennen, dan komt de vraag aan de orde of hij mee wil werken aan een DNA-test. Het antwoord hierop luidt meestal negatief. In het civiele recht kan iemand niet worden gedwongen om tegen zijn wil mee te werken aan een DNA-test.
De erkenning van een kind door de biologische vader kunt u niet ongedaan maken. Is de erkenner niet de biologische vader van het kind? Dan kan de rechter de erkenning soms terugdraaien. De moeder, vader of het kind vraagt dan om vernietiging van de erkenning.
Ja, je kunt erkenning door de biologisch vader weigeren, echter hiermee trigger je naar alle waarschijnlijkheid een juridische strijd. Voordat je erkenning weigert, is het van belang dat je goed doordenkt op basis waarvan je dit doet. Emotionele weestand is namelijk onvoldoende.
Erkennen kind
Wilt u juridisch ouder worden van een kind door erkenning? Als de moeder (en het kind van 12 jaar of ouder) geen toestemming geeft, kunt u de rechter vragen om vervangende toestemming te verlenen. U kunt de rechter ook vragen om een eerdere erkenning ongedaan te maken.
Een van de aanbieders geeft aan dat bij het onderzoeken van 25 locaties er een betrouwbaarheid is van 99,9999 procent." Als je wil weten of je broer wel echt je broer is of je vader wel echt je vader, dan kun je een verwantschapstest doen.
Meestal kost zo'n DNA-test tussen de €50 en de €200. Maar let op: soms komen hier ook nog abonnementskosten bij, die kunnen variëren van €80 tot wel €350 per jaar. Naast de DNA-tests die je zelf thuis kunt uitvoeren, bestaat er ook DNA-onderzoek naar erfelijke aandoeningen dat wordt uitgevoerd door klinische genetici.
Het DNA-onderzoek is een deskundigen-onderzoek. In het kort betekent dit dat beide partijen in principe de helft van de kosten betalen, tenzij de rechter anders beslist.
Over vaderschap gaan meest wilde verhalen rond. Tien, twintig of zelfs dertig procent van alle kinderen zou een 'bastaardkind' zijn. Uit onderzoek van de Universiteit Leuven blijkt nu dat dit percentage veel lager ligt, namelijk op maar op één procent. Het is niet de eerste keer dat deze hardnekkige mythe weerlegd is.
Alles bij elkaar bleek het percentage buitenechtelijke kinderen vrij laag: 1,6 procent per generatie. Dat impliceert echter alsnog dat er tegenwoordig enorm veel mensen zijn met een andere biologische vader dan ze denken.
Bij een DNA-vaderschapsonderzoek toont Verilabs met een zekerheidspercentage van meer dan 99,99% aan of een man de biologische vader van een kind is. Indien een man zeker NIET de biologische vader is, weten we dat 100% zeker. Aan het onderzoek dienen minimaal vader en kind mee te testen.
Gezag andere ouder stoppen
De rechter stopt het gezamenlijk gezag alleen als het in het belang is van het kind. De rechter bepaalt ook wie van u het gezag dan krijgt. Heeft u meer kinderen, dan bepaalt de rechter voor ieder kind apart wie het ouderlijk gezag krijgt.
Recht op omgang met je kind is dus een wettelijk recht voor vaders. De wet geeft aan dat alleen in uitzonderlijke gevallen dit recht van vader op een omgangsregeling kan komen te vervallen. Moeder kan niet zomaar een omgangsregeling van vader weigeren en het kind weghouden bij vader.
Omvang omgangsregeling in de praktijk
Anders dan eens wordt gedacht, bestaat er in de praktijk in principe geen 'minimale omgangsregeling'. Dit komt omdat de omvang van de omgang afhangt van alle omstandigheden van het geval.