Een beetje te veel ijzer is niet erg, want uw lichaam kan het ijzer opslaan. Vooral in uw lever. Het is niet goed als er steeds maar ijzer bij blijft komen.Dat kan uw organen beschadigen, bijvoorbeeld uw lever, alvleesklier, hart en gewrichten.
Te veel ijzer in de lever kan leiden tot een vergrote lever, leverfalen, leverkanker of levercirrose (littekenweefsel in de lever). Een teveel aan ijzer in het hart kan een onregelmatige hartslag en hartfalen veroorzaken. Bij ijzerstapeling in de alvleesklier is er kans op diabetes.
Te veel ijzer kan schadelijk zijn voor de lever. Hierdoor neemt mogelijk de kans op leverkanker, hart- en vaatziekten en diabetes type 2 toe. Bij het slikken van meer dan 45 milligram ijzer per dag, kunnen acute maagdarmproblemen optreden zoals misselijkheid, overgeven en diarree.
Voor mannen is een ijzerwaarde tussen de 14 en 35 micromol per liter normaal, voor vrouwen is het normaal om tussen de 10 en 25 micromol per liter ijzer in het bloed te hebben.
Op zoek naar écht ijzerrijk fruit? Ga dan voor gedroogd fruit: dadels, vijgen en rozijnen. Maar ook vers fruit kan veel ijzer bevatten: watermeloen, zwarte bessen, abrikozen, perziken en pruimen.
Loop je het risico op een laag ijzergehalte dan moet je oppassen met (groene) thee. Thee remt namelijk de opname van ijzer uit de voeding of uit supplementen. In vergelijking met gewone thee heeft rooibos minder nadelig effect op de opname.
In de meeste voedingsmiddelen komt ijzer voor, maar ze bevatten niet allemaal evenveel ijzer. Varieer daarom goed in uw voeding. Een aantal producten zijn heel belangrijk voor de dagelijks benodigde hoeveelheid ijzer. Dit zijn vlees, vis, ei, brood, aardappelen en groente.
Ferritine is een eiwit dat zorgt voor de binding van ijzer bij de opslag in de lever en het beenmerg. Er is altijd een kleine hoeveelheid ferritine in het bloed aanwezig; dit is een maat voor de hoeveelheid ferritine (en dus de hoeveelheid ijzer) in de lever en het beenmerg.
De 3 klassieke tekenen van ijzerstapeling zijn een vergroting van de lever, verkleuring van de huid en de ontwikkeling van ouderdomsdiabetes. Ook vermoeidheid, een verminderd libido, gewrichtsklachten en verlies van lichaamshaar kunnen voorkomen.
U mag dit medicijn gebruiken, zoals uw arts heeft voorgeschreven. Uw overgewicht heeft geen invloed op de werking en bijwerkingen van dit medicijn. Soms is het nodig om vitamine C erbij te slikken als ferrofumaraat onvoldoene werkt.
Hoe lang de supplementen moeten worden ingenomen hangt af van de grootte van het tekort, en hoeveel ijzer het lichaam nodig heeft. Een vuistregel is dat het 40 tot 50 dagen duurt voor de reserves zijn aangevuld. IJzer supplementen kunnen bijwerkingen hebben zoals buikpijn of verstopping.
Het orgaan dat veelal als eerste en bij uitstek wordt aangetast is de lever. Bij hemochromatose (ijzerstapeling) is sprake van teveel ijzer in het lichaam. Dit kan het gevolg zijn van bijvoorbeeld inname van grote hoeveelheden ijzersupplementen, bepaalde vormen van bloedarmoede of veelvuldige bloedtransfusies.
Het is belangrijk te weten dat ferritine ook verhoogd kan zijn in andere gevallen, bijvoorbeeld bij infecties, ontsteking van de lever, leververvetting of overgewicht. In die gevallen wijst een verhoogd ferritine niet op overtollig ijzer in het lichaam.
Stress kan namelijk ook een ijzertekort veroorzaken doordat het lichaam om meer ijzer vraagt. Soms is er een andere behandeling van ijzertekort nodig. Kortom, door bloedarmoede aan te pakken, zorg je voor een betere weerstand en meer energie!
Producten zoals thee, koffie en melkproducten beperken de opname van ijzer. Hierbij gaat het om de theïne en cafeïne ( u kunt dus wel gebruik maken van cafeïnevrije koffie en theïnevrije thee). Vitamine C (groente, fruit, vruchtensap) zorgt er juist voor zorgt dat de opname van ijzer wordt bevorderd.
Groene rooibos is namelijk gezonder dan rode rooibos. Door de minimale bewerking van groene rooibos houdt deze theesoort veel natuurlijke voedingswaarden. Groene rooibos heeft bijvoorbeeld ruim twee keer zoveel polyfenolen dan andere theeën en bevat meer antioxidanten dan rode rooibos.
IJzer is belangrijk voor de vorming van hemoglobine, een onderdeel van rode bloedcellen. Rode bloedcellen vervoeren zuurstof door ons lichaam. IJzer is verder nodig om in onze cellen energie te produceren en ijzer draagt bij aan een normale werking van het afweersysteem.
Cashewnoten bevatten 6,7 milligram ijzer per 100 gram en zijn daarmee een goede optie. Pistachenoten bevatten 4,3 milligram, macadamia's bevatten 3,7 milligram, walnoten 3,4 milligram, amandelen 3,3 milligram, hazelnoten 3,0 milligram, pinda's 1,9 milligram en kastanjes 1,0 milligram ijzer per 100 gram.
Vooral broccoli, tuinbonen, augurken en courgettes, maar ook spinazie, postelein, andijvie, raapstelen, veldsla en snijbiet bevatten relatief veel ijzer. Vanwege het hoge nitraatgehalte is het raadzaam deze soorten niet vaker dan tweemaal per week te gebruiken.
Bij voorkeur innemen met drank of voedingsmiddelen die vitamine C bevatten (bevordert de absorptie door het zure milieu), en niet binnen 2 uur voor of 4 uur na inname van koffie, thee of melkproducten innemen, omdat deze producten de absorptie van ijzer verminderen.