Ondanks zijn naam en de indrukwekkend uitziende tang aan hun achterlijf zijn oorwormen volkomen onschadelijk voor de mens. Ze bijten of knijpen niet en richten binnenshuis ook geen schade aan.
Dit doet u door een aantal ondiepe blikjes in de tuin of uw woning neer te zetten en deze te vullen met slaolie. De slaolie trekt de oorwormen aan, waarna ze al snel zullen verdrinken in het blikje. Tip: ook een opgerolde krant kan als een val voor oorwormen dienen!
Waarom heb ik oorwormen in huis? Oorwormen verblijven in het toilet en/of badkamer omdat het daar vochtig en warm is, hier kunnen ze schimmels vinden waar ze van leven. Wanneer het vochtprobleem in deze ruimte(s) wordt opgelost, zullen de oorwormen uit zichzelf een andere plek gaan zoeken en uw huis verlaten.
Volwassen oorwormen kunnen vliegen, al doen ze dit zelden. De achtervleugel is zeer ingenieus gebouwd en kan, onder de korte voorvleugel vandaan, als een waaier opengevouwen worden.
Van sommige soorten is bekend dat ze voornamelijk planten eten of juist voornamelijk op andere dieren jagen. De meeste soorten echter hebben een menu dat bestaat uit dode en levende insecten (ook eieren en larven van insecten), algen, schimmels, mossen en plantendelen als jonge blaadjes, bloemen en vruchten.
Ondanks zijn naam en de indrukwekkend uitziende tang aan hun achterlijf zijn oorwormen volkomen onschadelijk voor de mens. Ze bijten of knijpen niet en richten binnenshuis ook geen schade aan.
Insecten kunnen vast komen te zitten in de gehoorgang wanneer er plakkerig oorsmeer in de gehoorgang zit. Ook kruipen sommige insecten het liefst zo ver mogelijk in het oor, opzoek naar een schuilplaats. Door wat lauwe olie of lauw water in het oor te gieten, zal het insect verdrinken.
Een vreemd voorwerp in de gehoorgang zie je vaak niet zitten, maar het kan best hinderlijk zijn. Je hoort minder goed door de (gedeeltelijke) afsluiting van de gehoorgang, je kan oorpijn of een lokale ontsteking met waterig of etterig verlies hebben. Soms is de gehoorgang beschadigd en komt er wat bloed uit het oor.
De oorworm voedt zich met bladluizen, mijten, larven en eieren van insecten en andere parasieten. De oorworm is dus een zeer nuttig insect voor het onder controle houden van bladluisplagen.
Ze overwinteren in de grond, aan de voet van de boom. De eitjes die de vlinders bij de bladknoppen afzetten, om hun rupsjes het volgende jaar van het verse jonge blad te laten genieten, zijn bij hem al door de oorwurmen weggevreten.
De oorworm wordt ongeveer 2 centimeter lang en heeft een bruine kleur. De oorworm heeft op zijn rug twee vleugeltjes die hij opgevouwen heeft en onder zijn dekschilden heeft verborgen. Oorwormen kunnen goed vliegen. Aan zijn achterlijf heeft de oorworm opvallende, tang-achtige uitsteeksels aan de achterzijde.
De oorworm heeft één generatie per jaar. In het vroege voorjaar legt het vrouwtje 40-80 eieren in een ondergronds nest.
Een oorwurm is een melodie, of een stukje daarvan, die in het hoofd blijft hangen, maar waar men geen prijs op stelt. Het heeft dus slechts figuurlijk te maken met het insect oorworm.
Zilvervisjes komen vaak uw huis binnen door kieren en naden óf door mee te liften op spullen die u binnenbrengt. Dit kunnen bijvoorbeeld boodschappen, verhuisdozen, meubels en kleding zijn. Wanneer de woning een hoge luchtvochtigheid heeft, blijven ze graag in uw huis wonen.
Een ander mooi onderdeel van de oorworm is zijn 'nijptang' aan het achterlichaam. Een vervaarlijk ogend instrument, dat wel, maar echt knijpen kan hij er niet mee. Het dient vooral om vijanden af te schrikken.
Insecten als motten, kakkerlakken, lieveheersbeestjes en kevers kunnen in je oren kruipen wanneer je slaapt of buiten iets aan het doen bent. Entomologen vermoeden dat insecten in de gehoorgang kruipen om warm of veilig te blijven.
De oorzaak kan vrij onschuldig zijn in geval van bloed in de gehoorgang, maar ook ernstiger bij beschadiging van trommelvlies en/of gehoorbeentjes, tot onherstelbaar bij een schedelbasisfractuur; ontsteking van het oor bij griep en na een verkoudheid. Bij griep en verkoudheid raakt het slijmvlies ontstoken en zwelt op.
Verwijderen van oorsmeer
Het wattenstaafje mag niet dieper dan dit in het oor! Alleen oorsmeer dat zichtbaar is in de opening van de gehoorgang mag worden verwijderd. U kunt dat het beste doen met een wattenstokje. Als leidraad kan gelden dat het wattenpluimpje (zie foto) altijd in zijn geheel zichtbaar moet blijven.
Dat er iets in het oor terecht komt kan gebeuren. Zo kan er bijvoorbeeld na het schoonmaken met een wattenstaafjes iets achterblijven, wat zorgt voor gehoorverlies of pijn. Bij kinderen is het vaak lastiger te ontdekken, omdat kinderen niet altijd aangeven wanneer er iets met het oor gebeurd is.
Wanneer u een gescheurd trommelvlies oploopt door het te diep insteken van een voorwerp (bijvoorbeeld een wattenstaafje), dan komt u via de huisarts terecht bij de kno-arts. Er is dan een grotere kans op infectie én het kan zijn u de gehoorsbeentjes beschadigd heeft.
Met oorsuizen hoort u steeds een geluid in uw hoofd. Dit zou kunnen komen door overactieve hersencellen en zenuwcellen die voor het gehoor zorgen. Andere mogelijke oorzaken zijn afwijkingen aan bloedvaten, gehoorbeentjes of aan het binnenoor. Er is meestal geen behandeling die oorsuizen geneest.
Op 3FM gebeurt het natuurlijk nooit, maar iedereen hoort weleens dat ene kutnummer dat vervolgens nog dagen in je hoofd blijft hangen. Een oorwurm wordt zo'n song ook wel genoemd. Het lijden begint eigenlijk dan pas, met een avond vol interne irritaties.
Een oorwurm heet een oorwurm, omdat mensen heel vroeger dachten dat ze doofheid konden genezen. Oorwormen werden gedroogd en vermalen als geneesmiddel. Ook dachten mensen dat oorwormen graag in je oor kruipen, maar dat is niet zo.
Ze eten kleine ongewervelden als insecten, slakken en wormen, maar ook andere prooien als pissebedden en spinnen worden gegeten. Nederlandse soorten zijn ongevaarlijk maar kunnen wel bijten, de beet voelt aan als een wespensteek.
Kop. De kop bevat de ogen, de kaakdelen en de voelsprieten. Insecten hebben twee voelsprieten waarin zich soms de smaak- en reukzintuigen bevinden en soms ook de oren. Bij bijen, vlinders en sommige vliegen zitten de smaakzintuigen overigens op de poten.