Alleen een oogarts kan de diagnose staar vaststellen. Zo herken je of je staar hebt. Lees hier meer over wat staar precies is.
Om te bepalen of u staar heeft, onderzoekt de oogarts of optometrist uw ogen. Hij/zij kijkt ook hoe goed u ziet en of uw ogen verder gezond zijn. Dit zijn de testen die bij u worden gedaan: Uw bril- of lenssterkte wordt gemeten.
Een goede opticien herkent staar bij het opmeten van uw oog. Soms is de staar al zo sterk dat een goede meting van het oog niet eens meer mogelijk is. De opticien stuurt u dan door naar een oogarts. Voor het krijgen van een vergoeding van een behandeling van staar, moet u wel een verwijsbrief van uw huisarts vragen.
Hoe weet je of je staar hebt? Naast wazig en grauwer zien, zijn er nog andere kenmerken om de oogziekte te herkennen. Storimans: ,,Dubbelzien met één oog of schaduwen zien. Maar ook verblinding door laaghangende zon, lichtkransen om lampen en slecht zien in het donker kunnen duiden op staar.”
Met een fundoscopie kan uw oogarts de binnenkant van uw oog bekijken.Hier liggen het netvlies, de macula en de kop van de oogzenuw. Zo kunnen bijvoorbeeld netvliesklachten onderzocht worden zoals maculadegeneratie, een maculagat of netvliesloslating. Van de achterkant van uw oog kan ook een foto van worden gemaakt.
Bij beginnende staar kunt u zich nog een tijdje redden met een andere bril, een vergrootglas of extra licht. Maar uiteindelijk gaat u zonder behandeling steeds minder zien. Er zijn geen medicijnen om staar te voorkomen of te genezen. Laseren is ook niet mogelijk.
In het overgrote deel van de gevallen (95%) is cataract - ook wel staar genoemd - te wijten aan de leeftijd van de patiënt. Door het verouderingsproces verandert de structuur van de lens, waardoor die troebel wordt. Dit vindt meestal plaats vanaf de leeftijd van 60 jaar.
Wat is staar
Vaak ontstaat dit langzaam op oudere leeftijd door veranderingen in de samenstelling van de lens. Deze troebeling van de eigen ooglens kan ervoor zorgen dat het gezichtsvermogen langzaam slechter wordt. Veel mensen die last hebben van staar, hebben dit aan beide ogen.
Wil je als volwassene graag de opticien bezoeken voor een oogmeting en een nieuwe bril? Dan hoef je niet eerst naar de oogarts te gaan. De opticien is prima in staat om jouw ogen goed te onderzoeken en geeft bovendien altijd een accurate meting.
Wie nog goed genoeg ziet om zonder problemen de dagelijkse dingen te kunnen doen, hoeft zich (nog) niet te laten behandelen. Een operatie is dan niet direct noodzakelijk, maar op den duur wel te verwachten. Staar wordt immers nooit minder; het gezichtsvermogen gaat langzaam maar zeker toch achteruit.
De wachttijd voor een staaroperatie is een landelijk probleem en varieert tussen de 6 en 12 maanden.
Als je een milde vorm van staar hebt, kan het gebruik van een bril met de juiste sterkte of een goede lamp voor het lezen helpen bij het wazige zicht. Dit is over het algemeen een tijdelijke oplossing. Bij meeste gevallen van staar zal het zicht op den duur achteruit gaan en zal de oogarts een staaroperatie adviseren.
Een oogarts komt er met de huidige regeling dus niet noodzakelijk aan te pas. Daar komt vanaf 2024 verandering in door een nieuw Koninklijk Besluit. Wie voor de eerste keer een bril nodig heeft, zal dan moeten langsgaan bij een oogarts en zal dan pas een bril kunnen aanschaffen bij de opticien.
Onze tips: Ga zo uitgerust en ontspannen mogelijk naar de oogmeting. Ga niet met een lege maag of wanneer u dorst hebt. Houd rekening met uw eigen bioritme en maak een afspraak met uw optometrist op een tijdstip waarop u zich fit en uitgerust voelt.
De verschillen tussen de metingen bleken groot. Bij elke keten is er wel een oogmeting die sterk afwijkt van de overige metingen bij dezelfde proefpersoon, aldus de Consumentenbond. Uit de proef bleek dat consumenten de grootste kans hebben op een goede oogmeting bij Specsavers en Eye Wish.
De enige uitkomst om van staar af te komen is door je te laten opereren. Bij een dergelijke operatie wordt de troebele lens door de oogarts vervangen door een heldere kunstlens. Na de operatie zie je dan ineens weer opmerkelijk scherp. Als je staar aan beide ogen hebt worden deze om de beurt behandeld.
Een operatie met een monofocale lens wordt in veel gevallen door de basisverzekering vergoedt. De extra toeslag voor multifocale of torische lenzen kan uiteenlopen van 950 tot 2.100 euro per oog. Voor actuele tarieven kunt u het beste contact opnemen met een oogkliniek of ziekenhuis bij u in de buurt.
Staar begint vaak met wazig zien, zowel van dichtbij als veraf. Verder kun je ook de volgende problemen met je zicht krijgen: Je ziet kleuren minder helder. Een oranje bloem zie je bijvoorbeeld als gele of bruine bloem.
Klachten die kunnen wijzen op staar
U ziet waziger, zowel van dichtbij als van veraf. U ziet de kleuren minder helder en wat valer. Als u met één oog kijkt, ziet u dubbel of schaduwbeelden. Uw zicht 's nachts is slecht en om lichtbronnen heen ziet u een stralenkrans.
Glaucoom is namelijk een ziekte waarbij de oogzenuw aangetast is. Dit wordt meestal veroorzaakt door een verhoogde druk in de oogbol. Door het afknellen van de oogzenuw wordt de verbinding tussen het oog en de hersenen langzaam beschadigd. Bij grijze staar (cataract) is de ooglens troebel.
Na een staaroperatie is de kans op complicaties klein. Een bloeding of infectie in het oog is de meest ernstige complicatie. Door een infectie of bloeding in het oog kunt u blind worden aan het oog.De kans hierop is erg klein, minder dan 1 op de 5000 operaties.
Enkele maanden of jaren na een cataractoperatie (staaroperatie) kunnen nieuwe troebelingen op het lenszakje ontstaan. Deze 'nastaar' geeft wazig zicht en ontstaat bij 10% tot 30% van de patiënten. Nastaar kan met een pijnloze poliklinische laserbehandeling worden verwijderd.
De operatie doet geen pijn. Artsen kunnen de staaroperatie ook met een laser doen. Onderzoek heeft laten zien dat dit meestal niet beter is dan een gewone operatie. Na de operatie krijgt u meestal een plastic doorzichtig oogkapje op uw oog.
Een optometrist kan cliënten direct verwijzen naar de oogarts, zonder tussenkomst van de huisarts. Alle zorgverzekeraars erkennen deze werkwijze.