Het is verstandig om in de volgende situaties na een spontane miskraam of een curettage de arts of verloskundige te waarschuwen: hevig bloedverlies; Als het bloedverlies erg ruim is (langdurig veel meer dan een forse menstruatie), kan dit gevaarlijk zijn.
Je kunt wachten tot het vruchtje vanzelf wordt afgestoten door je lichaam: Als de bloeding (al) is begonnen, duurt het meestal een paar dagen tot 2 weken tot de miskraam komt. Dit is zo bij 7 van de 10 vrouwen. Bij 3 van de 10 vrouwen duurt het meer dan 2 weken voordat de miskraam komt of komt de miskraam niet vanzelf.
Meestal begint een miskraam met bloedverlies en buikpijn. De bloeding kan binnen enkele uren tot dagen erger worden en kortdurend (een tot vier uur) hevig zijn. Je verliest daarbij ook stolsels en stukjes weefsel (baarmoederslijmvlies). Kort voordat je het vruchtje verliest, kan de bloeding heftig zijn.
Wel is het goed als de baarmoeder twee weken rust krijgt na het verliezen van het afgestoten vruchtje. Het lichaam heeft even de tijd nodig om te herstellen en het weefsel helemaal af te stoten. Het kan prettig zijn om met de volgende zwangerschap te wachten tot na de volgende menstruatie.
Een miskraam is het verlies van een niet-levensvatbare vrucht. Een miskraam in de eerste 2 tot 4 maanden van de zwangerschap wordt een vroege miskraam genoemd. We spreken van een late miskraam als de zwangerschap verkeerd afloopt na de vierde maand maar vóór de levensvatbare periode.
Een miskraam ontstaat niet door lichamelijke inspanning. Zo kan een valpartij, vrijpartij of stress geen miskraam veroorzaken. De oorzaak is meestal een chromosoomafwijking die bij de bevruchting is ontstaan. Het vruchtje is niet in orde en het lichaam stoot het zelf af.
Adviezen in de eerste 2 weken na een miskraam: geen tampons gebruiken (wel maandverband) geen seks hebben (niks in de vagina) niet in bad gaan, niet zwemmen (douchen mag wel)
Het bloedverlies kan na een miskraam twee tot vier weken aanhouden. Op deze manier kan je dus alweer zwanger worden in de eerste maand na het stoppen van het bloeden na een miskraam, afhankelijk van wanneer je eisprong plaatsvindt. De eerste menstruatie na een miskraam kan heftiger zijn dan normaal.
Meestal komt een miskraam na het eerste bloedverlies binnen een aantal dagen op gang; soms duurt dit langer, zelfs tot een paar weken. Geleidelijk ontstaat kramp in de baarmoeder en neemt het bloedverlies toe. De pijn verdwijnt vrijwel direct als al het weefsel is uitgedreven. We noemen dit een complete miskraam.
Het lichamelijke herstel na een miskraam of curettage gaat meestal vlot. Als de baarmoeder leeg is, verliest u steeds minder bloed. De buikpijn gaat dan over in een zeurderige pijn. De dag na de miskraam verliest u evenveel bloed als tijdens de menstruatie.
Na een miskraam herstelt het lichaam zich meestal binnen 6 weken. Je kunt je een tijdje moe en lusteloos voelen. Dit komt ook doordat de hormoonspiegel weer verandert. De eerste 1-2 weken kun je nog wat bloedverlies en bruinige afscheiding hebben.
De kans op een miskraam is verhoogd bij: Leeftijd: De kans op een miskraam neemt toe met de leeftijd. Voor vrouwen van 30 jaar is de kans 1 op 5 (20%). Voor vrouwen van 42 jaar is de kans 1 op 2 (50%).
Als uw werknemer een miskraam of abortus krijgt in de eerste 24 weken van haar zwangerschap en zich ziek meldt bij u, heeft zij recht op een Ziektewet-uitkering. Zij krijgt dan geen zwangerschapsuitkering. Meld de miskraam of abortus bij de aanvraag voor de Ziektewet-uitkering.
De buikpijn lijkt op heftige menstruatiepijn. De pijn komt in golven: het houdt enkele minuten aan en gaat dan weer weg. Meestal zakt de pijn af als er weer bloed uit de baarmoeder is gekomen. Het kan zijn dat u een aantal minuten tot uren buikpijn heeft, dat deze weer weg gaat en later weer terug komt.
Je kunt het vruchtje in een potje met water doen. Begraven kan ook als je dat wilt. Je hoeft het vruchtje niet mee te nemen naar de verloskundige, huisarts of het ziekenhuis. Het hoeft niet onderzocht te worden.
Het verloop van een miskraam kan per persoon sterk verschillen, maar verloopt in grote lijnen als volgt: Er is aanvankelijk weinig bloedverlies, dat enige dagen kan duren. Zet de miskraam door, dan ga je meer helderrood bloed verliezen (zorg dat je maandverband bij je draagt).
Het lichamelijk herstel na een spontane miskraam of curettage gaat meestal vlot. Gedurende één tot twee weken bestaat vaak nog wat bloedverlies en bruinige afscheiding. Het is verstandig met gemeenschap, zwemmen en in bad gaan te wachten tot het bloedverlies voorbij is. Douchen kan wel.
Geef een knuffel, stuur een appje met een hartje, laat gewoon weten dat je er bent. Weet je niets te zeggen? Geef dat dan aan, want dat is ook niet zo gek. Voor verdrietige situaties zijn soms ook geen woorden.
De stolsels zijn helder rode gelatine-achtige klonten bloed. Deze kunnen variëren van heel klein tot vuistgroot. Omdat het vruchtje vaak nog heel klein is, wordt het bij veel miskramen niet opgemerkt. Nadat al het weefsel is afgestoten, neemt het bloedverlies en de pijn af en tot het na enkele dagen is gestopt.
Wanneer je opnieuw zwanger raakt nadat je een baby hebt verloren, dan wordt het kind een 'regenboogbaby' genoemd. De regenboog ontstaat op de scheidingslijn tussen regenvlagen en zonneschijn en symboliseert zo perfect de plek van deze zwangerschap en dit kind.
Een miskraam bij 6 weken zwangerschap kan pijnlijk zijn. Meestal voelt een miskraam aan als menstruatiepijn. Sommige vrouwen voelen weinig van een miskraam bij 6 weken en komen erachter door bloedverlies. Andere vrouwen hebben meer pijn en kunnen last hebben van heftige pijnscheuten en buikkrampen.
Hoe lang een zwangerschapstest positief blijft na een miskraam hangt af van de hoogte van de hCG-waarde in het serum ten tijde van de miskraam. De halfwaardetijd van hCG is circa 3-4 dagen. Daarom duurt het na een abortus provocatus 30-40 dagen voor hCG niet meer aantoonbaar is.
Voor het verdwijnen van hCG na een miskraam wordt 9-35 dagen (mediaan 19 dagen) aangehouden. Er is na een miskraam, tenzij er verdenking is op een mola, geen reden om hCG te bepalen of een zwangerschapstest te verrichten. Het normale klinisch beloop kan worden afgewacht.
Conclusie. Onderzoekers vinden een verminderde spermakwaliteit bij mannen van wie de partner meermaals een miskraam kreeg. Of dit echter de oorzaak is van de herhaalde miskramen, werd met dit onderzoek niet duidelijk. Er is meer en grootschaliger onderzoek nodig.
Je kunt een miskraam niet voorkomen of tegenhouden. Ook niet door rustig aan te doen of door medicijnen. Helaas gebeurt het; zonder dat je daar iets aan kunt veranderen. Van vrijen, fietsen of bijvoorbeeld paardrijden, kun je geen miskraam krijgen.