Ze houden zich overdag vaak op in planten. De larven zijn vraatzuchtig, maar de volwassen langpootmuggen eten niet of alleen een beetje nectar en leven maar enkele dagen om te paren. Langpootmuggen zijn slechte vliegers, die een zigzaggende vlucht hebben.
Dat langpootmuggen kunnen steken is echter een misvatting. In tegenstelling tot veel andere muggensoorten is de kaakpartij van de langpootmug namelijk gereduceerd. Hierdoor kunnen langpootmuggen niet steken. De beestjes kunnen daarnaast ook niet bijten.
Ze prikken niet, ze zuigen niet, ze eten niet; langpootmuggen hebben binnenshuis niets te zoeken. Op het gras moeten ze wezen. Daar zetten ze hun eitjes af. Hun larven leven in de grasmat en eten gras.
Bijten of prikken is echter onmogelijk en veel soorten hebben bovendien gereduceerde monddelen en kunnen niet eten. De naam mug wordt dus ten onrechte gebruikt. Vrouwtjes zijn naast de legboor te herkennen aan het gezwollen achterlijf, waarin de eitjes zitten.
Volwassen langpootmuggen eten weinig, soms wat nectar, en leven maar een paar dagen. De emelten leven vooral van groene bladeren die ze 's nachts opzoeken. Overdag zitten ze in een holletje in de grond. Sommige soorten leggen hun eieren in water.
Langpootmuggen zijn volstrekt ongevaarlijk en steken niet in tegenstelling tot de vervelende muggen die 's nachts door onze kamer zoemen. Niet de muggen maar wel de larven van de muggen, emelten, brengen de grootste schade aan. De larve groeit in enkele stappen en ondergaat telkens een vervelling.
Langpootmuggen worden wel vliegende hooiwagens genoemd. Dezelfde spraakverwarring bestaat ook in het Engels, waar daddy-long-legs gebruikt wordt voor zowel de langpootmug als de hooiwagen. In de Nederlandse taal hebben langpootmuggen verschillende namen, afhankelijk van het gesproken dialect.
Hooiwagens zijn niet giftig.
Hooiwagens hebben geen mogelijkheid om een web te spinnen, ze kunnen geen zijde produceren. Wat ook ontbreekt, zijn de gifklieren die spinnen wel hebben. Het verhaal dat de hooiwagens heel erg giftig zijn klopt dus niet. Wel kunnen ze ter verdediging een stinkende vloeistof loslaten.
Omdat hooiwagens geen web weven, zult u ze hier niet aan kunnen herkennen. Meestal ziet u deze dieren gewoon lopen en omdat zij zich in hoekjes en kiertjes van ruimtes begeven kunt u hier wel extra goed stofzuigen en schoonmaken om eventuele overlast te voorkomen.
Is de grote huisspin in Nederland gevaarlijk? Hoewel de spin er wellicht gevaarlijk uit ziet, is deze niet gevaarlijk. Enkel wanneer de spin zich in het nauw gedreven voelt zal de spin bijten. Deze spinnenbeet is voor mensen gelukkig niet gevaarlijk.
Volgens dr. Rudy Jocqué, hoofd bij het Koninklijk Museum voor Midden-Afrika, heeft dat trillen van muggen geen enkele reden. Ze doen het ook in alle jaargetijden, dus niet alleen in de lente. Elke muggensoort heeft z'n eigen gewoonten en sommige muggen hebben de gewoonte om te trillen.
Voedsel: Het mannetje laaft zich aan nectar en (rottende) plantensappen. De vrouwtjes hebben bovendien bloed nodig voor de ontwikkeling van de eitjes voordat ze worden afgezet. Levensverwachting: Een volwassen daas wordt slechts 3-6 weken oud.
De langpootmug legt zijn eitjes in het gras, per keer is dit tussen de 250 en 400 eitjes, zoals u kunt begrijpen kan dit snel tot een emeltenplaag lijden. Na twee tot drie weken komen de emelten uit hun ei gekropen en voeden zich met graswortels.
Uiterlijk van de langpootmug (Tipula oleracea) De Tipula oleracea ziet eruit als een zeer grote mug, die echter niet steekt of bijt. De mug wordt tussen de 1,5 en 3 cm lang, waarvan de poten een veelvoud van die lengte kunnen hebben.
De grote trilspin (Pholcus phalangioides) (ook wel hooiwagenspin genoemd) is een spinnensoort uit de familie der trilspinnen (Pholcidae). De grote trilspin komt wereldwijd voor en is waarschijnlijk één van de meest voorkomende spinnen in huizen in België[2] en Nederland.
De langpootmug legt in één keer tussen de 250 en 400 eitjes in je gras. Deze grote hoeveelheid zorgt ervoor dat een emeltenplaag dus snel ontstaat. Na het leggen van de eitjes duurt het twee tot drie weken tot de emelten uit het ei kruipen.
Hooiwagens kunnen geen gif produceren. Hooiwagens kunnen geen spindraden maken. Waar spinnen verschillende opstellingen van meerdere ogen hebben, hebben hooiwagens boven op het lichaam één paar ogen die op een heuveltje geplaatst staan en zijwaarts gericht zijn.
De Zwarte Weduwe
De Zwarte Spin staat bekend als meest dodelijke spin ter wereld.
De hooiwagen heeft een klein, rond lichaam en acht lange, sprieterige poten. De meeste soorten hebben een lichaam van ongeveer een halve centimeter. Met de poten erbij kan de hooiwagen 4 tot 6 centimeter lang worden.
Spinnen maken zich nuttig door insecten te eten. Ze maken een web waar muggen in vliegen of ze jagen actief op insecten als zilvervisjes. "Als spinnen er niet zouden zijn, zouden we omkomen in de plaagdieren", legt Getreuer uit. "Die insecten kunnen dodelijke ziektes overbrengen, denk bijvoorbeeld aan de malariamug.
Ze drinken ons bloed om praktische redenen. Nog een weetje: ze steken je niet, maar bijten je. En alleen de vrouwtjes doen dat om eiwitten uit je bloed te winnen die hen helpen om eitjes te produceren.
Langpootmuggen paren door de achterlijfspunten tegen elkaar te brengen. In de achterlijfspunt zijn de geslachtsorganen gepositioneerd. Tijdens de paring staan de koppen van elkaar af; de langpootmuggen klimmen niet op elkaar zoals veel vliegen en muggen doen.
Mannelijke steekmuggen zuigen alleen plantensappen zoals nectar. Het zijn de vrouwtjes die steken; ze zuigen bloed omdat ze de voedingsstoffen (eiwitten) die hierin zitten nodig hebben voor het leggen van eitjes. Op één bloedmaaltijd kunnen ze een paar honderd eitjes leggen, ongeveer eens in de drie dagen.