Een stembandverlamming komt vooral voor bij wat oudere grotere honden, zoals labradors, golden retrievers en sint bernards. De schorre blaf wordt veroorzaakt doordat de stembanden zich niet meer mooi openen en sluiten.
Heesheid doet zich overigens sneller voor als een hond last heeft van vochtophoping in de stembanden, of als de stembanden onvoldoende bewegen bij het blaffen. Dit kan het gevolg zijn van een forse ontsteking van het strottenhoofd. Óf van een stembandverlamming, ook wel larynxparalyse genoemd.
Een stembandverlamming (larynxparalyse) is een veel voorkomende aandoening bij oudere honden van grote rassen. De ziekte verloopt geleidelijk. Als eerste verandert het stemgeluid van uw hond. In de loop van de tijd wordt het inademen steeds moeilijker.
De larynx bevat ook de stembanden en is afgedekt door een soort klep, epiglottis genaamd. De epiglottis sluit de luchtpijp af als de hond eet en drinkt. Zo wordt voorkomen dat de hond zich verslikt in eten of drinken. De aandoening ontstaat als de larynx verlamd is en daardoor niet meer kan openen tijdens het inademen.
Bij larynxparalyse of stemband verlamming raken de spieren van het strottehoofd toenemend verlamd. Niet alleen de stembanden zelf, maar ook de spieren die het strottehoofd openen bij het (in) ademen werken steeds minder goed. Tenslotte kan hierdoor vooral op warme dagen ernstige benauwdheid ontstaan.
Tracheahypoplasie is een aandoening waarbij er sprake is van onvoldoende ontwikkeling van ringen die de luchtpijp vorm geven. Deze groei heeft als gevolg dat de luchtpijp nauwer is dan normaal. De ademhaling wordt sterk bemoeilijkt, doordat de lucht door een smallere buis moet ("ademhalen door een rietje").
De behandeling zal bij milde gevallen met behulp van medicatie (medicamenteus) gebeuren. Medicatie die wordt gegeven als uw hond een collaps heeft zijn hoestremmers (codeïne), luchtwegverwijders (bronchodilatoren), ontstekingsremmers en indien nodig ook antibioticum (als er infecties van de luchtwegen optreden).
Blaffen. Ondanks dat de hond geen tong heeft, is het van de buitenkant een doodnormale teckel. "Hij kan gewoon blaffen, ook zonder tong. Dat is wel een veel gestelde vraag die ik krijg van mensen."
Stil krijgen
Eén manier om uw hond een "wees stil"-commando te leren is om hem, elke keer wanneer hij blaft, het zwijgen op te leggen of af te leiden. Gebruik iets dat een hard geluid maakt, zoals een blik vol met munten, om zo zijn aandacht te krijgen, om hem vervolgens een stevig "wees stil"-commando te geven.
Het slijmvlies in de keel en het strottenhoofd zijn ontstoken en de hond krijgt last van een droge, harde en krampachtige hoest, met gevolg dat hij gaat kokhalzen. De hond raakt hees en de keel is gevoelig bij aanrakingen. De hond heeft een antibioticakuur nodig als hij koorts heeft.
De voornaamste reden dat honden likken is plezier. Je hond heeft het naar zijn zin of ontmoet nieuwe mensen die met hem willen spelen. Wanneer een hond je gezicht, handen of voeten likt bij thuiskomt, is het erg waarschijnlijk dat hij blij is dat je thuis bent. “Welkom thuis en geef mij aandacht!”.
Hoewel dit niet concreet bewijst dat honden besef hebben van het verstrijken van tijd, toont het wel aan dat de tijdsduur dat honden alleen gelaten worden, wel degelijk effect heeft op de hond. Omgevingsfactoren, 'Hoe laat ruikt het?' Naarmate tijd verstrijkt, verandert de omgeving.
Even alleen zijn kan best, maar als een hond vaak en veel alleen is, dan gaat dat ten koste van het welzijn. Een volwassen hond kan soms wel 8 uur zijn plas ophouden, maar dat wil niet zeggen dat hij het emotioneel aan kan om voor 8 uur alleen door te brengen.
Hoe klinkt kennelhoest
Kennelhoest klinkt als een droge, harde kuch waarbij het lijkt alsof de hond iets in de keel heeft zitten. De hoestbuien duren soms erg lang en resulteren mogelijk ook in kokhalzen of zelf braken.
Als je een hond hebt die plotseling niet meer blaft of lijkt te blaffen zonder enig geluid te maken, kan het zijn dat te veel geblaf zijn stem heeft belast. Recente operaties zijn een andere reden waarom uw hond misschien stiller is dan normaal, anders voelt hij zich misschien gewoon niet lekker.
Het strottenhoofd of larynx is het eerste deel van de luchtpijp. In dit gedeelte hangen de stembanden. Het strottenhoofd bestaat, net als onze oren en onze neus, uit kraakbeen, een flexibel soort bot. Door de benauwdheid van de hond, ontstaat in de larynx een vacuüm.
Het is onmogelijk om echt te bewijzen of geesten bestaan en of honden ze kunnen zien als ze dat doen. Wat waar is, is dat honden dingen kunnen zien, ruiken en voelen die mensen niet kunnen.
Of de hinder onrechtmatig is hangt af van de aard, ernst, duur en de omvang van de overlast. Het gaat in dit soort situaties meestal om wat nog maatschappelijk acceptabel is en wat niet. Dit bepaalt uiteindelijk de rechter. Hoe veel en hoe vaak een hond mag blaffen, kan dus verschillen.
Poot opleggen; dit is aandachtvragend (aandachteisend) gedrag, bijvoorbeeld om geaaid te worden. Neus duwen; dit is ook aandachtvragend gedrag. Kop op arm of schoot leggen; dwingend om aandacht vragen. Op schoot gaan liggen; de hond neemt letterlijk en figuurlijk een hogere positie in dan de eigenaar.
Honden zijn van nature sociale slapers: ze slapen graag samen en voor honden is het onnatuurlijk om alleen te slapen. Een hond komt daarom ook graag tegen je aan liggen, dit wordt ook wel contactliggen genoemd. Wat je vaak ook ziet is dat de hond op je voeten gaat liggen of dat de hond tussen de benen slaapt.
Besmettelijke hondenhoest (kennelhoest) is de meest voorkomende oorzaak van plots hoesten bij de hond. Je hond is dan meestal niet ziek en eet en drinkt nog gewoon goed. Soms zie je dat je hond dan ook veelvuldig zijn keel schraapt/kokhalst en wit slijm opgeeft. Je hond kan ook iets vast hebben zitten in zijn keel.
Besmettelijke hondenhoest uit zich door een droge, harde hoest. Ook kunnen lange hoestbuien voorkomen die gepaard gaan met kokhalzen of braken. Het hoesten kan soms wekenlang aanhouden met als risico dat het chronisch wordt of dat longontsteking als complicatie kan optreden.
De gebruikelijke dosering is zowel voor de hond als voor de kat: 2 tot 4 x daags, 1-2 mg/kg. De dosering van codeïne kan variëren per individueel dier en wordt vastgesteld door de dierenarts. Bijwerkingen: De meest voorkomende bijwerking van codeïne is sufheid.