Het overlijden van je hond is een verdrietige gebeurtenis. Maar ook honden treuren wanneer er een soortgenoot sterft met wie ze lang hebben samengeleefd.
De ene hond weet hier beter mee om te gaan dan de ander. Sommige honden raken depressief of lusteloos. Slecht eten, veel blaffen, onrustig worden, binnen poepen: allemaal symptomen die hierbij horen. Een hond kan dagenlang bij de deur zitten wachten tot zijn baasje weer terugkomt.
Als iemand verdrietig is, blijft een hond vaak stil en kijkt hij verdrietig. Bij blij en uitbundig gedrag springt en blaft de hond vrolijk mee. Het feit dat honden reageren op iemand die verdrietig of blij is bewijst overigens niet dat ze empathisch vermogen hebben.
Goed afscheid nemen is belangrijk
Als de hond eenmaal overleden is moeten alle gezinsleden, inclusief de andere dieren in huis, de gelegenheid krijgen om afscheid te nemen van het overleden dier. Vaak is het prettig om de hond in zijn/haar eigen mandje op een centrale plek in de woonkamer neer te zetten.
Zo kun je bij honden herkennen dat ze in rouw zijn als ze het volgende gedrag vertonen: Niet of veel minder dan normaal eten. Lusteloosheid en veel slapen. Veel janken, piepen, blaffen en hijgen.
Honden en rouwen
Er zijn al langer vermoedens en aanwijzingen dat honden, net als sommige andere dieren, rouwen bij het overlijden van een soortgenoot, maar daar is nog nooit wetenschappelijk bewijs voor gevonden. Nu blijkt dus uit onderzoek dat honden inderdaad kunnen rouwen om het verlies van een soortgenoot.
Mensen krijgen tranen als ze boos zijn, verdrietig of juist heel blij. Dieren niet. Een hond gaat bijvoorbeeld kwispelen, een kat gaan miauwen. Er zijn dus wel emoties maar er komen geen tranen bij.
“In Nederland rouwen mensen gemiddeld 8,5 maand om hun hond of kat”, zegt zij. “Hoe sterker de band met het dier was, hoe langer het rouwproces duurt.
U zult ervaren dat het dier geen angst of pijn heeft. Vaak zijn dieren ook rustiger, als u in de directe nabijheid bent of het dier zelf vasthoudt. Vaak krijgt het dier eerst een injectie in een spier om het in een roes te brengen.
In 2013 bekeken én beluisterden onderzoekers van de Università di Milano en de University of Montreal dertig honden die zich thuis anderhalf uur in hun eentje moesten zien te redden. De helft van de honden had volgens hun baasje verlatingsangst, de andere helft niet.
Honden hebben een speciale spier waarmee ze hun ogen groter kunnen maken en wenkbrauw omhoog kunnen trekken, waardoor ze droevig kunnen kijken. Hierdoor kan de diersoort waarschijnlijk makkelijker contact maken met mensen.
Honden kunnen op allerlei manieren troost bieden aan mensen, bijvoorbeeld door fysiek contact, vertelt ze. "De hond legt bijvoorbeeld een speeltje bij je op schoot om je uit te dagen of hij wil naar buiten waardoor je fysieke beweging krijgt. Deze beweging kan helpen om symptomen en angst te verminderen.
Een hond houdt namelijk wel echt van het baasje. Dit geeft hij onder ander aan door tegen je aan te komen liggen of leunen. Dit is voor honden een teken van affectie. Zelfs als hij bang is en tegen je aankomt leunen of bij je komt liggen bedoelt hij dit lief.
Oog in oog… « Als je hond je strak aankijkt, geeft hij jou een knuffel met zijn ogen », Brian Hare. Volgens Brian Hare zou je hond in de ogen kijken oxytocine, beter gekend als 'het gelukshormoon', produceren. Hetzelfde hormoon wordt ontwikkeld bij een 'moeder-kind'-relatie na de bevalling.
Honden kiezen als favoriet vaak iemand met hetzelfde energieniveau en dezelfde persoonlijkheid als zijzelf. Daarnaast zijn er hondenrassen die vooral een band opbouwen met één persoon, waarbij de favoriete persoon dus ook vaak de enige persoon is.
Honden zijn perfect in staat zich dingen te herinneren, ook zonder dat we hen daarvoor belonen. Honden blijken dus over een episodisch geheugen te beschikken, net als de mens. Dat mag geen al te grote verrassing zijn. Al is dit de eerste keer dat een vorm van een episodisch geheugen bij een dier is aangetoond.
Een hond delen …
Een hond delen is perfect mogelijk, soms twijfelen sommige deskundigen wel eens of twee verschillende baasjes wel goed kan zijn voor het hondje. Toch is het best mogelijk om samen voor één hond te zorgen.
Hoe weet je nu of je hond of kat zich verveeld? Honden die zich vervelen uiten dit meestal door overal op te gaan kauwen, uw eigendommen zijn niet meer veilig, schoenen, meubels, voorwerpen en zelfs het behang moet eraan geloven.
Vroeger keek je hond dus vooral naar flikkerende beelden, maar tegenwoordig kan hij de beelden net als wij in de vorm van een film zien. Kunnen honden tv kijken, zoals wij dat zien? Nee, dat niet. Honden volgen niet series of films zoals wij die volgen en begrijpen.
De grootste aanwijzing over hoe lang we weg zijn, komt van onze eigen geur. Honden hebben geleerd dat naarmate onze geur in huis na verloop van tijd vervaagt, het uiteindelijk een punt (en kracht) bereikt waarop ze weten dat we meestal terugkeren. Neem bijvoorbeeld de situatie dat je de hele dag weg bent van huis.
Honden kunnen ook grijnzen
Er zijn ook honden die hun bovenlip iets optrekken en zo hun boventanden ontbloten. Dit noemen we ook vaak lachen of grijnzen, oftewel lachen met een vertrokken mond. Het is een beetje dubbel gedrag, dat honden vooral laten zien tijdens begroetingen met mensen.
Hartproblemen. Hartaandoeningen zijn de grootste oorzaak van plotselinge dood bij honden. Bloedstolsels, abnormale hartritmes, cardiomyopathie kunnen allemaal plotselinge dood veroorzaken. Het is belangrijk om de hond routinematig door een dierenarts te laten controleren, zelfs als er geen tekenen van ziekte zijn.
Geen enkele hond vindt het leuk om lang alleen te moeten zijn. Honden hebben sociaal contact en beweging nodig en natuurlijk moeten ze ook regelmatig hun behoefte kunnen doen. Een richtlijn is om volwassen honden niet langer dan 4 tot maximaal (en niet elke dag) 6 uur achter elkaar alleen te laten.
Tijd nodig voor nieuwe aanschaf
Een nieuw dier is nooit een vervanging van de oude. Ieder dier heeft zijn eigen bijzonderheden en karakter. Als je een nieuw dier neemt, vraagt het ongeveer een jaar om aan elkaar te wennen.